به همین سادگی زایمان کنید(۱)

عمل زایمان در آب بسیار ساده است. برای کاهش درد زایمان طبیعی، مادر درون حوضچه‌های استریل آب قرار می‌گیرد و در صورتی که احساس آرامش کند، برای تولد نوزاد نیازی نیست از آب بیرون بیاید و زایمان به صورت طبیعی درون آب انجام می‌شود. نوزاد در طول ۹ ماه در مایع داخل رحم مادر رشد کرده است، بنابراین به راحتی با آب ارتباط برقرار می‌کند و زایمان بدون هیچ مشکلی درون آب انجام می‌شود.

بیشتر افراد در آب احساس خوب و آرامی دارند و کمتر کسی پیدا می‌شود که با قرار گرفتن در آب احساس آرامش نکند. شاید به این خاطر باشد که زندگی تمام انسان‌ها در رحم درون مایع، آغاز می‌شود و این آشنایی اولیه با آب در طول زندگی با ما همراه است. نطفه در سه روز اول، از حدود ۹۷ درصد و جنین در ۸ ماهگی از ۸۱ درصد آب تشکیل شده است و بدن یک انسان بالغ را ۵۰ -۷۰ درصد آب تشکیل می‌دهد که این مقدار بسته به میزان بافت چربی متفاوت است.


نوزاد تازه متولد شده قبل از اینکه بتواند راه برود یا بنشیند، به طور طبیعی با آب آشنا است و قبل از یادگیری شنا، سال‌های اول زندگی می‌تواند زیر آب دست و پا بزند و شنا کند و با چشمان باز، دور و اطراف خود را ببیند و زمانی که نیاز به هوا و تنفس داشته باشد، به طور طبیعی روی آب بیاید و نفس بکشد؛ اما به نظر می‌رسد انسان با گذشت زمان، این غریزه را از دست می‌دهد و در صورت عدم یادگیری شنا در آب غرق می‌شود. از هزاران سال پیش تاکنون برای سهولت زایمان و کاهش درد زنان از آب استفاده می‌شود. خوابیدن و نشستن در آب گرم موجب آرامش می‌شود. ترشح هورمون استرس در بدن کاهش می‌یابد و تولید اندورفین که مهار‌کننده درد است، افزایش پیدا می‌کند. استرس ترشح نورآدرنالین و کاتکول آمین‌ها را افزایش داده و بالا رفتن این هورمون‌ها موجب افزایش فشار خون و مانع کار زایمان می‌شود.

مزایای زایمان در آب
زنانی که در آب زایمان می‌کنند، نسبت به سایر افراد، کمتر نیاز به آرام‌ بخش و مسکن دارند. در واقع آب درد را تسکین می‌دهد. در تحقیق روی زنانی که برای اولین بار زایمان انجام ‌دادند، مشخص شد که فقط ۲۴ درصد آنها مسکن استفاده کرده‌اند؛ اضطراب و استرس کاهش می‌یابد و کاهش استرس موجب کاهش درد و افزایش اعتماد به نفس در توانایی زایمان می‌شود. شناور بودن در آب، به تغییر موقعیت مادر کمک می‌کند و موجب می‌شود، با انقباضات رحم، راحت‌ تر کنار بیاید و آن را تحمل کند. زایمان در آب، خطر پاره شدن بافت بین مهبل و مقعد را کاهش می‌‌دهد و از آنجایی که انعطاف‌پذیری بدن در آب بیشتر است، واژن کاملاً باز شده و برای خارج شدن سر نوزاد نیاز به پارگی بافت بدن نیست.

شناور بودن در آب گرم، بدن را تحریک می‌کند و تولید هورمون ضد درد (اندورفین) افزایش می‌یابد. در صورت عدم رضایت، هر زمان که احساس ناراحتی کنید، می‌‌توانید از آب خارج شوید و در خشکی زایمان کنید.

چه کسانی نمی‌توانند از این شیوه استفاده کنند: مادرانی که به بیماری دیابت، بیماری قلبی، کلیوی و نیز به بیماری هرپس مبتلا باشند. ابتلا به بیماری فشار خون بالا و یا پره‌اکلامپسی نوزاد بسیار کم‌ وزن و کوچک که در دوران بارداری به خوبی رشد نکرده باشد. در صورت دو یا چند قلو بودن نوزادان در صورتی که با پا به دنیا بیاید به طور طبیعی نوزاد با سر به دنیا می‌آید.

مدت زمان ماندن نوزاد زیر آب
در ایالات متحده آمریکا، پزشکان بعد از ده ثانیه نوزاد را از آب بیرون می‌کشند. از نظر فیزیولوژیکی، جفت، اکسیژن مورد نیاز کودک را تأمین می‌کند و هرگز نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه مدت بعد از جدا شدن جفت از نوزاد، جریان اکسیژن متوقف می‌شود. بنابراین بهتر است بعد از اینکه نوزاد به دنیا آمد برای دقایقی در آغوش مادر رها شود. بند ناف نیز انتقال اکسیژن لازم به نوزاد را تضمین می‌کند.

درجه حرارت آب: درجه حرارت آب باید به گونه‌ای باشد که مادر در آن احساس آرامش کند. (معمولاً بین ۳۵ -۷/۳۷ درجه سانتیگراد مناسب است). دمای آب نباید بیشتر از ۳۸ درجه سانتیگراد باشد، زیرا دمای بدن مادر بالا می‌رود و ضربان قلب نوزاد افزایش می‌یابد. بهتر است زمانی که مادر درون آب است. مقدار زیادی آب بنوشد و روی صورت و گردن او آب خنک اسپری شود. می‌توان از یک پارچه نمناک و خنک نیز استفاده کرد و آن را روی صورت و گردن او قرار داد.

چه چیزی مانع از تنفس نوزاد در زیر آب می‌شود: زایمان در آب آنقدر ساده و راحت است که همین سادگی، سوالات زیادی ایجاد می‌کند. طی پنج سال گذشته، از این روش در بسیاری از بیمارستان‌های آمریکا استفاده می‌شده و بسیاری از خبرنگاران و نشریات به ریز و جزئیات این موضوع پرداخته‌اند.

ادامه دارد...