مادر شاغل یا خانه دار، کدام بهتر است؟

وقتی یک زن شاغل است احساس می کند ساعت با او سر لج افتاده و تندتر از حد معمول حرکت می کند. تا قبل از فرزنددار شدن همه نگرانی هایش در دو بخش کارهای منزل و نقش همسرداری و توجه به او خلاصه می شود. البته تا قبل از بارداری نگاهش به سمت دیگر نقش خانوادگی مثل دختر، پدر و مادر خود بودن و خواهری بودن متفاوت است. آن زمان فرصت بیشتری برای این جایگاه ها دارد. اما بعد از تولد اولین و دومین فرزند برخی از نقش ها رفته رفته کمرنگ می شود. حالا یک کارمند مادر که باید همسر خوبی هم باشد می ماند و هزاران فکری که نمی داند باید به کدام برسد؟

بهترین روش تربیت فرزند انسان، این است که در آغوش مادر و با استفاده از مهر و محبّت او پرورش پیدا کند. زنانى که فرزند خود را از چنین موهبت الهى محروم مى‏کنند، اشتباه می‌کنند

مادران شاغل با تولد فرزند خود نظر متفاوتی نسبت به کارشان پیدا می‌کنند. گاهی احساس می ‌کنند بین شغل و فرزندشان محصور شده ‌اند و باید بتوانند توازن خوبی بین این دو برقرار کنند و به بهترین نحو از پس هر دوی آن ها برآیند.

ولی باید نیازهای کودک و موقعیت خود را بسنجند، درباره آن ها با همسرشان صحبت کنند و تصمیم بگیرند چه چیزی آرامش بیشتری به ‌آن ها و زندگی خانوادگی‌ شان می‌ بخشد.

در محل کارش شاید در یکی دوساعت اول ساعت کار توجه به کارش بیشتر باشد اما بانزدیک شدن ساعت به ظهر و تعطیلی مدارس همه فکرش پیش فرزندانش است که به خانه بر می گردند الان غذا می خورند؟ خرابکاری نکنند و هزارن فکر ریز و درشت دیگری که آرامش را از او می گیرد.

داشتن چندین و چند وظیفه خصوصا زمانی که بچه دارید کار سختی است. گرچه با مشکلات فراوان اما اگر با یک برنامه ریزی درست برای ساعت ها و روزهای، مادران شاغل ممکن است بتوانند بهترین استفاده را از زندگی شاغلی خود ببرنند.

مادر خانه یا مادر بیرون

یکى از وظایف مهم زن، عبارت از این است که فرزند را با عواطف، با تربیت صحیح، با دل دادن و رعایت و دقت، آن چنان بار بیاورد که این موجود انسانى - چه دختر و چه پسر - وقتى که بزرگ شد، از لحاظ روحى، یک انسان سالم، بدون عقده، بدون گرفتارى، بدون احساس ذلت و بدون بدبختی‌ها و فلاکت‌ها و بلایایى که امروز نسلهاى جوان و نوجوان غربى در اروپا و امریکا به آن گرفتارند، بار آمده باشد. بی‌توجهی و محروم کردن فرزندان از موهبت محبت مادر را، ضرر فردی و اجتماعی در حق کودک و مادر است. بهترین روش تربیت فرزند انسان، این است که در آغوش مادر و با استفاده از مهر و محبّت او پرورش پیدا کند. زنانى که فرزند خود را از چنین موهبت الهى محروم مى‏کنند، اشتباه می‌کنند؛ هم به ضرر فرزندشان، هم به ضرر خودشان و هم به ضرر جامعه اقدام کرده‏اند. از جمله وظایفى که برعهده‌ زنان در داخل خانه و خانواده است، مسئله تربیت فرزند است.

زنانى که به خاطر فعّالیت‎هاى خارج از خانواده، از آوردن فرزند استنکاف مى‌کنند، برخلاف طبیعت بشرى و زنانه‌ خود اقدام مى‌کنند. خداوند به این راضى نیست. کسانى که فرزند و تربیت فرزند و شیردادن به بچه و در آغوش مهر و عطوفت بزرگ کردن فرزند را براى کارهایى که خیلى متوقّفِ به وجود آن‌ها هم نیست،‌‌ رها مى‌کنند، دچار اشتباه شده‌اند. در ارتباط با حضور داشتن مادر در اجتماع یا فقط خانه، بعضی ها افراط و تفریط می کنند . بعضى مى‌گویند چون فعّالیت اجتماعى اجازه نمى‌دهد به خانه و شوهر و فرزند برسیم، پس فعّالیت اجتماعى نباید بکنیم. بعضى مى‌گویند چون خانه و شوهر و فرزند، اجازه نمى‌دهد فعّالیت اجتماعى بکنیم، پس شوهر و فرزند را باید‌‌ رها کنیم. هر دو غلط است. نه این را به خاطر آن، نه آن را به‌خاطر این، نباید از دست داد. باید تا حد ممکن و تا جایی که آسیب نرساند زنان نیز در اجتماع فعال باشند

زمانی که از محل کارتان به خانه برمی گردید اما هنوز مجبور هستید برخی وظایف کاری تان را در خانه انجام دهید، سعی می کنید هر چه سریع تر آنها را به اتمام برسانید اما کودک شما به این صورت فکر نمی کند. فرزندتان توجه شما را می طلبد و نمی توانید از همسرتان بخواهید همیشه با او بازی کند و سرگرم نگهش دارد. یک مادر شاغل حتی اگر بسیار پرمشغله است باید قادر باشد فرزندانش را سرگرم کند چرا که آنها نیاز دارند که ساعاتی را نه با پدر و مادر بزرگ و حتی پدر خودشان بلکه نیاز به بازی و حرف زدن با مادر خود دارند. کودکان به خصوص دختران ، مادر خود را به عنوان الگوی خود قرار می دهد و اگر این مادر حضور پررنگ نداشته باشد افراد دیگری که ممکن است خصوصیات اخلاقی درست و مناسبی ندارند این نقش را برای فرزند شما ایفا کند.

مادران شاغل نسبت به زنان خانه دار زمان کمتری در خانه هستند و بنابراین بخش کمتری از وقت خود را به بچه ها اختصاص می دهند. اما نکته مهم این است که آنها از همین زمان کم به نحو مطلوب استفاده کرده و کاهش کمیت را با افزایش کیفیت جبران می کنند.

آنچه که اکنون در مادران شاغل بسیار رایج شده، علاوه بر گذاشتن فرزند خود در مهدکودک یا گرفتن پرستار که هر کدام هزینه های قابل توجهی را می طلبد و فرد گاهی مجبور است تمام حقوق خود را صرف این مخارج کند، گذاشتن فرزند پیش مادربزگ آنها است. اگر کودک شما ساعات بسیاری را در طول روز، پیش مادر بزرگش باشد، با چالش تفاوت دیدگاه مادران امروزی و مادران سنتی مواجه می شویم. با وجود داشتن قوانینی از سوی والدین، کودک در طول روز در کنار مادر بزرگ حس آزادی را تجربه می کند. این امر نیز منجر به ایجاد موقعیت های ناخواسته ای در خانواده می شود و فرزند با شیوه تربیتی دوگانه مواجه می شود.

خوب است مادران برای تصمیم گیری در مورد کار کردن یا کار نکردن پس از بچه دار شدن همیشه این موضوع را مد نظر قرار دهند: اگر کار کردن موجب افزایش رضایت شما از زندگی و شادکامی تان می گردد، در این صورت جای نگرانی وجود ندارد و شما و فرزندتان می توانید از مزایای کار کردن مادر بهره مند شوید. که در این صورت نیاز به برنامه ریزی و وقت گذاری کیفی برای هر کدام از نقش هایتان داشته باشید. اما اگر از شغلتان راضی نیستید و یا می دانید که به دلیل مسائل خانوادگی از قبیل موافق نبودن همسرتان ممکن است مشکلاتی برایتان پیش بیاید و یا از جمله آدم هایی هستید که فقط می توانید یک وظیفه را انجام دهید، بهتر است در مورد کار کردن بیشتر تامل کنید و به نقش اصلی خود که مادری و همسری است بپردازید.