سقط مکرر جنین، مهم‌ ترین دلایل آن چیست؟

سقط مکرر جنین به شرایطی اطلاق می‌شود که جنین طی بارداری به طور متوالی سه مرتبه یا بیشتر سقط شود. اکثرا سقط مکرر جنین در اثر ناهنجاری‌های کروموزومی و ژنتیکی بوده و از نظر آماری یک اتفاق تصادفی محسوب می‌شود. این ناهنجاری‌ها ممکن است از تخمک، اسپرم یا از خود جنین در مراحل اولیه رشد نشأت بگیرند. به طور تقریبی ۱۲ تا ۱۵ درصد از بارداری‌ها به سقط جنین ختم می‌شوند. از این بین حدود ۳۰ الی ۶۰ درصد موارد طی ۱۲ هفته اول بارداری رخ می‌دهند. در بیش از ۵۰ درصد موارد، حتی زنان متوجه بارداری خود هم نمی‌شوند. ریسک سقط جنین در صورتی که قبلا تجربه سقط وجود داشته باشد، افزایش می‌یابد. افزایش سن مادر نیز ریسک سقط مکرر جنین را افزایش می‌دهد که این بدلیل کاهش کیفیت سلول تخمک و افزایش احتمال اختلالات ژنتیکی خواهد بود. گاهی اوقات، مادر یا پدر ممکن است دارای نقص جزئی در محتوی ژنتیکی خود باشند یا حامل یک عیب کروموزومی بوده که سلامت خودشان را چندان تهدید نمی‌کند اما می‌تواند در فرزند آن‌ها به طور شدیدتری بروز کند به طوری که منجر به سقط مکرر جنین شود.
گاها، سقط مکرر جنین ممکن است ناشی از ناهنجاری‌های رحم باشد. سقط مکرر جنین می‌تواند در اثر خونرسانی ناقص به جنین یا در اثر التهاب ایجاد شود. بعضی از زنان بطور مادرزادی در حین تولد دچار اختلال غیر عادی در شکل رحم بوده و بعضی دیگر نیز در طی زمان به انواع ناهنجاری‌های رحمی مبتلا می‌شوند. سیستم ایمنی زن نیز ممکن است در سقط مکرر جنین دخیل باشد. ناهنجاری‌های هورمونی نظیر آنچه که در بیماری‌های تیروئید و دیابت ایجاد می‌شود هم می‌تواند بر روی سقط مکرر جنین اثر بگذارد. همچنین اختلال در فرایند لخته شدن خون مادر نیز از جمله عامل اثرگذار دیگر بر سقط مکرر جنین است. لازم به ذکر است که به طور کلی، عوامل محیطی، استرس و فاکتورهای شغلی تاثیری در سقط مکرر جنین نداشته و به عنوان علت سقط مکرر شناخته نمی‌شوند.
درمان‌های پیشنهادی برای سقط مکرر جنین بستگی به علت ایجاد آن دارد. صرف نظر از نتیجه آنالیزهای تشخیصی و آزمایشگاهی، شانس بارداری موفقیت آمیز در آینده بسیار اهمیت پیدا می‌کند. این میزان موفقیت حدود ۷۷ درصد در مواردی است که در آنالیزهای تشخیصی هیچگونه ناهنجاری فیزیکی مشخص نشود و حدود ۷۱ درصد در مواردی که ناهنجاری وجود دارد.
چنانچه آزمایش‌های ژنتیکی وجود ناهنجاری‌های ژنتیکی را تایید کند، فرد به مشاور ژنتیک ارجاع داده خواهد شد. در چنین حالتی متخصص ژنتیک، نوع ناهنجاری را تشریح کرده و احتمالات بارداری سالم یا ناموفق را بیان خواهد کرد. والدین مبتلا به چنین اختلالاتی در هفته‌های اول بارداری برای انجام غربالگری‌های ژنتیکی فرستاده خواهند شد.
انجام آی وی اف همراه با حذف گزینشی سلول‌های ناسالم از جمله گزینه‌های درمان سقط مکرر جنین است.
در صورت وجود ناهنجاری‌های رحمی، جراحی می‌تواند به درمان کمک کند. در صورت وجود اختلالاتی مثل لخته شدن خون، داروهای کاهش دهنده لخته خون تجویز خواهد شد و در صورت وجود ناهنجاری تیروئید یا دیابت نیز از داروهای خاصی استفاده می‌شود.
با این همه بیش از نیمی از سقط مکرر جنین دلیل مشخصی نداشته به گونه‌ای که طی بررسی‌های تشخیصی علت خاصی برای آن‌ها پیدا نمی‌شود. برای این افراد انواع مختلفی از درمان‌ها پیشنهاد می‌شود، اما یک توصیه واحد و جامع برای آن‌ها وجود ندارد. علیرغم وجود سقط مکرر همچنان شانس کلی بارداری برای این افراد نیز بدون هیچ مداخله‌ای بیش از ۵۰ درصد است.