فیلم‌نت چگونه معادلات پلتفرم‌ها را تغییر داد/ توجه به کیفیت و تنوع

پلتفرم‌های پخش فیلم و سریال در جهان رقابت زیادی جهت پیدا کردن مخاطب و تامین اوقات فراغت مردم دارند. در کل رقابت در بازار سرگرمی با توجه به نیاز‌های متفاوت مردم، هر روز شکل جدیدتری به خود می‌گیرد و فعالیت در این حوزه را جدی‌تر می‌کند. با اینکه وی‌او‌دی‌ها عمر زیادی در ایران ندارند، ولی توانسته‌اند مخاطب خودشان را پیدا کنند و به رسانه‌هایی تاثیرگذار در جامعه تبدیل شوند.

در میان پلتفرم‌های نمایش خانگی در ایران، سهم اصلی بازار به فیلیمو، نماوا و فیلم‌نت می‌رسد. طبق آماری که در بهمن سال گذشته منتشر شد، فیلیمو با ۸۵ درصد آمار بیشتری درصد مخاطب را در اختیار داشت و پس از آن نماوا با ۴۵ و فیلم‌نت با ۴۰ درصد در رده‌های بعدی قرار داشتند.

حال به نظر می‌رسد با گذشت تقریبی ۱۰ ماه از آن آمار، تغییراتی در وضعیت جذب مخاطبان پلتفرم‌ها رخ داده است. پلتفرم فیلم‌نت به واسطه تولید چند سریال خوب و باکیفیت مثل «در انتهای شب» و «افعی تهران» توانست بر تعداد مخاطبانش اضافه کند. هر دو سریال اتفاق مهمی در شبکه نمایش خانگی بودند و باعث بالا رفتن کیفیت سریال‌سازی در این شبکه شدند.

مخاطبان شبکه نمایش خانگی پس از مدت‌ها توانستند سریال‌هایی با داستان و شخصیت‌های متفاوت ببینند که قبلا مشابهش را در اثر دیگری مشاهده نکرده بودند. پرداختن به دغدغه‌های زوجی از طبقه متوسط و رفتن به زندگی کارگردانی روشنفکر برای بسیاری از بینندگان تازه و جذاب بود. این کلیشه‌زدایی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی حرکت مثبتی بود تا مخاطبان پس از مدت‌ها از سوژه تکراری تقابل طبقه فقیر و مرفه رهایی پیدا کردند.

به نوعی نشان دادن مشکلات و سختی‌های طبقات پائینی جامعه و ناکامی و شکست‌های ثروتمندان در سریال‌ها به یک رویه تبدیل شده بود که «در انتهای شب» و «افعی تهران» این فضا را شکستند و طرحی نو در انداختند. هر دو سریال نشان دادند مخاطبان شبکه نمایش خانگی تا چه اندازه به دنبال سوژه و داستان‌های نو و تازه می‌گردد و از کلیشه‌ها و حرف‌های تکراری گریزان است.

البته اتفاق اصلی برای پلتفرمی مثل فیلم‌نت با سریال پرمخاطب «پوست شیر» افتاد. این سریال در جذب مخاطب و دیده شدن اتفاق ویژه‌ای در شبکه نمایش خانگی بود و باید آن را احیاکننده این پلتفرم دانست. جریان جدید سریال‌سازی در فیلم‌نت با «پوست شیر» رقم خورد و پس از آن خیلی زود سریال‌های بعدی از راه رسیدند تا نقش مهمی در جذب مخاطبان جدید داشته باشند.

سریالی که فقط در ایران مخاطب نداشت و کشور‌هایی مثل روسیه، هند، پاکستان و بعضی کشور‌های عربی خواهان نمایش آن شدند. اتفاقی که برای سریال «یاغی» هم افتاد و سه کشور ژاپن، عراق و مالزی به دنبال پخش آن در کشورشان افتادند.

این فعالیت‌ها در حالی رخ داد که نماوا به عنوان یکی از رقبای اصلی فیلم‌نت، دچار حاشیه‌های عجیب و غریبی شد و نتوانست سهمش در بازار را حفظ کند. نماوا در ماه‌های اخیر در زمینه تولید سریال به شدت ضعیف عمل کرده و صحبت‌های جنجالی مدیرانش درباره هنرمندان، بازیگران را از این پلتفرم دور کرده است.

مورد تعیین کننده دیگر در جذب مخاطب به وضعیت سینمای آنلاین برمی‌گردد. در این زمینه پلتفرم فیلم‌نت با اکران آنلاین فیلم‌های پرمخاطبی مثل «هتل»، «ویلای ساحلی»، «خجالت نکش ۲» در کنار فیلم‌هایی با مخاطب خاص‌تر مثل «چرا گریه نمی‌کنی» و «مصائب شیرین ۲» خودش را فعال نشان داد. این اتفاق در حالی رخ داد که فیلیمو، جدی‌ترین رقیب فیلم‌نت در اکران آنلاین است و نماوا فعالیت خاصی در این زمینه نداشت. بنا به گفته برخی از تهیه‌کنندگان، اکران آنلاین فیلم‌هایشان سود بیشتری را از فروش گیشه نصیب‌شان کرده که همین موضوع فرصت خوبی برای رشد صنعت سینمای ایران به حساب می‌آید.

با توجه به روند اتفاقات از دو سال گذشته تا به الان، رقابت اصلی در زمینه جذب مخاطب بین فیلیمو و فیلم‌نت شکل گرفته است. طبق آمار غیررسمی، فیلم‌نت با جا گذاشتن نماوا به رقیب اصلی فیلیمو در جذب مخاطب تبدیل شده و این دو پلتفرم را در حال حاضر باید قطب‌های اصلی شبکه نمایش خانگی دانست. آمدن علی سرتیپی و آشنایی و همکاری این تهیه‌کننده با کارگردانان و بازیگران اتفاقات خوبی را برای فیلم‌نت رقم زده و باعث تولیدات قابلی قبولی در آن شده است. تجربه موفقیت‌آمیز فیلم‌نت نقش مدیریت اصولی و تولید باکیفیت در پیدا کردن مخاطب را خیلی خوب نشان می‌دهد.

با وجود موفقیت‌های چند ساله اخیر پلتفرمی مثل فیلم‌نت در زمینه تولید اثر، همچنان انتقاد و ایراداتی متوجه آن است. تولید سریال‌هایی با تم‌های مشترک و حجم بالای خشونت، موجب آزردگی بخشی از مخاطبان شده است. اگر مدیران این پلتفرم بنا به پخش چنین سریال‌هایی دارند، باید آن‌ها را با فاصله زمانی از هم پخش کنند. برای مثال پخش همزمان «داریوش» و «گردن زنی» با توجه به جنس داستان و اتفاقاتش، برای مخاطبان این پلتفرم خوشایند نخواهد بود.

ضمن اینکه وقتی این پلتفرم تجربه موفقی در ساخت سریال‌هایی با سوژه‌های متفاوت مثل «افعی تهران» و «در انتهای شب» داشته، دیگر چه اصراری بر ساختن سریال‌هایی با حجم بالای خشونت و زد و خورد وجود دارد. در حال حاضر علاوه بر مدیریت تولید سریال، مدیران پلتفرم‌ها باید برای پخش آثارشان مدیریت لازم را داشته باشند تا سریال‌هایی با تم مشترک همزمان یا با فاصله‌ای نزدیک به هم پخش نشوند.

یکی از نیاز‌های اساسی و مهم شبکه نمایش خانگی تنوع در ژانر و سوژه است. هرچقدر پلتفرم‌ها در این زمینه خلاقیت به خرج دهند و سراغ سوژه‌های بکر بروند، از آن سمت بینندگان بیشتری را به سمت خود جذب می‌کنند. این روز‌ها شبکه نمایش خانگی تشنه ایده‌ها و حرف‌ها نو است و توجه به همین اصل مهم، رشد و پویایی بیشتری را برای پلفترم‌های فعال در آن رقم خواهد زد.