دلیل بی میلی مردان، آنچه باید بدانید

فرادی که به این اختلال جنسی مبتلا می‌شود، تصورات و تخیلات جنسی و رغبت و تمایل خود را به فعالیت جنسی از دست می‌دهد. بی‌میلی جنسی ممکن است از ابتدای بلوغ تظاهر کند یا در درازمدت و پس از مدتی طولانی بروز کند. توجه به این موضوع نیز ضروری است که آیا بی‌میلی جنسی فقط نسبت به همسر اتفاق افتاده یا فرد نسبت به همه افراد جنس مخالف چنین حسی دارد.
در اغلب موارد، بی‌میلی جنسی در مردان منشا و علت روانی دارد اما ممکن است بر اثر بیماری‌های جسمی هم بروز کند. در مردان مبتلا به بی‌میلی جنسی، در صورتی که بیماری آشکاری مانند بیماری قلبی‌عروقی، دردهای مزمن و نظایر آن وجود نداشته باشد، باید غدد جنسی، هیپوفیز و تیرویید از نظر اختلال‌های هورمونی احتمالی بررسی شود. همچنین بی‌میلی جنسی در مردان به علت بیماری‌های روان ‌پزشکی مانند افسردگی و اختلال‌های اضطرابی به وفور مشاهده می‌شود.

بی‌میلی جنسی بدون علت جسمی
بسیاری از مردانی که با بی‌میلی جنسی مراجعه می‌کنند، وقتی با دقت بیشتری بررسی می‌شوند، گاه به اختلال جنسی هم‌ زمان دیگری مبتلا هستند. به‌ عنوان نمونه، مردانی که به ناتوانی جنسی و اختلال در نعوظ دچار هستند، در صورتی که برای درمان آن اقدام نکنند، به تدریج میل و رغبت خود را به روابط زناشویی از دست می‌دهند.
ناسازگاری‌‌های زناشویی نیز از علل دیگری است که ممکن است باعث مهار و سرکوب میل‌جنسی در مردان شود. این نوع بی‌میلی جنسی، ثانویه به سایر مشکلات و اختلال‌های خارج از بستر، رخ می‌دهد.
انواع و اقسام استرس‌ها نیز از دیگر علل مهم کاهش میل جنسی در مردان به شمار می‌روند. استرس‌های شغلی،اختلال‌های خواب، استرس تولد فرزند ناخواسته، استرس‌های اقتصادی و نظایر اینها فرد را به بی‌میلی جنسی دچار می‌کند.
گاهی اوقات، بی‌میلی جنسی در مردان، ثانویه و مربوط به بی‌میلی جنسی همسران آنهاست. ناهماهنگی در مسایل جنسی زن و شوهر از جمله مواردی است که باید با مشاوره به موقع زوجین به رفع یا کاهش آن اقدام کرد.
مصرف برخی داروها، سیگار، الکل و مواد مخدر از دیگر علل ابتلا به بی‌میلی جنسی در مردان است. افزایش سن از جمله علل دیگری است که به‌ طور طبیعی باعث کاهش تدریجی میل جنسی در مردان می‌شود.