علائم زگیل تناسلی چیست؟
تقریباً تمام کسانی که از لحاظ جنسی فعال هستند، در طول زندگی خود حداقل به یکی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که عامل زگیل تناسلی است، مبتلا می‌شوند، اما علائم زگیل تناسلی چیست؟ این مقاله به شما کمک می‌کند.
زگیل تناسلی یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است. تقریباً تمام کسانی که از لحاظ جنسی فعالند، در طول زندگی خود حداقل به یکی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که عامل زگیل تناسلی است، مبتلا می شوند. اگر می‌خواهید بدانید علائم زگیل تناسلی چیست، ادامه این مطلب را بخوانید.
احتمال ابتلا به این بیمای در زنان بیشتر از مردان است.
زگیل تناسلی، همانطور که از نامش بر می‌آید، بر بافت مرطوب ناحیه‌ی تناسلی اثر می‌گذارد. زگیل‌های تناسلی ممکن است شبیه برجستگی‌های کوچکی به رنگ پوست باشند یا ظاهری شبیه گل‌کلم داشته‌باشد. در موارد متعددی زگیل‌ها آنقدر کوچکند که دیده نمی‌شود.
زگیل‌های تناسلی همانند سایر زگیل‌ها توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. بعضی از سویه‌های ویروس پاپیلومای انسانی تناسلی می‌توانند باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی شوند؛ سایر سویه‌ها می‌توانند سرطان ایجاد کنند. واکسن‌ها می‌توانند سبب پیشگیری از ابتلا به سویه‌های خاصی از HPV تناسلی شوند.
علائم زگیل تناسلی چیست؟
در زنان، زگیل‌های تناسلی می‌توانند روی فرج، دیواره‌های واژن، ناحیه‌ی بین فرج و مقعد، مقعد و دهانه‌ی رحم ایجاد شوند. در مردان، این زگیل‌ها ممکن است روی نوک یا محور آلت، کیسه‌ی بیضه یا مقعد به وجود بیایند. زگیل‌های تناسلی همچنین می‌توانند در دهان یا گلوی فردی که با یک شخص مبتلا به این بیماری، آمیزش دهانی (oral sex) داشته‌است، تشکیل شوند.
نشانه‌ها و علایم زگیل تناسلی عبارتند از:
- تشکیل ورم‌های کوچکی به رنگ پوست یا به رنگ خاکستری در ناحیه‌ی تناسلی
- تجمع چند زگیل در مجاورت یکدیگر که حالتی گل‌کلمی شکل تشکیل می‌دهند
- احساس خارش یا ناراحتی در ناحیه‌ی تناسلی
- خونریزی در جریان رابطه‌ی جنسی
زگیل تناسلی
زگیل‌های تناسلی ممکن است آنقدر ریز باشند که با چشم غیرمسلح تشخیص داده نشوند. البته گاهی اوقات هم ممکن است تعداد زگیل‌های تناسلی چند برابر شده و دسته‌های بزرگی تشکیل دهند.
زمان مراجعه به پزشک
در صورتی که در ناحیه‌ی تناسلی شما یا شریک جنسی‌تان، برجستگی‌ها یا زگیل‌هایی ایجاد شد، به پزشک مراجعه کنید.
علل زگیل تناسلی چیست؟
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) سبب ایجاد زگیل تناسلی می‌شود. بیش از ۴۰ سویه‌ی مختلف از HPV وجود دارند که بر ناحیه‌ی تناسلی اثر می‌گذارند. HPV تناسلی در جریان رابطه‌ی جنسی انتقال می‌یابد. در بیشتر موارد، سیستم ایمنی HPV تناسلی را از بین می‌برد و شما هرگز نشانه‌ها و علایم این بیماری را بروز نخواهید داد.
ریسک فاکتورها
تخمین زده شده است که تقریباً همه‌ی افرادی که از لحاظ جنسی فعال هستند، در طول زندگی‌شان، با حداقل یکی از انواع HPV آلوده می‌شوند. عواملی که خطر ابتلا به این عفونت را افزایش می‌دهند عبارتند از:
- داشتن رابطه‌ی جنسی محافظت‌نشده با شریک‌های جنسی متعدد
- مبتلا بودن به یک بیماری مقاربتی دیگر
- داشتن رابطه‌ی جنسی با فردی که از سابقه‌ی روابط جنسی او بی‌اطلاع هستید
- شروع فعالیت جنسی از سنین پایین
عوارض ثانویه زگیل تناسلی چیست؟
عوارض ثانویه‌ی زگیل تناسلی ممکن است شامل موارد زیر شود:
- سرطان. سرطان دهانه‌ی رحم ارتباط نزدیکی با عفونت با HPV تناسلی دارد. انواع خاصی از HPV هم با سرطان فرج، مقعد، پنیس (آلت تناسلی مذکر)، دهان و گلو مرتبط هستند. اگر چه عفونت HPV همیشه منجر به سرطان نمی‌شود، ولی انجام منظم تست پاپ‌اسمیر برای زنان اهمیت دارد (مخصوصاً در صورت ابتلا به انواع خطرناک‌تر HPV).
- مشکلات بارداری. زگیل تناسلی ممکن است مشکلاتی را در حین بارداری ایجاد کند. زگیل‌ها می‌توانند بزرگ شده و دفع ادرار را دشوار سازند. زگیل‌های ایجاد شده بر روی دیواره‌ی واژن ممکن است سبب کاهش توانایی اتساع بافت واژن در طی زایمان شوند. اتساع زگیل‌های بزرگ ایجاد شده بر روی فرج یا داخل واژن در طی زایمان ممکن است سبب خونریزی از آن‌ها شود.
- در موارد نادر، در گلوی نوزاد متولد شده از یک مادر مبتلا به زگیل تناسلی، زگیل‌هایی تشکیل می‌شود. در این حالت، برای جلوگیری از انسداد مسیر هوایی نوزاد، ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی باشد.
پیشگیری از زگیل تناسلی
استفاده از کاندوم در روابط جنسی، می‌تواند بطور قابل توجهی خطر ابتلا به زگیل تناسلی را کاهش دهد. اگر چه کاندوم از خطر ابتلا به این بیماری می‌کاهد ولی ۱۰۰درصد هم تأثیرگذار نیست؛ در صورت استفاده از کاندوم هم ممکن است به زگیل تناسلی مبتلا شوید.
واکسیناسیون زگیل تناسلی
واکسنی که با نام Gardasil شناخته می‌شود، می‌تواند از ابتلا به چهار گونه‌ی سرطان‌زای HPV جلوگیری کند؛ از آن برای پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی هم استفاده می‌شود.
برنامه‌ی واکسیناسیون HPV برای دختران و پسران ۱۱ و ۱۲ ساله توصیه شده‌است؛ در صورتی که آن‌ها بطور کامل در این سنین واکسینه نشوند، پیشنهاد می‌شود که دختران و زنان که در ۲۶ سالگی و پسران و مردان در ۲۱ سالگی واکسینه شوند. البته مردان هم در صورت تمایل می‌توانند در ۲۶ سالگی واکسن‌‌شان را بزنند.
تأثیر این واکسن‌ها زمانی بیشتر است که به کودکان (قبل از فعال‌شدن از لحاظ جنسی) زده شود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که زدن واکسن HPV در افراد زیر ۲۱ سال و ۲۱ تا ۳۰ سال، خطر ابتلا به زگیل تناسلی را تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد.
عوارض جانبی واکسن‌ها معمولاً خفیف‌اند و شامل تشکیل ضایعه‌ای در محل تزریق (قسمت فوقانی بازو)، سردرد، تب جزئی یا علایم شبه آنفلوانزا هستند. گاهی اوقات، مخصوصاً در نوجوانان، پس از تزریق، فرد دچار گیجی می‌شود یا غش می‌کند.