علائم کودکان بیش فعال چیست؟
اختلال بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی شایع است که معمولاً در اوایل دوران کودکی و معمولاً قبل از هفت سالگی ظاهر می‌شود. روی این مقاله کلیک کنید تا با علائم کودکان بیش فعال آشنا شوید.
علائم کودکان بیش فعال مواردی از جمله بی توجهی و رفتارهای تکانشی را شامل می‌شوند. با ما همراه باشید تا علاوه بر اطلاع کامل از علائم بیش فعالی در کودکان، با همه چیز درباره اختلال ADHD آشنا شوید.
در این مقاله می‌خوانید:
- بیش فعالی در کودکان چیست؟
- علائم بیش فعالی در کودکان
- علت بیش فعالی در کودکان
- تشخیص بیش فعالی در کودکان
- درمان بیش فعالی در کودکان
- نحوه مراقبت از کودکان بیش فعال
بیش فعالی در کودکان چیست؟
اختلال ADHD مخفف اختلال کمبود توجه بیش فعالی است. در این وضعیت پزشکی، رشد و فعالیت مغز فرد مبتلا با حالت عادی فرق دارد و بر قدرت توجه، توانایی نشستن و کنترل فرد تأثیر می‌گذارد. در واقع، اختلال ADHD می‌تواند رفتار کودک را در مدرسه، خانه و حتی روابط او با دوستاش تحت تاثیر قرار دهد.
بیشتر بخوانید: اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه (ADHD)
علائم بیش فعالی در کودکان
همه بچه‌ها گاهی برای توجه کردن، گوش دادن و پیروی از دستورات والدین با مشکل مواجه می‌شوند، اما برای کودکان مبتلا به ADHD، این مشکلات سخت‌ترند و بیشتر اتفاق می‌افتند. علائم بیش فعالی در کودکان عبارتند از:
- بی توجهی: کودکانی که بی توجه هستند، به راحتی حواس‌شان پرت می‌شود و در تمرکز حواس و متمرکز ماندن مشکل دارند. این کودکان ممکن است در گوش دادن به دستورات والدین جزئیات مهم را متوجه نشوند. به علاوه، ممکن است نتوانند کاری را که شروع کرده‌اند به پایان برسانند. این کودکان ممکن است خیال پردازی کنند یا بیش از حد به خود مشغول شوند. هم‌چنین، ممکن است غافل یا فراموشکار به نظر برسند و وسایل خود را گم کنند.
- بیش فعالی: کودکان بیش فعال، بی قرار هستند و به راحتی خسته می‌شوند. آن‌ها ممکن است در یک جا نشستن یا ساکت ماندن در صورت لزوم مشکل داشته باشند. هم‌چنین، ممکن است با عجله کارهای خود را انجام دهند و بی دقتی کنند. این کودکان ممکن است در جاهای نامناسب بپرند یا به صورت ناهموار بروند و بدون این‌که خودشان متوجه باشند، در کار بقیه اختلال ایجاد کنند.
- رفتارهای تکانشی: یکی دیگر از علائم کودکان بیش فعال تکانشی بودن آن‌ها است. این کودکان قبل از فکر کردن، خیلی سریع عمل می‌کنند. علاوه بر این، اغلب وسط حرف بقیه می‌پرند و ممکن است فشار بیاورند یا چنگ بزنند. در واقع، برایشان سخت است که منتظر بمانند. به علاوه، ممکن است بدون اجازه گرفتن به وسایلی که مال آن‌ها نیست دست بزنند یا کارهای خطرناک کنند. این کودکان می‌توانند واکنش‌های احساسی بیش از حد نیز داشته باشند.
مشاهده علائم گفته شده لزوماً به این معنی نیست که کودک شما حتماً بیش فعالی دارد. در واقع، توجه، فعالیت و خویشتن داری مهارت‌هایی هستند که کودکان آن‌ها را به مرور زمان و با کمک والدین و معلمان خود یاد می‌گیرند. با این حال، برخی از بچه‌ها در توجه کردن، آرام و قرار گرفتن، گوش دادن یا انتظار پیشرفتی نمی‌کنند و این است که می‌تواند نشانه‌ای از وجود ADHD باشد.
بیشتر بخوانید: تاثیر باورنکردنی شیطنت و بازیگوشی کودکان روی زندگی آینده شان
علت بیش فعالی در کودکان
حال که با علائم بیش فعالی کودکان آشنا شده‌اید، وقت آن است که علل این اختلال را نیز بشناسید. مشخص نیست که چه چیزی باعث تفاوت‌های مغزی ADHD می‌شود. با این حال، شواهد قوی وجود دارد که ADHD عمدتاً ارثی است و بسیاری از کودکانی که ADHD دارند، یکی از والدین یا خویشاوندان‌شان نیز به آن مبتلا هستند.
هم‌چنین، اگر کودک شما زود به دنیا بیاید، در معرض سموم محیطی قرار بگیرد یا در دوران بارداری از مواد مخدر استفاده کنید، احتمال ابتلای او به این بیماری افزایش می‌یابد. لازم به ذکر است که ADHD بر اثر تماشای بیش از حد صفحه نمایش، فرزند پروری ضعیف یا مصرف بیش از حد قند ایجاد نمی‌شود.
بیشتر بخوانید: چرا فرزندم حواس پرت است؟/ دلایل اصلی تمرکز نداشتن دانش آموزان را بشناسید
تشخیص بیش فعالی در کودکان
اگر فکر می‌کنید کودک شما مبتلا به ADHD است، او را پیش پزشک ببرید. پزشک معاینه‌ای روی کودک شما انجام می‌دهد که شامل بررسی بینایی و شنوایی می‌شود تا سایر دلایل ایجاد علائم بیش فعالی در کودک شما را از لیست خود خط بزند.
در مرحله بعد برای تشخیص ADHD، پزشک درباره میزان سلامت، رفتار و فعالیت فرزندتان از شما سوال می‌پرسد تا اطلاعات خود را تکمیل کند و به نتیجه برسد. در نهایت، اگر نیاز باشد، شما را به روانشناس کودک یا روانپزشک ارجاع می‌دهد.
بیشتر بخوانید: ۸ رفتار عجیب و غیرعادی کودک را بشناسید
درمان بیش فعالی در کودکان
درمان ADHD معمولاً شامل موارد زیر است:
- مصرف دارو: بعضی از داروها توانایی مغز را برای توجه، کاهش سرعت و استفاده بیشتر از خودکنترلی فعال می‌کنند.
- رفتار درمانی: درمانگران می‌توانند به بچه‌ها کمک کنند تا مهارت‌‌های اجتماعی، عاطفی و برنامه ریزی را در خود توسعه دهند.
- مربیگری والدین: از طریق مربیگری، والدین بهترین راه‌ها را برای پاسخ به مشکلات رفتاری که بخشی از ADHD هستند، یاد می‌گیرند.
- پشتیبانی مدرسه: معلمان می‌توانند به بچه‌های مبتلا به ADHD کمک کنند تا به خوبی از مدرسه لذت ببرند.
درمان مناسب به بهبود علائم و نشانه های بیش فعالی در کودکان کمک می‌کند. والدین و معلمان می‌توانند به کودکان کوچک‌تر آموزش دهند تا در مدیریت توجه، رفتار و احساسات خود بهتر عمل کنند. با بزرگ‌تر شدن، کودکان باید یاد بگیرند که توجه و کنترل خود را بهبود ببخشند.
درمان نکردن ADHD باعث می‌شود که موفقیت در کارها برای کودکان دشوار باشد که ممکن است برای آن‌ها عزت نفس پایین، افسردگی، رفتار مخالف، شکست تحصیلی، رفتار ریسک پذیر یا درگیری خانوادگی ایجاد کند.
بیشتر بخوانید: عواقب و عوارض درمان نکردن کودک بیش فعال
نحوه مراقبت از کودکان بیش فعال
برای مراقبت از کودک بیش فعال خود هر چه می‌توانید در مورد ADHD یاد بگیرید. علاوه بر این، حتماً کودک خود را پیش پزشک ببرید و به توصیه‌های او عمل کنید. هم‌چنین، اگر کودک شما داروی ADHD مصرف می‌کند، همیشه آن را در زمان و دوز توصیه شده به او بدهید.
سعی کنید با معلمان کودک خود نیز در ارتباط باشید تا از وضعیت او در مدرسه مطلع شوید. علاوه بر این، حتماً بیاموزید که چگونه می‌توانید روی نقاط قوت و ویژگی‌های مثبت فرزندتان تمرکز کنید.
بیشتر بخوانید: تاثیر بازی درمانی بر درمان کودکان بیش فعال زیر ۱۰ سال
کلام آخر
علائم کودکان بیش فعال مواردی از جمله آرام و قرار نداشتن، بی توجهی و رفتارهای تکانشی را شامل می‌شوند. البته این علائم به این معنی نیستند که حتماً کودک شما بیش فعال است. در واقع، تنها کسی که می‌تواند این اختلال را تشخیص دهد یک پزشک ماهر و مجرب است.