رفیقِ بی‌کلکِ «هنگامه قاضیانی» کیست؟

«سی و پنج سال افتخار «مادر» بودن تورا دارم؛ ای رفیق بی‌کلک»، این جمله‌ای است که هنگامه قاضیانی بازیگر برای پسرش نوشته است. پسری که او را فرصتی می‌داند برای بیداری و عشق.

این روزها به واسطه نوشته‌ها و عکس‌هایی که در شبکه‌های مجازی منتشر می‌شود، شاهد سبک زندگی و روابط افراد با یکدیگر هستیم. خیلی سریع می‌توانیم متوجه شویم که خصوصا در بین افراد معروف چه رابطه‌هایی در حال شکل گیری و یا در حال گسستن است. عکس‌هایی که اضافه می‌شوند و عکس‌هایی که حذف می‌شوند.

روابط مادر و فرزندی، زن و شوهری، خواهر و برادری و… همه جلوه‌ای در این فضای بزرگ دارند.

زنان از عشق بیشتر مینویسند

در این میان، زنان و مادرها، دست و دل بازتری دارند برای انعکاس آنچه که احساس می‌کنند. آن‌ها در این دنیای مجازی، از عشق می‌گویند و تجربه‌های تلخ و شیرین شان.

یکی از این مادران، هنگامه قاضیانی است که هر از گاهی برای تنها فرزندش می‌نویسد.

او از آن دسته مادرانی است، که مادر شدن را هدیه‌ای می‌داند از سوی فرزندش به او، هدیه‌ای که به مثابه فرصتی بوده برای رشد و تکامل.

در یکی از این یادداشت‌ها می‌خوانیم:

• آغوش تو امن‌ترین نقطه جغرافیای جهان من است. امن، آرام. سی و پنج سال افتخار « مادر» بودن تورا دارم‌ای رویای همیشه اساطیری من. ای رفیق بی‌کلک، ای مامن زیبا، ای معنای اراده و آگاهی و خرد.

تو به من فرصت بیداری دادی، بیداری عظیم از خواب زمستانی زمین. تو با دانه‌های برف زاده شدی و زیباتر از عشق تو ندیدم به عمر.

تو در میان وسعت سپید برف مرا عاشق کردی، مادر شدم بتو و وطن و مردم. همه اینهارو تو به من آموختی. ای معجزه روشن زندگیم، قلبت را دستانت را میبوسم که کالبد مرا برای زیستن و تولد انتخاب کردی. پسرم، کلمه

• امید» را تو در اتشکده زندگی من شعله‌ور ساختی. برای تمام بودنت قدردان زندگیم/تو آموزگار من بودی و خواهی بود تا روزی که زنده ام…»

گفتنی است، هنگامه قاضیانی ۵۴ سال دارد و در سن ۱۹ سالگی مادر شده است.