انواع ارتودنسی کودکان را بشناسید

تقریباً ۷۵ درصد از کودکان به دلیل سطحی از ناهنجاری و نامرتب بودن دندان‌ها نیازمند درمان هستند. درمان این نوع ناهنجاری‌ها ارتودنسی نام دارد که هم در کودکان و هم در بزرگسالان مورد استفاده است.

ارتودنسی دندان کودکان چیست؟

در صورتی که کودکی دندان‌های نامنظمی داشته باشد و یا موقعیت فک و دندان‌هایش غیرعادی باشد؛ برای رفع آن‌ها و مرتب کردن دندان‌ها و اصلاح موقعیت فک‌ها به ارتودنسی نیاز دارد.

نیاز به ارتودنسی در کودکان چه علائمی دارد؟

علائمی که هشدار می‌دهد کودک به ارتودنسی نیاز دارد به راحتی توسط والدین قابل رویت و تشخیص هستند. فقط کافی است به این موارد توجه شود.

در صورتی که فاصله‌های بین دندان‌ها زیاد باشد یا در خوردن غذا مشکل داشته باشد نیاز است کودک نزد متخصص ارتودنسی برده شود. همچنین در صورت نامنظم بودن دندان‌ها یا ناترازی فک‌ها یا بیش از حد جلو یا عقب بودنشان باید در اسرع وقت کودک توسط متخصص معاینه و بررسی شود.

علاوه بر موارد یاد شده فاصله زیاد بین دندان‌های ردیف پایین و بالا، دندان قروچه، فشار دادن دندان‌ها روی هم، ناهماهنگی خط وسط دندان‌ها، سخت بسته شدن لب‌های کودک به روی هم، شلوغی، جابه‌جایی یا عدم رشد دندان‌ها، تنفس دهانی، گازگرفتگی زبان یا گونه به طور مداوم، صدا دادن فک یا بروز درد در فک، شکاف لب و کام نیز از جمله علائمی است که به والدین اعلام می‌کند کودک نیاز به ارتودنسی دارد.

انواع ارتودنسی کودکان را بشناسید

ارتودنسی انواع و روش‌های مختلفی دارند که هر یک کاربرد و ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه هر یک به طور مختصر معرفی خواهند شد:

ارتودنسی فلزی سنتی

این نوع به عنوان گزینه سنتی و معمول ارتودنسی یاد می‌شود که هزینه کمتری نسبت به انواع دیگر دارد. در این نوع ارتودنسی براکت‌های نصب شده روی دندان‌ها با سیم‌های فلزی به یکدیگر متصل و در موقعیت خود محکم می‌شوند. در این روش دندان‌ها به تدریج و آهسته در مدت چندین ماهه حرکت کرده و در جای خود قرار می‌گیرند.

ارتودنسی با بریس‌های سرامیکی

این نوع برای کودکانی که از نمایان شدن براکت‌هایشان خجالت می‌کشند مناسب است. با اینکه بریس‌های استفاده شده در این نوع فلزی هستند اما به دلیل مواد به کار برده شده در ساخت‌شان کمتر قابل مشاهده هستند. نکته مهم این است که این بریس‌های سرامیکی از نوع فلزی گران‌تر هستند.

ارتودنسی لینگوال

این نوع ارتودنسی به هیچ وجه قابل تشخیص نیست. اما چطور؟ پاسخ در روش اجرا و نصب آن روی دندان‌ها است. در ارتودنسی لینگوال، براکت و سیم‌های فلزی پشت دندان‌ها کار گذاشته می‌شوند.

ارتودنسی اینویزیلاین

در صورتی که کودک شما بالای یازده است و تمام دندان‌های شیری‌اش را از دست داده؛ می‌تواند از این نوع ارتودنسی استفاده کند. در ارتودنسی اینویزیلاین از روکش‌های شفاف به جای براکت‌های ثابت و فلزی استفاده می‌شود که قابلیت خارج کردن از دهان را نیز دارند.

بهترین سن برای انجام ارتودنسی کودکان

توصیه می‌شود اولین ارزیابی‌های برای ارتودنسی در هفت سالگی صورت بگیرد. هر چند بیشتر متخصصین معتقدند بهترین سن برای ارتودنسی کودکان 10 تا 14 سالگی است. به این دلیل که در این بازه سنی کودک بخش زیادی از دندان‌های دائمی خود را دارد. با این حال به دلیل برخی تغییراتی که ممکن است بر اثر کامل شدن رشد استخوان فک رخ دهد احتمالاً در بزرگسالی هم برای اصلاح بعضی ناهنجاری‌ها به ارتودنسی نیاز می‌شود.

ارتودنسی کودکان چه مزایایی دارد؟

ممکن است با توضیح موارد ذکر شده از خود بپرسید پس ارتودنسی در سنین کودکی چه مزایایی خواهد داشت؟ در نظر داشته باشید که ارتودنسی کودک منجر به کاهش ابتلای او به بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان می‌شود. ضمن اینکه از خطر ابتلای او به بیماری‌های قلبی در بزرگسالی نیز کاسته می‌شود.

ارتودنسی کودکان چقدر زمان می‌برد؟

طول درمان ارتودنسی هم در بزرگسالان و هم کودکان به مجموعه‌ای از موارد بستگی دارد. از جمله میزان ناهنجاری فکی و دندانی شخص، سن، روش مورد استفاده و ...؛ با در نظر گرفتن این فاکتورها متوسط طول درمان در هر شخص می‌تواند بین شش تا سی ماه باشد و در بسیاری از کودکان ممکن است بین 20 تا 24 ماه زمان ببرد.

سوالات متداول

در صورتی که سوالاتی دارید که پاسخ آن را در متن مقاله نیافتید پیشنهاد می‌شود بخش سوالات متداول را مطالعه کنید:

آیا ارتودنسی کودکان با وجود دندان های شیری امکان پذیر است؟

برای اینکه پزشک بتواند ارتودنسی کودک را شروع کند باید حتماً دندان‌های شیری او افتاده باشد و تمام یا حداقل تعداد زیادی از دندان‌های دائمی‌اش رشد کرده باشند در غیر این صورت ارتودنسی امکان پذیر نیست.

چه کودکانی بهتر است ارتودنسی انجام ندهند؟

ارتودنسی روشی شگفت‌انگیز است که هر ناهنجاری دندانی را رفع می‌کند و کسی نیست که در صورت نیاز امکان اجرای روش روی دندان‌های او نباشد. این روش کم‌تهاجم هیچگونه درد و ناراحتی در مراحل مختلف خود ایجاد نمی‌کند تنها دردی خفیفی هنگام نصب و سفت کردن ماهیانه براکت‌ها تجربه می‌شود که توسط هر کودکی قابل تحمل است.