عوامل عفونی در سقط مکرر، چه نقشی دارند؟

نقش عوامل عفونی در سقط مکرر یا پشت سرهم
سقط جنین سه بار یا بیشتر، به صورت پشت سرهم «سقط مکرر» نامیده می شود.عفونت از علل نادر این نوع از سقط به شمار می رود. اکثر بیماران با سابقه سقط مکرر، از انجام بررسی های مربوط به عفونت بهره مند نیستند.شماری از عفونت های مادرزادی که می توانند منجر به حداقل یکبار سقط شوند، عبارتند از: لیستریا مونوسایتوژنز، توکسوپلاسما گونادی، مالاریا، سیفلیس، بروسلوز و برخی عفونت های ویروسی خاص (سرخجه، هرپس سیمپلکس، سرخک، سایتومگالوویروس و...) هر چند مطالعات کافی که نقش عوامل عفونی را در سقط مکرر تائید کنند، وجود ندارد.این نوع باکتری ها می توانند بر تکامل جنین اثرگذارند و در بعضی مواقع منجر به سقط شوند.با این حال نقش عوامل عفونی در سقط های مکرر به طور واضح شناخته نشده است. ( گمان می رود این نقش حدود 0.5 تا 5 درصد باشد.)

مکانیسم های احتمالی برای علل عفونی در سقط مکرر شامل:
عفونت مستقیم رحم، جنین یا جفت
نارسایی جفت
اندومتریت مزمن یا اندوسرویسیت (التهاب پوشش داخلی رحم یا دهانه رحم)
عفونت مایع آمنیوتیک
عفونت وسیله داخل رحمی (IUD)
از آنجا که بسیاری از این وقایع به طور جداگانه اتفاق می افتند، نقش عفونت در سقط مکرر بسیار محدود در نظر گرفته می شود.بیشترین احتمال خطر سقط مکرر، مربوط به عفونت های مزمن در افرادی است که دچار نقص سیستم ایمنی هستند.ارزیابی و درمان باید در موارد فردی انجام شود. اگر یک بیمار با سابقه سقط مکرر، شرایطیدارد که دچار نقص سیستم ایمنی شده یا سابقه بیماری های قابل انتقال از راه ارتباط جنسی دارد، هشدار درباره بررسی بیماری های مزمن، جدی تلقی می شود. آزمایشات و ارزیابی های معمول و درمان روتین با آنتی بیوتیک برای جلوگیری از سقط مکرر توصیه نمی شود.شواهدی مبنی بر نقش عفونت های معمول زنان در اختلال در روند بارداری وجود ندارد.