محسن پویان اظهار کرد: آنغوزه گیاه علفی چند ساله با ریشه ضخیم است که به خانواده چتریان تعلق دارد و در متون فارسی به انگدان، انجدان، انجدان طیب و در گویش مناطق خراسان جنوبی به "کما" مشهور است.
مدیر مجتمع تحقیقات جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی ادامه داد: برگهای تازه و جوانه اولیه آن در بهار به سبک مخصوص ابتدا شیرین شده و سپس پخته و به عنوان یک غذا به مصرف میرسد.
این پژوهشگر گیاهان دارویی تصریح کرد: برگهای آنغوزه دارای بریدگیهای زیاد و غبار آلود بهنظر میآید، ساقه آن مجوف و گوشتی و بلند است، گلها به رنگ زرد و به صورت چتر مانند در انتهای ساقه ظاهر میشود.
مدیر مجتمع تحقیقات جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی گفت: در سالهای اولیه رشد، برگها ظاهر شده و ساقه مشخصی ندارد و شیره گیاه پس از استخراج به آنغوزه مشهور است.
وی ادامه داد: در تجزیه گیاه مواد مختلفی از جمله فلوریک اسید، اسانس روغن فرار، پینن، آزولن، موسیلاژ، آزارزینوتانول و باسورین گزارش شده است.
این پژوهشگر گیاهان دارویی در خصوص موارد استفاده آنغوزه با اشاره به اینکه آنغوزه مقوی معده بوده و برای دفع کرمهای انگلی از آن استفاده میشود، افزود: آنغوزه دارویی ضد تشنج و قاعدهآور است.
پویان با اشاره به اینکه آنغوزه برای فلج، رعشه، سستی اعضاء و صرع کودکان نیز بسیار مفید است، گفت: برای رفع کاهش شنوایی و رفع ناخنک چشم از آن بهره میگیرند.
مدیر مجتمع تحقیقات جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اظهار کرد: مزه مزه آن همراه با انجیر و زوفا درد دندان فاسد شده را تسکین میدهد و غرغره آن با سرکه برای اخراج زالو از حلق مورد استفاده دارد.
این پژوهشگر گیاهان دارویی گفت: محلول آن برای خشونت صدا و رفع نفخ معده اثر بخش است و همراه با روغن زیتون به صورت موضعی در محل آلت تناسلی نیروی جنسی را تقویت میکند.
منبع: ایسکانیوز