انواع در رفتگی مفاصل، علائم و درمان آنها
در رفتگی مفاصل یکی از آسیب‌های شایع در بدن است و زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌های یک مفصل از جای خود خارج شده و باعث درد شدید و محدودیت حرکتی می‌شوند.
در رفتگی مفاصل یکی از آسیب‌های شایع در بدن است و زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌های یک مفصل از جای خود خارج شده و باعث درد شدید و محدودیت حرکتی می‌شوند. این نوع آسیب ممکن است در اثر ضربه‌های شدید، فعالیت‌های ورزشی یا حتی حرکات ناگهانی و نادرست رخ دهد. هر مفصل بدن از جمله شانه، زانو، مچ و انگشتان، ممکن است دچار دررفتگی شود. علائم این آسیب معمولاً متنوع است. تشخیص به‌موقع و درمان مناسب برای جلوگیری از عوارض طولانی‌مدت و بهبود عملکرد مفصل ضروری است.
در این مقاله می‌خوانید:
بیشتر بخوانید: پارگی کپسول و تاندون های شانه و درمان آن
آشنایی با انواع در رفتگی مفاصل
در رفتگی مفاصل به معنای خروج استخوان از محل طبیعی خود در مفصل است که می‌تواند بسیار دردناک باشد و حرکت مفصل را محدود کند. دررفتگی معمولاً به دلیل ضربه یا فشار ناگهانی رخ می‌دهد و نیاز به درمان فوری دارد. در ادامه به بررسی انواع دررفتگی‌های شایع در مفاصل مختلف بدن می‌پردازیم.
در رفتگی زانو
زانو یکی از مفاصل بزرگ بدن است که به دلیل تحرک بالا مستعد دررفتگی است. این نوع دررفتگی معمولاً در اثر تصادفات، زمین خوردن یا فشارهای ورزشی شدید رخ می‌دهد. علائم این نوع دررفتگی شامل تورم، درد شدید و ناتوانی در حرکت دادن زانو است.
در رفتگی مچ دست
دررفتگی مچ دست به دلیل سقوط روی دست یا ضربه مستقیم به مچ رخ می‌دهد. علائم آن شامل درد شدید، تورم و ناتوانی در حرکت دادن مچ است. در این حالت ممکن است نیاز به جا انداختن مفصل یا استفاده از آتل باشد.
در رفتگی شانه و کتف
شانه و کتف یکی از شایع‌ترین نواحی در رفتگی مفاصل در بدن هستند. این نوع دررفتگی بیشتر در ورزشکاران یا افرادی که فعالیت‌های فیزیکی سنگین انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود. درد شدید در ناحیه شانه و ناتوانی در حرکت دادن دست از علائم این نوع دررفتگی است.
در رفتگی آرنج
در رفتگی آرنج معمولاً در کودکان یا ورزشکاران به دلیل سقوط روی دست یا برخورد مستقیم رخ می‌دهد. علائم آن شامل درد شدید، تورم و تغییر شکل آرنج است. در موارد شدید، نیاز به جراحی برای بازگرداندن مفصل به محل صحیح وجود دارد.
در رفتگی مچ پا
دررفتگی مچ پا معمولاً در اثر پیچ خوردن ناگهانی پا یا سقوط رخ می‌دهد. این نوع دررفتگی می‌تواند باعث درد شدید، تورم و کبودی شود. مچ پا پس از درمان نیاز به استراحت و فیزیوتراپی دارد تا دوباره به حرکت عادی خود بازگردد.
در رفتگی فک
دررفتگی فک معمولاً به دلیل ضربه به صورت یا باز شدن ناگهانی فک رخ می‌دهد. علائم این نوع دررفتگی شامل ناتوانی در بستن دهان، درد در ناحیه فک و تغییر شکل صورت است. جا انداختن فک توسط پزشک معمولاً روش درمانی این نوع دررفتگی است.
در رفتگی لگن
دررفتگی لگن یکی از جدی‌ترین انواع دررفتگی‌ها است و معمولاً به دلیل تصادفات یا سقوط از ارتفاع رخ می‌دهد. درد شدید در ناحیه لگن، ناتوانی در حرکت دادن پا و تغییر شکل لگن از علائم این نوع دررفتگی هستند و درمان آن ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
در رفتگی انگشت دست و پا
دررفتگی انگشت دست یا پا معمولاً در اثر فشار ناگهانی یا ضربه رخ می‌دهد. این نوع دررفتگی اغلب با درد شدید و تغییر شکل انگشت همراه است. جا انداختن مفصل و استفاده از آتل از روش‌های درمانی این نوع دررفتگی هستند.
پیشنهاد ویژه نی نی بان: فواید یائسگی، پیش به سوی زندگی بهتر
علائم در رفتگی مفاصل چیست؟
در رفتگی مفاصل معمولاً بسیار دردناک هستند و به دلیل از دست دادن پایداری مفصل، فرد قادر به حرکت دادن مفصل به‌طور عادی نیست. علائم مختلفی برای تشخیص در رفتگی مفاصل وجود دارد که در ادامه به مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم:
درد شدید و ناگهانی
یکی از اولین و بارزترین علائم در رفتگی مفاصل، درد شدید است که بلافاصله پس از وقوع آسیب حس می‌شود. این درد ممکن است با هر حرکت مفصل یا حتی در حالت استراحت باقی بماند.
تورم و التهاب
پس از دررفتگی، ناحیه آسیب‌دیده به سرعت متورم می‌شود. این تورم ناشی از جمع شدن مایعات و خون در اطراف مفصل است که تلاش بدن برای ترمیم آسیب را نشان می‌دهد.
عدم توانایی حرکت مفصل
یکی از علائم شایع دررفتگی این است که فرد نمی‌تواند مفصل آسیب‌دیده را به‌طور طبیعی حرکت دهد. هر گونه تلاش برای حرکت دادن مفصل باعث افزایش درد شده و مفصل به‌طور کامل بی‌حرکت می‌شود.
تغییر شکل ظاهری مفصل
در بیشتر موارد دررفتگی، مفصل دچار تغییر شکل ظاهری می‌شود و به نظر می‌رسد که استخوان از جای خود بیرون آمده است. این تغییر شکل در مفاصلی مانند شانه، زانو و آرنج به‌وضوح دیده می‌شود.
کبودی و خونریزی داخلی
به دلیل آسیب به رگ‌های خونی و بافت‌های اطراف مفصل، ممکن است کبودی در ناحیه آسیب‌دیده به وجود آید. این کبودی معمولاً به رنگ بنفش یا آبی است و پس از چند ساعت از وقوع حادثه ظاهر می‌شود.
بی‌حسی یا سوزش
در برخی موارد، فرد ممکن است احساس بی‌حسی یا سوزش در ناحیه آسیب‌دیده یا در اطراف آن داشته باشد. این ممکن است به دلیل آسیب به اعصاب یا فشار روی آنها باشد.
ناتوانی در تحمل وزن
در صورت در رفتگی مفاصلی که نقش حیاتی در تحمل وزن بدن دارند (مانند زانو یا لگن)، فرد نمی‌تواند وزن خود را روی آن اندام تحمل کند و دچار ناپایداری و عدم تعادل می‌شود.
مطالب پیشنهادی: در رفتگی لگن در نوزادان، اهمیت سونوگرافی چقدره؟
روش های درمان انواع در رفتگی مفاصل
بسته به نوع مفصل و شدت دررفتگی، روش‌های درمان متفاوت است. در ادامه به بررسی روش‌های مختلف درمان انواع دررفتگی‌های مفصلی می‌پردازیم.
جا انداختن مفصل به‌صورت دستی
این روش معمول‌ترین و اولین اقدام درمانی برای بسیاری از دررفتگی‌ها است. پزشک با استفاده از تکنیک‌های خاص، استخوان خارج شده را به محل اصلی خود برمی‌گرداند. این کار ممکن است با اعمال فشار یا حرکات خاصی انجام شود که به «جا انداختن» معروف است. در مواردی که درد شدید است، این فرآیند ممکن است تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود.
استفاده از آتل یا گچ
پس از جا انداختن مفصل، استفاده از آتل یا گچ برای ثابت نگه‌داشتن مفصل ضروری است. این روش از حرکت مفصل جلوگیری کرده و به آن اجازه می‌دهد تا بهبود یابد. مدت‌زمان استفاده از آتل یا گچ بسته به نوع و شدت دررفتگی متفاوت است و معمولاً بین چند هفته تا چند ماه ادامه دارد.
داروهای ضد درد و التهاب
برای کاهش درد و التهاب ناشی از دررفتگی، پزشکان معمولاً داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن تجویز می‌کنند. این داروها به کنترل تورم کمک کرده و درد بیمار را در طول فرآیند بهبود کاهش می‌دهند.
فیزیوتراپی و توانبخشی
پس از جا انداختن مفصل و برداشتن آتل یا گچ، فیزیوتراپی نقش مهمی در بازگشت حرکت طبیعی به مفصل دارد. فیزیوتراپی شامل تمرینات تقویتی و کششی است که به بازیابی قدرت و انعطاف‌پذیری مفصل کمک میکند.
جراحی
در موارد شدیدتر که استخوان به‌درستی جا نمی‌افتد یا آسیب‌های دیگری مانند شکستگی همراه با دررفتگی وجود دارد، ممکن است نیاز به جراحی باشد. این روش شامل باز کردن ناحیه آسیب‌دیده و قرار دادن استخوان در محل صحیح خود است. پس از جراحی نیز استفاده از آتل یا گچ و برنامه فیزیوتراپی ضروری است.
استفاده از یخ و بالا نگه داشتن عضو
بلافاصله پس از دررفتگی، استفاده از یخ روی ناحیه آسیب‌دیده به کاهش درد و تورم کمک میکند. بالا نگه داشتن عضو نیز به جریان بهتر خون و کاهش التهاب کمک میکند. این روش‌ها به‌خصوص در مراحل اولیه آسیب مفید هستند و به بهبود سریع‌تر کمک می‌کنند.
پیشنهاد ویژه نی نی بان: قهوه با مغز چه میکند؟ فِرِش و شاداب
کلام آخر
در رفتگی مفاصل نیاز به توجه فوری پزشکی دارد تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود. شناخت علائم این آسیب و مراجعه سریع به پزشک برای درمان، می‌تواند به بازگشت سریع‌تر عملکرد مفصل کمک کند. روش‌های درمانی مانند جا انداختن مفصل، استفاده از گچ یا آتل و در موارد شدیدتر جراحی، معمولاً بسته به نوع و شدت دررفتگی، مورد استفاده قرار می‌گیرند. با مراقبت صحیح و رعایت توصیه‌های پزشکی، بسیاری از افراد می‌توانند پس از مدتی به فعالیت‌های عادی خود بازگردند و از آسیب‌های بعدی جلوگیری کنند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼