جزئیات تلخ از خودکشی خواهران دوقلوی ستاره موسیقی/ خاکسترشان کنار مادر دفن شد
آلیس و آلن کسلر، خواهران دوقلوی افسانه‌ای موسیقی اروپا، در ۸۹سالگی با انتخاب مرگ خودخواسته در آلمان، به زندگی پرافتخار خود پایان دادند و به نمادی از تصمیم‌گیری آگاهانه در پایان زندگی تبدیل شدند.
فهرست مطالب
آلیس و آلن کسلر، دو خواهر دوقلوی هنرمند و از چهره‌های شناخته‌شده موسیقی و تلویزیون اروپا، در سن ۸۹ سالگی جان خود را از دست دادند. این دو چهره هنری که به واسطه سال‌ها فعالیت در ایتالیا به نمادی از زیبایی و هنر بدل شده بودند، بر اساس تصمیم خود و با کمک یکدیگر در خانه‌شان واقع در گرونوالد نزدیکی مونیخ به زندگی‌شان پایان بخشیدند.
تصمیم آگاهانه برای پایان زندگی
وگا وتسل، سخنگوی انجمن آلمانی «جامعه برای مرگ انسانی»، توضیح داد که این دو هنرمند پس از ماه‌ها تصمیم‌گیری آگاهانه و بدون نشانه‌ای از مشکلات روانی، با مصرف داروی خاص که در حضور پزشک و وکیل صورت گرفت، به زندگی خود خاتمه دادند. مطابق قوانین آلمان، پلیس نیز برای بررسی شرایط مرگ، در محل حضور یافت.
تمایل به خداحافظی همزمان
سال گذشته این دو خواهر در مصاحبه‌ای با روزنامه کوریره دلاسرا گفته بودند: «آرزوی ما این است که با هم از دنیا برویم؛ تصور اینکه یکی از ما زودتر این دنیا را ترک کند، برای ما غیرقابل تحمل است.» آنان همچنین بیان کرده بودند که مایلند خاکسترشان در یک قبر و در کنار مادر و سگشان دفن شود.
آغاز حرفه‌ای هنری از دوران کودکی
آلیس و آلن در سال ۱۹۳۶ در نرچاو متولد شدند و فعالیت هنری خود را از کودکی با اجرای باله در اپرای لایپزیگ آغاز کردند. پس از مهاجرت خانواده‌شان از آلمان شرقی به دوسلدورف، از ۱۶ سالگی به طور حرفه‌ای وارد عرصه موسیقی و رقص شدند و در سال ۱۹۵۹ نمایندگی آلمان غربی در مسابقات یوروویژن را بر عهده داشتند.
شهرت بین‌المللی
این دو خواهر در دهه ۱۹۵۰ در محافل هنری پاریس می‌درخشیدند و همان‌جا با الویس پریسلی آشنا شدند. پس از مدتی به ایتالیا دعوت شدند و با حضور در برنامه‌های تلویزیونی محبوب RAI از جمله «باغ زمستانی» و «استودیو اونو» به شهرتی بی‌سابقه دست یافتند. مطبوعات آن زمان، آنان را با القابی نظیر «پاهای ملت» تحسین کرده و گاه به دلیل پوشش‌شان، جنجال‌هایی نیز برپا می‌شد.
فعالیت در سینما و تاکید بر استقلال
آلیس و آلن در سینما و تئاتر ایتالیا نیز کارنامه‌ای درخشان داشتند و حتی در آمریکا با هنرمندان برجسته‌ای نظیر فرانک سیناترا و فرد آستیر همکاری کردند. آنان پس از سال‌ها زندگی در رم، در سال ۱۹۸۶ به آلمان بازگشتند.
این دو خواهر روابط عاطفی طولانی‌مدتی داشتند اما هرگز ازدواج نکردند. خودشان این تصمیم را متأثر از تجربه تلخ خشونت خانگی در ازدواج مادرشان می‌دانستند و همواره بر ضرورت استقلال مالی و شخصی تأکید می‌کردند. یکی از نقل‌قول‌های مشهور آن‌ها در این زمینه چنین است:
«از کودکی یاد گرفتیم که باید مستقل باشیم... از ۱۵ سالگی روی پای خودمان ایستادیم. شاید تنها در پایان زندگی‌مان بود که کمی به یکدیگر وابسته شدیم.»
