بهای سنگینی که ریکاردو ساپینتو برای سرمربی گری در استقلال پرداخت / دلم برای زن و دخترانم تنگ شده!(عکس خانوادگی)
نی نی بان: ریکاردو ساپینتو سرمربی پرتغالی تیم استقلال زندگی خانوادگی خود را دارد. او سال ها پیش ازدواج کرده و اکنون صاحب دو فرزند است.
فهرست مطالب
ریکاردو ساپینتو ، مربی پرشور فوتبال، نه تنها در میدان مسابقه بلکه در زندگی شخصی خود، داستانی پر از عاطفه، دلتنگی و تعهد دارد. او که سال‌ها در دنیای حرفه‌ای فوتبال مشغول به کار بوده است، به خوبی می‌داند بهای سنگین این مسیر، جدایی از عزیزترین افراد زندگی‌اش، همسر و دو دخترش است.
اهمیت خانواده در زندگی ریکاردو ساپینتو
ساپینتو همیشه از خانواده‌اش به عنوان بزرگ‌ترین منبع آرامش و انگیزه‌اش یاد می‌کند. وی در مصاحبه‌های مختلف تأکید کرده که عشق خانواده نیرویی است که او را در سخت‌ترین لحظات مربیگری سرپا نگه می‌دارد. اما واقعیت آن است که زندگی یک مربی بین‌المللی، به‌ویژه کسی که در کشورهای مختلف فعالیت می‌کند، با دوری از خانواده عجین شده است.
فاصله جغرافیایی با همسر و فرزندان
به دلیل شرایط کاری و فشارهای فصل‌های فوتبالی، همسر و دو دختر ساپینتو نمی‌توانند دائماً کنار او باشند. آن‌ها در کشور خود زندگی می‌کنند و تنها در زمان تعطیلات یا مقاطع خاص فصل به دیدار او می‌روند. این دیدارهای کوتاه و خاص، برای ساپینتو لحظاتی مملو از ارزش و احساس است. او میگوید: «در این لحظات کوتاه، سعی می‌کنم پدری و همسری تمام‌عیار باشم که عشقش را به خانواده نشان دهد.»
چالش‌های احساسی دوری از خانواده
دوری از خانواده برای ساپینتو، به عنوان فردی با روحیه احساساتی ، آسان نیست. وابستگی عمیق او به همسر و فرزندانش قابل توجه است، اما مسئولیت‌های او به عنوان یک مربی حرفه‌ای ایجاب می‌کند که همواره همراه تیمش باشد. او باید در تمرینات، مسابقات و روزهای دشوار کنار تیم بماند. با وجود این، تلاش می‌کند از طریق تماس‌های تصویری ، پیام و مکالمات روزانه، ارتباط خود را با خانواده حفظ کند. او مدام میگوید دلش برای زن و دخترانش تنگ میشود.
خانواده، پناهگاه واقعی ساپینتو
ساپینتو معتقد است که خانواده ، پناهگاه واقعی انسان است. هرچند زندگی حرفه‌ای باعث شده از نزدیک بودن به همسر و دخترانش محروم باشد، اما عشق به آن‌ها در تمام تصمیمات و اعمالش خودنمایی می‌کند. او حتی پس از بسیاری از پیروزی‌ها، با بوسه به سمت آسمان یا اشاره به قلبش، عشقش را به خانواده‌اش ابراز می‌کند.
دلتنگی؛ انگیزه‌ای برای تلاش بیشتر
دلتنگی، بخشی جدا نشدنی از زندگی ساپینتو است، اما او از این احساس به عنوان انگیزه‌ای برای عملکرد بهتر استفاده می‌کند. خودش میگوید: «هر بار که از خانواده‌ام دور هستم، به یادشان می‌افتم و به خودم می‌گویم که باید بهترین باشم تا آن‌ها به من افتخار کنند.» این حس مسئولیت و عشق به خانواده، از ساپینتو چهره‌ای فراتر از یک مربی پرهیجان و قدرتمند فوتبال ساخته، و جنبه انسانی و عاطفی‌اش را به تصویر کشیده است.
