بهبودی بعد از سزارین، چهار توصیه

دوران بعد از زایمان، زمان بسیار لذت بخشی است. بعد از ۹ ماه بالاخره می‌توانید کودک عزیزتان را ببینید. با این وجود باید حواستان باشد که زایمان سزارین، برای بدن شما استرس‌زا است. به همین دلیل زمان ریکاوری یا بهبودی بعد از سزارین طولانی‌تر از زایمان طبیعی است.
۴ توصیه‌ای که در ادامه خواهید خواند، شاید تا حد زیادی واضح باشند؛ ولی اساس بهبودی بعد از سزارین را تشکیل می‌دهند. این توصیه‌ها ساده و در عین حال پیروی از آن‌ها برای دوران ریکاوری شما ضروری است.

۱. تا حد امکان استراحت کنید
سزارین یک جراحی سنگین است. مانند دیگر عمل‌های جراحی، بدن شما برای بهبودی و التیام، نیاز به زمان دارد. اگر دچار عوارض جانبی نشوید، بین ۳ تا ۴ روز در بیمارستان بستری خواهید بود. بعد از مرخص شدن، باید به بدن‌تان ۶ هفته فرصت بدهید تا کاملاً بهبود یابد.
البته گفتن این توصیه بسیار ساده‌تر از عمل کردن به آن است. چون نوزاد شما نیاز به توجه و مراقبت زیادی دارد، نمی‌توانید زمان زیادی را در تخت بگذرانید. یکی از نصیحت‌های بسیار کاربردی در این مورد می‌گوید:«هر وقت کودک در حال استراحت است، استراحت کنید.» چون زمان‌های خواب کودک چندان ارتباطی با ساعت‌های شبانه روز ندارد، هر وقت که نوزاد در حال چرت زدن بود، از فرصت استفاده کنید و بخوابید.
حتماً از اعضای خانواده یا دوستان خود در رسیدگی به منزل، تعویض پوشک کودک و کارهای مشابه کمک بگیرید. حتی استراحت‌های کوتاه چند دقیقه‌ای در طول روز می‌تواند به روند بهبودی بعد از سزارین کمک زیادی کند.

۲. از بدن خود مراقبت کنید
تا زمان بهبودی کامل، در هنگام فعالیت‌های روزمره مراقب خود باشید. تا جایی که ممکن است از پله بالا و پایین نروید. چیزهایی که ممکن است به آن‌ها نیاز پیدا کنید، مثل لوازم تعویض پوشک یا خوراکی‌ها، تا حد امکان در محلی نزدیک بگذارید تا مدام از جای خود بلند نشوید.
حداکثر وزنی که مجاز به بلند کردن هستید، چیزهای هم وزن نوزاد شماست.
هر وقت می‌خواهید سرفه یا عطسه کنید، با دست محل بخیه را نگه دارید.
بهبودی بعد از سزارین ممکن است تا ۸ هفته طول بکشد. تا آن زمان نباید کارهایی که قبلاً می‌کردید را با همان فشار انجام دهید. در رابطه با این که کی ‌می‌توانید سرکار بروید، رانندگی یا ورزش کنید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. همچنین از برقراری رابطه‌ی جنسی و استفاده از تامپون تا زمان چراغ سبز پزشک خودداری کنید.
از فعالیت‌های شدید اکیداً خودداری کنید؛ اما هر زمان فرصتی بود، پیاده روی سبکی داشته باشید. تحرک به روند بهبودی کمک کرده و از یبوست و ایجاد لخته‌های خون جلوگیری می‌کند.
یادتان باشد به همان اندازه که مراقب سلامت جسمی خود هستید، باید به سلامت روان خود نیز توجه کنید. بعد از زایمان ممکن است احساساتی را تجربه کنید که انتظارش را نداشتید؛ مثل ناراحتی، خستگی و ناامیدی. این احساسات را نادیده نگیرید. حتماً با دوستان، خانواده، همسر، پزشک یا یک مشاور صحبت کنید.

۳. دردها را تسکین دهید
اگر قصد شیردهی به کودک خود را دارید، در مورد داروهای مجاز در زمان شیردهی از پزشک خود سوال کنید. بسته به میزان دردی که تجربه می‌کنید، پزشک ممکن است برای شما مسکن‌های خاصی تجویز کند یا توصیه کند که از داروهای مسکن بدون نسخه مثل ایبوپروفن (ژلوفن) یا استامینوفن استفاده کنید.
در کنار مسکن‌ها، می‌توانید از پدهای حرارتی برای کاهش درد و آزردگی ناحیه‌ی جراحی استفاده کنید. کیسه آب گرم، پدهای یکبار مصرف چسب‌دار و همچنین حوله‌های حرارتی الکتریکی هر سه انتخاب‌های خوبی هستند. منتها استفاده از مورد آخر، نیاز به تحرک کمتری دارد که برای شما ضروری است.

۴. تغذیه عاملی مهم در بهبودی بعد از سزارین
تغذیه سالم و مناسب به همان اندازه که در دوران بارداری اهمیت داشت، تا ماه‌ها بعد از زایمان نیز اهمیت دارد. اگر به کودک خود شیر می‌دهید، هنوز منبع اصلی دریافت مواد غذایی برای او هستید. خوردن غذاهای سالم و متنوع به سلامت کودک و بهبودی بعد از سزارین کمک زیادی می‌کند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف سبزیجات در زمان شیردهی باعث تاثیر بر طعم شیر شده و در آینده کودک علاقه‌ی بیشتری به خوردن این خوراکی‌های سالم نشان می‌دهد.
همچنین تا جایی که می‌توانید مایعات بنوشید؛ به ویژه آب. این کار برای افزایش تولید و ترشح شیر و پیشگیری از یبوست اهمیت زیادی دارد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟
احساس کمی درد و آزردگی در محل بخیه سزارین طبیعی است. همچنین ممکن است که تا ۶ هفته بعد از زایمان، ترشح خون یا مایعات را از زخم خود شاهد باشید که این هم طبیعی است.
چنانچه هر یک از علایم زیر را تجربه کردید، به سرعت با پزشک خود تماس بگیرید. این‌ها می‌توانند نشانه‌هایی از عفونت باشند:
قرمزی، ورم یا خروج چرک از محل زخم
درد در اطراف محل سزارین
تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد
ترشحات بد بو از واژن
خونریزی شدید از واژن
قرمزی یا ورم پاها
دشواری در نفس کشیدن
درد قفسه سینه
درد در ناحیه‌ی پستان‌ها
در صورتی که مدام احساس ناراحتی دارید یا گمان می‌کنید خلق و خوی شما بهتر نمی‌شود حتماً با پزشک خود صحبت کنید.