لباس عروس هنرمندان ایرانی؛ از ویکتوریایی آرام جعفری تا سلطنتی زهره فکور

این لباس عروس با طراحی برگرفته از دوران ویکتوریایی، جلوه‌ای کلاسیک و اصیل به خود گرفته است. یقه‌های بسته، دکمه‌های ریز در قسمت جلو، آستین‌های بلند و دامن‌های پف‌دار از خصوصیات بارز لباس‌های قرن نوزدهم محسوب می‌شوند. استفاده از پارچه‌ای مات با ساختاری محکم، حس وقار و سادگی را القا می‌کند. این لباس توانسته است ترکیبی از ظرافت تاریخی و جذابیت مدرن را ارائه دهد.

سروین بیات

دوره‌های باروک (قرن ۱۷ تا اوایل قرن ۱۸) و روکوکو (میانه تا اواخر قرن ۱۸) از برجسته‌ترین زمان‌ها در تاریخ مد اروپا بودند که لباس‌های عروس به نمادی از شکوه و جایگاه اجتماعی تبدیل شدند.

در دوره باروک، لباس‌های عروس اغلب از پارچه‌های فاخر همچون مخمل، ساتن و ابریشم تهیه و با گلدوزی‌های طلایی، تورهای اصیل فرانسوی و جواهرات زیبا تزئین می‌شدند. دامن‌های بلند و حجیم به همراه کرست‌های محکم برای برجسته کردن کمر، طراحی خاص این دوره به شمار می‌رفتند. آستین‌ها بلند و تا مچ ادامه می‌یافتند و با روبان‌ها یا تور تزئین می‌شدند. رنگ سفید هنوز در میان مد نبود و عروس‌ها عموماً از رنگ‌هایی مانند نقره‌ای، کرم یا طلایی استفاده می‌کردند تا نشان‌دهنده شکوه و جایگاه خانواده‌شان باشد.

در دوره روکوکو، طراحی لباس عروس لطیف‌تر و بیشتر بر روی جزئیات زنانه متمرکز شد. پارچه‌ها سبک‌تر، رنگ‌ها شاداب‌تر و تزئینات باشکوه‌تر شدند. دامن‌ها با فرم‌های زنگوله‌ای باز و با جزئیاتی همچون گل‌های پارچه‌ای، روبان‌های جذاب و گیپورهای لطیف تزئین می‌شدند. قسمت بالایی لباس، همچنان حالت کرست‌دار خود را حفظ می‌کرد، اما آستین‌ها کوتاه‌تر و پف‌دارتر طراحی شدند. این سبک، نشان‌دهنده اوج زیبایی و لطافت در طراحی لباس عروس بود.

الهام طهموری

زهره فکور صبور

این مدل لباس عروس با تأثیرپذیری از سبک سنتی سلطنتی عثمانی طراحی شده است و جلوه‌ای متمایز و شرقی دارد. آستین‌های بلند و گشاد، تزئینات سنگین گلدوزی با طرح‌های سنتی، و استفاده از تاج یا دستار پارچه‌ای از جمله ویژگی‌های خاص این طراحی به شمار می‌روند. سبک یقه بسته و برش راسته، همراه با رعایت حجاب، این لباس را با معیارهای مد اسلامی هماهنگ ساخته است. این لباس ترکیبی از اصالت و زیبایی سنتی را به نمایش می‌گذارد و مناسب جشن‌هایی با سبک مجلل و کلاسیک است.

مونا کرمی

این لباس عروس با الگوگیری از مد دهه ۱۹۷۰ میلادی، در سبک مدرن مینیمال طراحی شده است. آستین‌های حریر و پف‌دار، برش دامن به فرم ماهی و تور ساده نوعی زیبایی مدرن همراه با شکوه و سادگی را به نمایش گذاشته‌اند. طراحی متعادل، بدون تزئینات اضافی، و تمرکز بر کیفیت پارچه و برش‌ها، ظاهری شیک و بدون تکلف را ایجاد کرده است. این لباس برای عروس‌هایی که طرفدار استایل ساده و در عین حال جذاب هستند، گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شود.