رازهای پنهان زینب موسوی؛ چطور از توهین به ابزار عوام‌فریبی رسید ؟

مدتی پیش زینب موسوی با اهانتی به فردوسی و شاهنامه موجب نارضایتی بخشی از مردم ایران شد.

چند ماه پس از این حادثه، مصاحبه‌ای از موسوی منتشر شده که در شبکه‌های اجتماعی پخش می‌شود. بسیاری انتظار داشتند که او بابت اهانت به فردوسی عذرخواهی کند، اما در برنامه‌ای با اجرای مجید واشقانی، موسوی دلیل انتقادات را "زن" بودن خود اعلام کرد و گفت:

"در جامعه ما مردان به عنوان کمدین پذیرفته می‌شوند، اما زنان نه."

موسوی در بخش دیگری از گفتگو به آزادی بیان اشاره کرد و اظهار داشت:

"هرکس حق دارد با هر چیزی شوخی کند."

بحثی بر سر جذب توجه یا آزادی بیان

اینکه مصاحبه جدید موسوی برای جلب توجه مجدد است یا خیر موضوع بحثی دیگر است. برنامه "رک" برای جذب بازدیدکننده خودش را به هر دری می‌کوبد. اما مسئله مهم‌تر، خطر عوام‌فریبی است که به شدت ملت ایران را تهدید می‌کند.

زینب موسوی، آیا شما خبر دارید که مدت کوتاهی پیش، برنامه‌ای که مجریان آن مرد بودند به نمادهای ملی اهانت شد؟ واکنش‌های مردم در برابر آن اهانت همان‌قدر شدید بود. اینکه شما به جای عذرخواهی از مردم، به خودقربانی‌پنداری و عوام‌فریبی پرداخته‌اید، دیدگاه شما نسبت به مردم را تغییر خواهد داد.

آیا شما نمی‌پندارید که مردم حق دارند به شوخی‌های شما واکنش نشان دهند؟ همچنین، در جامعه‌ای که این‌همه حساسیت دارد، آیا نیاز به این نوع شوخی‌های نا به جا وجود دارد؟ شما که قصد گسترش مرزهای شوخی را دارید، توضیح دهید. هدف و نتیجه شوخی با فردوسی و چه چیز بود؟ آیا غیر از این است که این کارها با هدف بیشتر دیده شدن انجام شدند؟

حال که آزادی داریم با همه چیز شوخی کنیم، به شما می‌گویم:

"چند شوخی وقیحانه کردی و جواب نگرفتی؛ چرا نمی‌پذیری و عذرخواهی نمی‌کنی؟ به‌جای نقد اجتماعی بیایید و بگویید اشتباه کرده‌ام. در ضمن، ادعا کرده‌ای که برای دیده شدن از زن بودنت استفاده نکردی و با لباس یا آرایش خاصی خود را مطرح نکردی؛ اما هدف این حرف‌ها چیست؟ بسیاری از افراد از جنبه‌های خاص خود برای دیده شدن استفاده می‌کنند، از جمله..."