جراحی ترمیمی پستان، مزایا و معایب

چون پستان نقش مهمی در تصویر ذهنی هر زن دارد، هر گونه تصویری از غیر طبیعی بودن پستان موجب تقاضای عمل جراحی، از جمله ماموپلاستی (جراحی ترمیمی که اندازه، شکل یا موقعیت پستان را تغییر می دهد) می شود. یکی از مهم ترین دلایلی که زنان به ترمیم پستان روی می آورند، تفاوت در اندازه پستان هاست. جراحی کاهشی برای کوچک کردن اندازه پستان انجام می شود، در حالیکه جراحی افزاینده برای بزرگ کردن اندازه پستان است. تعدادی از زنان نیز مایل هستند که بعد از عمل ماستکتومی، عمل بازسازی پستان را انجام دهند. روش های متفاوتی برای بازسازی پستان وجود دارد. علاوه بر این برخی از زنانی که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان هستند، ماستکتومی پیشگیرانه را انتخاب می کنن. این نوع ماستکتومی چون حالت انتخابی دارد می تواند در این بحث گنجانده شود.

یکی از پیشرفت های بزرگ در طب مدرن و در زنان ماستکتومی شده جراحی ترمیمی پستان است. این روش برای زنی که با فشار و ناراحتی روانی به علت از دست دادن پستان مواجه است، می تواند از نظر روانی بسیار مفید باشد. مشاوره با جراح پلاستیک می تواند به کاندید جراحی بازسازی پستان، برای درک مزایا و معایب جراحی کمک کند. عواملی که باید در نظر گرفته شود، شامل اندازه و شکل بدن، بیماری های همراه ( مانند پرفشاری خون، دیابت قندی، چاقی)، عادات فردی مثل سیگار کشیدن و ترجیح بیمار می باشد. بیمار باید مطلع شود که هر چند از نظر ظاهری نتیجه مطلوب حاصل می شود، ولی پستان ترمیم شده هرگز همان پستان واقعی و طبیعی نخواهد شد. زنانی که با انتظارات واقع بینانه تحت عمل بازسازی قرار میگیرند، انتظارات غیر واقعی نخواهند داشت. وقتی بازسازی پستان انجام شد، پشتان طرف مقابل نیز ممکن است نیاز به جراحی برای بزرگ کردن ، کوچک کردن یا بالا آوردن و ثابت کردن پیدا کند تا تقارن دو طرف حفظ شود. باید به بیمار آگاهی داده شود که بازسازی پستان با درمان سرطان پستان تداخلی نخواهد داشت و همچنین خطر عود را افزایش نمی دهد.

بسیاری از زنان بازسازی پستان را بلافاصله بعد از ماستکتومی انتخاب می کنند. در نتیجه بیمار فقط یکبار تحت عمل جراحی و بیهوشی عمومی قرار می گیرد و موجب صرفه جویی در هزینه و جلوگیری از بستری مجدد در بیمارستان می شود. به هر حال، بازسازی پستان، بلافاصله بعد از ماستکتومی، طول زمان عمل جراحی را افزایش می دهد. بازسازی تاخیری برای زنانی که برای تصمیم گیری در مورد نوع عمل جراحی نیاز به زمان دارند، مفید است. جراحی بازسازی تاخیری برای زنانی که دچار سرطان پیشرفته مثل سرطان های التهابی پستان هستند و درمان های سرطان باید بدون تاخیر شروع شود، مفید است. کلاس های آموزشی و گروه های حمایتی ، آموزش های لازم و حمایت از طرف بیماران مشابه را به افراد کاندید و علاقمند به جراحی ترمیمی ارائه می دهند. نگرانی های زنان در مورد جراحی ترمیمی ممکن است شامل هزینه، ایمنی و فاصله زمانی عمل (بلافاصله بعد از ماستکتومی یا حدود ۶ ماه تا یک سال بعد از جراحی ) باشد. در کنار مزایای مربوط به جراحی ترمیمی، خطرات معمول جراحی شامل عفونت، واکنش احتمالی به بیهوشی و احتمال بدشکلی ظاهری می باشد. جراحی ترمیمی در موارد سرطان پیشرفته موضعی، سرطان متاستاتیک یا سرطان التهابی منع انجام دارد. در عوض، زنان ابتلا به سرطان درجا یا مراحل اولیه سرطان جهت جراحی ترمیمی مناسب هستند که ترجیحا بلافاصله بعد از ماستکتومی انجام می شود. بازسازی پستان با درمان سیستمیک تداخلی ندارد و اثری بر روی خطر عود سرطان نیز ندارد.

گاهی به دلیل سفتی بیش از حد پوست و عضلات، جراحی ترمیمی امکان پذیر نیست. در این رابطه، وجود پوست و بافت زیر جلدی نرم و قابل ارتجاع و جریان خون کافی در ناحیه، به موفقیت عمل ترمیمی کمک می کنند. بعضی از پزشکان توصیه می کنند برای انجام این عمل بایستی ۲ سال صبر نمود. چون ۸۰ درصد عودهای موضعی یا متاستاز دوردست در این زمان کشف می شود. تامل بیش از این در افرادی که برای جراحی ترمیمی پستان مشتاق هستند جایز نیست. جراحی ترمیمی پستان می تواند جزئی از درمان تکمیلی بیماران مراحل I و II سرطان پستان باشد مگر در موارد زیر:

- بیمار خواهان جراحی ترمیمی نباشد.

- بیهوشی طولانی مدت خطر عمل جراحی را بالا ببرد.

- خطر نکروز یا عفونت احتمالی زخم منجر به تعویق درمان سیستمیک و تکمیلی گردد.

- پرتو درمانی پس از عمل مورد نیاز باشد.

لازم به ذکر است که ۲ عامل آخر به خصوص در افراد مبتلا به تومورهای بزرگ تر و یا افرادی که حتی قبل یا حین عمل شوهدی از متاستاز غدد زیر بغلی را دارند خیلی مهم است. چگونگی جراحی ترمیمی بستگی به زمان عمل ( فوری یا تاخیری) ، نوع ترمیمی ( بر اساس تقارن با پستان دیگر) و همچنین وسعت و سایر نقایص آنتومیکی دارد. به علاوه برخی از بیماران از خصوصیات شخصی ویژه ای برخوردارند که یک روش خاص جراحی ترمیمی برای آنها مناسب نیست. به عنوان مثال در فرد مبتلا به بیماری خود ایمنی ، نباید از پروتزهای سیلیکونی استفاده نمود.