عفونت قارچی واژن در بارداری، حتما مطالعه کنید

احتمال ابتلا بانوان به عفونت قارچی در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه دوم بارداری، از هر دوره دیگری از زندگی بیشتر است. مادران آینده با افزایش ترشحات رقیق، سفید رنگ و بدبو روبرو می‌شوند. عفونت قارچی و ترشحات واژن یکی از عوارض شایع و متداول بارداری در سه ماهه دوم است. اگر شما نیز احتمال عفونت واژن می‌دهید، توصیه می‌کنیم این مقاله را مطالعه کنید تا با آمادگی بیشتری درباره احتمال عفونت در بارداری با متخصص زنان و زایمان مشورت کنید. اگرچه عفونت قارچی تاثیر قابل توجهی بر بارداری ندارد، اما کنترل کردن این عارضه در دوران حاملگی غالباً دشوار است و باعث ناراحتی مادر می‌شود. بنابراین زمان را از دست ندهید و هر چه سریع‌تر برای شروع درمان اقدام کنید.

در صورت مواجهه با علائم عفونت قارچی بارداری به سرعت به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. تشخیص صحیح علت اصلی بروز علائم شرط اصلی برخورداری از درمان موثر و کارآمد است. عفونت بارداری باید به سرعت درمان شود تا از تشدید عارضه جلوگیری شود. اگر علائم عفونت ظرف سه روز بهبود نیابد، علائم تشدید شود یا پس از درمان عود کند، باید دوباره با پزشک تماس گرفت.

عفونت قارچی چیست؟

عفونت قارچی زمانی بروز می‌یابد که تعادل بین میزان اسید و مخمر موجود در واژن به هم بخورد. اگرچه افزایش رشد مخمر یا عفونت قارچی ناراحت‌کننده است، اما عارضه‌ای جدی به شمار نمی‌رود و خطرناک نیست. اگر پزشک تاکنون تشخیص عفونت قارچی نداده است یا برای این عارضه تحت درمان قرار نگرفته‌اید، اما از علائم عفونت رنج می‌برید، پیش از هر چیز برای تشخیص صحیح و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.

علل

عفونت قارچی علل مختلفی دارد که مهم‌ترین آنها به شرح زیر است:

-تغییرات هورمونی ناشی از بارداری یا قبل از عادت ماهانه

-مصرف داروهای هورمونی یا قرص ضدبارداری

-مصرف آنتی بیوتیک یا استروئید

-بالا بودن قند خون، برای مثال در اثر ابتلا به دیابت

-رابطه جنسی واژینال

-دوش واژن

-حساسیت به مایع منی یا مشکلات خونی

دلیل شیوع بالای عفونت قارچی در دوران بارداری

بدن در دوران بارداری با تغییرات متعددی مواجه می‌شود. یکی از این تحولات تغییرات شیمیایی در محیط واژن است که بدن نمی‌تواند خود را به خوبی با آنها وفق دهد. قند موجود در ترشحات واژن، یا به عبارتی ماده‌ای که مخمر از آن تغذیه می‌کند، افزایش می‌یابد. در نتیجه تعادل بین مواد شیمیایی مختل می‌شود و میزان قارچ‌های واژن از کنترل خارج می‌شود.

علائم

علائم عفونت قارچی واژن به شرح زیر است:

-ترشحاتی که معمولاً سفید و شبیه پنیر کاتیج است و بویی مانند بوی خمیر ترش یا نان دارد.

-ترشحات مایل به سبز یا زرد که شبیه پنیر کاتیج است و بویی مانند بوی خمیر ترش یا نان دارد.

-افزایش قابل توجه ترشحات واژن

-قرمزی، خارش یا تحریک لب‌های واژن

-احساس سوزش هنگام ادرار کردن یا درد هنگام مقاریت

عوارض با علائم مشابه عفونت قارچی واژن

بیمار گاهی اوقات با علائمی مشابه علائم عفونت قارچی مواجه می‌شود، اما متخصص احتمال ابتلا به این عارضه را رد می‌کند، در این حالت بیمار به یکی از عارضه‌های زیر مبتلا است:

-بیماری‌های مقاربتی جنسی مانند کلامیدیا، سوزاک و تریکومونا

-عفونت واژن موسوم به واژینوز باکتریایی

عوارض

خوشبختانه عفونت قارچی بارداری خطرناک نیست و به ندرت با عوارضی بیش از تحریکی آزاردهنده همراه است. بااین حال اگر مادر در زمان زایمان به عفونت قارچی مبتلا باشد، ازآنجایی که قارچ‌های مولد عفونت واژن عامل برفک یا آفت دهان نیز هستند، ممکن است عفونت هنگام زایمان طبیعی به نوزاد منتقل شود. در این شرایط لکه‌های سفیدی در دهان نوزاد ایجاد می‌شود که هنگام شیر خوردن از سینه مادر مجدد به مادر منتقل می‌شود. خوشبختانه برفک به سادگی قابل درمان است، داروی ضدقارچ ملایم برای نوزاد و کرم ضدقارچ برای مادر تجویز می‌شود. نکته دیگر این که عفونت‌های قارچی ظاهر و حسی مشابه به عارضه‌های جدی‌تری مانند انواع بیماری‌های مقاربتی جنسی یا واژینوز باکتریایی دارند. به همین دلیل است که نباید این علائم را نادیده گرفت و باید در صورت احتمال ابتلا به عفونت، به ویژه در دوران بارداری به پزشک مراجعه کرد. اگر ترشحات زرد، خاکستری یا سبز و بسیار بدبو از واژن خارج می‌شود یا در ناحیه واژن احساس سوزش یا خارش دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص

متخصص نمونه برداری ساده و بدون دردی را با استفاده از سواب انجام می‌دهد، ترشحات واژن را خارج می‌کند و نمونه گرفته شده را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند. پزشک معمولاً عفونت قارچی را پس از معاینه ساده واژن تشخیص می‌دهد. کشت نمونه در موارد نادر در آزمایشگاه انجام می‌شود.

درمان عفونت قارچی در دوران بارداری

پزشک برای درمان عفونت قارچی واژن و رحم در دوران بارداری فقط شیاف و کرم واژینال تجویز می‌کند. ایمنی مصرف داروهای خوراکی مانند دیفلوکان در دوران بارداری و شیردهی هنوز اثبات نشده است. اگر عفونت قارچی درمان نشود، هنگام زایمان طبیعی در دهان نوزاد منتشر می‌شود و نوزاد به عارضه‌ای به نام برفک یا آفت دهان مبتلا می‌شود که به خوبی با نیستاتین درمان می‌شود. درمان کامل عفونت در دوران بارداری ۱۰ تا ۱۴ روز طول می‌کشد. به مادر توصیه می‌شود که پس از درمان عفونت و التیام زخم‌ها یا ناراحتی‌های پوستی از پودر خشک کننده بدون نشاسته یا پودر نیستاتین برای پیشگیری از عود کردن عفونت استفاده کند.

پیشگیری

اکثر عفونت‌های قارچی معمولاً با رعایت توصیه‌های زیر قابل پیشگیری است:

-لباس گشاد، نخی با قابلیت تنفس بپوشید و لباس زیر نخی به تن کنید.

-ناحیه واژن را پس از شستشوی کامل با درجه پایین سشوار تنظیم شده روی باد سرد خشک کنید.

-ناحیه واژن را همواره از جلو به عقب شستشو دهید.

-بلافاصله پس از شنا کردن دوش بگیرید. لباس شنا، گرمکن یا تمام لباس‌های مرطوب را در اولین فرصت عوض کنید.

-دوش واژن نگیرید و از اسپری‌های بهداشتی زنانه، نوار بهداشتی یا تامپون‌های معطر، کف حمام، دستمال توالت رنگی یا معطر استفاده نکنید.

-ماست حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

-مصرف مواد قندی را کاهش دهید، چون قند رشد قارچ‌ها را تسریع می‌کند.

-به خوبی استراحت کنید تا بدن بهتر بتواند با عفونت مقابله کند.

احتمال انتقال عفونت به همسر از راه رابطه جنسی

عفونت قارچی به ندرت به همسر منتقل می‌شود. اکثر کارشناسان درمان شوهران بانوان مبتلا به عفونت قارچی را لازم نمی‌دانند، چون نزدیکی معمولاً باعث عفونت یا عود کردن عفونت نمی‌شود و براساس پژوهش‌های انجام شده درمان همسر احتمال عود کردن عفونت را کاهش نمی‌دهد. با این حال هر یک از زوجین در صورت مواجهه با علائم عفونت باید به پزشک مراجعه کند. علائم عفونت در آقایان قرمزی، حساسیت پوستی، خارش یا سوزش است. چنانچه ابتلا مرد به عفونت قارچی تایید شود، پزشک معمولاً توصیه می‌کند که تا زمان درمان عفونت از برقراری رابطه جنسی خودداری شود.