پرفشاری خون در بارداری، انواع و عوارض
در زنان مبتلا به پره اكلامپسی، سیستم های مختلفی در بدن دچار مشكل می شوند.
كنترل پرفشاری خون در مادران باردار
دكتر آزاده نجارزاده: در شرایط پره اكلامپسی خفیف، ویزیت سه بار در هفته توسط پزشك یا ماما توصیه می‌شود و طی آن اندازه‌گیری فشارخون و آلبومین ادرار انجام می‌گیرد. ضمنا كنترل وزن روزانه، استراحت و تغذیه مناسب باعث كنترل این مشكل و جلوگیری از بدتر شدن اوضاع و پیشرفت به سوی اكلامپسی خواهد شد.
در موارد خفیف، مراقبت در منزل كافی خواهد بود، اما در صورت شدیدتر شدن نشانه‌ها، مراقبت باید در بیمارستان انجام شود، چون ممكن است در برخی شرایط به دلیل وخامت اوضاع، نیاز به سزارین و زایمان زودهنگام وجود داشته باشد.
مطالعاتی در این زمینه
برخی از مطالعات نشان‌دهنده تاثیر مثبت كلسیم و برخی نیز نشان‌دهنده عدم تاثیر مصرف این مكمل در زنان باردار مبتلا به پره‌اكلامپسی می‌باشند. مكمل منیزیم نیز جهت پیشگیری و درمان پره‌اكلامپسی توصیه می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند كه سولفات منیزیم در درمان تشنج خانم‌های مبتلا به اكلامپسی موثرتر از داروی فنی‌توئین عمل می‌نماید.
منیزیم جزئی از ساختمان كلروفیل می‌باشد، بنابراین سبزیجات سبز منبع بسیار خوبی از این عنصر به شمار می‌روند. همچنین شواهد زیادی دال بر نقش مثبت آنتی‌اكسیدان‌ها در پیشگیری از بروز پره‌اكلامپسی وجود دارد. مشاهده شده است كه غلظت ویتامین‌های C و E و نیز كاروتنوئیدها در سرم و جفت زنان مبتلا به پره اكلامپسی كمتر از خانم‌های باردار سالم است.
انواع پرفشاری خون در زمان بارداری
1) پرفشاری مزمن
۲) پره اكلامپسی- اكلامپسی
3) پره اكلامپسی به همراه پرفشاری مزمن
۴) پرفشار خونی بارداری
اخیرا انجمن متخصصین زنان و زایمان كانادا این طبقه‌بندی را به صورت ساده‌تری ارائه نموده است كه در آن، پرفشاری خون در زمان بارداری را به دو گروه طبقه‌بندی می‌نماید. در گروه اول، افرادی كه قبل از بارداری مبتلا به این مشكل بوده‌اند و در گروه دوم زنانی كه در زمان بارداری مبتلا به افزایش فشار خون شده‌اند قرار می‌گیرند. در هر یك از دو گروه مذكور می‌تواند پره‌اكلامپسی به وجود بیاید.
چنانچه زنان پیش از هفته بیستم بارداری، دارای فشارخون بالاتر از ۹۰/۱۴۰ میلی‌متر جیوه باشند، در گروه اول بوده و چنانچه این مشكل پس از هفته بیستم بارداری اتفاق بیفتد در گروه دوم جای می‌گیرند.
عوارض پره‌اكلامپسی
همچنین مداركی دال بر نقش سیستم ایمنی مادر، در بروز این مشكل وجود دارد. در زنان مبتلا به پره‌اكلامپسی، سیستم‌های مختلفی در بدن دچار مشكل می‌شوند كه از آن جمله می‌توان به سیستم عصبی مركزی، كبد، ریه، كلیه و خون اشاره كرد.
آسیب بافت پوششی عروق، منجر به نشت مویرگی و افزایش سریع وزن می‌گردد و در صورت و دست‌ها ادم به وجود می‌آید. همچنین جریان خون جفت به جنین كاهش می‌یابد و بنابراین رشد جنین به خطر می‌افتد.
دكتر آزاده نجارزاده: در شرایط پره اكلامپسی خفیف، ویزیت سه بار در هفته توسط پزشك یا ماما توصیه می‌شود و طی آن اندازه‌گیری فشارخون و آلبومین ادرار انجام می‌گیرد. ضمنا كنترل وزن روزانه، استراحت و تغذیه مناسب باعث كنترل این مشكل و جلوگیری از بدتر شدن اوضاع و پیشرفت به سوی اكلامپسی خواهد شد.
در موارد خفیف، مراقبت در منزل كافی خواهد بود، اما در صورت شدیدتر شدن نشانه‌ها، مراقبت باید در بیمارستان انجام شود، چون ممكن است در برخی شرایط به دلیل وخامت اوضاع، نیاز به سزارین و زایمان زودهنگام وجود داشته باشد.
مطالعاتی در این زمینه
برخی از مطالعات نشان‌دهنده تاثیر مثبت كلسیم و برخی نیز نشان‌دهنده عدم تاثیر مصرف این مكمل در زنان باردار مبتلا به پره‌اكلامپسی می‌باشند. مكمل منیزیم نیز جهت پیشگیری و درمان پره‌اكلامپسی توصیه می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند كه سولفات منیزیم در درمان تشنج خانم‌های مبتلا به اكلامپسی موثرتر از داروی فنی‌توئین عمل می‌نماید.
منیزیم جزئی از ساختمان كلروفیل می‌باشد، بنابراین سبزیجات سبز منبع بسیار خوبی از این عنصر به شمار می‌روند. همچنین شواهد زیادی دال بر نقش مثبت آنتی‌اكسیدان‌ها در پیشگیری از بروز پره‌اكلامپسی وجود دارد. مشاهده شده است كه غلظت ویتامین‌های C و E و نیز كاروتنوئیدها در سرم و جفت زنان مبتلا به پره اكلامپسی كمتر از خانم‌های باردار سالم است.
انواع پرفشاری خون در زمان بارداری
1) پرفشاری مزمن
۲) پره اكلامپسی- اكلامپسی
3) پره اكلامپسی به همراه پرفشاری مزمن
۴) پرفشار خونی بارداری
اخیرا انجمن متخصصین زنان و زایمان كانادا این طبقه‌بندی را به صورت ساده‌تری ارائه نموده است كه در آن، پرفشاری خون در زمان بارداری را به دو گروه طبقه‌بندی می‌نماید. در گروه اول، افرادی كه قبل از بارداری مبتلا به این مشكل بوده‌اند و در گروه دوم زنانی كه در زمان بارداری مبتلا به افزایش فشار خون شده‌اند قرار می‌گیرند. در هر یك از دو گروه مذكور می‌تواند پره‌اكلامپسی به وجود بیاید.
چنانچه زنان پیش از هفته بیستم بارداری، دارای فشارخون بالاتر از ۹۰/۱۴۰ میلی‌متر جیوه باشند، در گروه اول بوده و چنانچه این مشكل پس از هفته بیستم بارداری اتفاق بیفتد در گروه دوم جای می‌گیرند.
عوارض پره‌اكلامپسی
همچنین مداركی دال بر نقش سیستم ایمنی مادر، در بروز این مشكل وجود دارد. در زنان مبتلا به پره‌اكلامپسی، سیستم‌های مختلفی در بدن دچار مشكل می‌شوند كه از آن جمله می‌توان به سیستم عصبی مركزی، كبد، ریه، كلیه و خون اشاره كرد.
آسیب بافت پوششی عروق، منجر به نشت مویرگی و افزایش سریع وزن می‌گردد و در صورت و دست‌ها ادم به وجود می‌آید. همچنین جریان خون جفت به جنین كاهش می‌یابد و بنابراین رشد جنین به خطر می‌افتد.
منبع:
زندگی آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼