تخمدان پلی کیستیک در زنان، فرزندشان را اوتیسمی می کند؟
زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، ۳۵ درصد بیش از دیگر زنان ممکن است فرزندان مبتلا به اوتیسم داشته باشند.
نتایج یک بررسی جدید در دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد، زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، ۳۵ درصد بیش از دیگر زنان ممکن است فرزندان مبتلا به اوتیسم داشته باشند.
نتایج یک بررسی جدید در دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد، زنان مبتلا به «PCOS»، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، ۳۵ درصد بیش از دیگر زنان ممکن است فرزندان مبتلا به اوتیسم داشته باشند.
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک شایع‌ترین اختلالات غدد درون‌ریز (آندوکرینوپاتی) در زنان و شایع‌ترین علت نازایی ناشی از عدم تخمک‌گذاری است.
به گفته محققان، سطح بالای تستوسترون موجب بروز این بیماری می‌شود و در صورت بارداری، کودک متولد شده به میزان قابل توجهی در معرض اوتیسم قرار دارد.
همچنین، زنان مبتلا به «PCOS» در معرض عوارض جدی مانند افزایش خطر سرطان آندومتر و سینه، دیس‌لیپیدمی، هیپرتانسیون، بیماری‌های قلبی و عروقی و دیابت هستند.
براساس بررسی‌های صورت گرفته، شیوع چاقی و دیس‌لیپیدمی در مبتلایان به «PCOS» بیشتر از زنان سالم است؛ ۴۰ درصد زنان مبتلا، دچار چاقی مفرط و ۷۵ درصدشان نازا هستند.
آمارها حاکی از آن است که این بیماری تقریباً در ۶ تا ۱۰ درصد همه زنانی که در سنین باروری‌اند دیده می‌شود.
محققان می‌گویند: علت دقیق و شفاف این بیماری مشخص نیست اما عوامل ارثی و دیابت در ظهور آن نقش دارند.
به گفته پژوهشگران، تشخیص و درمان زودهنگام سندرم تخمدان پلی کیستیک می‌تواند به کاهش ابتلا به عوارض بلند مدت آن مثل دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی و سکته کمک کند.
توصیه‌های متخصصین تغذیه نیز معمولاً برداشتن یک رژیم غذایی پرکربوهیدرات با استفاده از کربوهیدارت‌های با شاخص گلایسمی پایین است.
شاخص گلایسمیک میزان افزایش سطح انسولین پس از مصرف کربوهیدرات‌ها را نشان می‌دهد؛ نشاسته، کربوهیدراتی با شاخص گلایسمیک بالاست که در مقایسه با کربوهیدرات‌های با شاخص گلایسمیک پایین مثل سبزیجات با برگ سبز، سطح انسولین را به میزان بیشتری افزایش می‌دهد.
برخی از متخصصین تغذیه نیز پیشنهاد می‌کنند که زنان مبتلا به «PCOS» از یک رژیم پرپروتئین، بدون در نظر گرفتن سطح شاخص گلایسمیک آن، استفاده کنند.
سیمون بارون کوهن، مدیر مرکز تحقیقات اوتیسم کمبریج، گفت: «این تحقیق جدید به ما کمک می کند تا اثرات تستوسترون بر مغز جنین در حال رشد و رفتار و ذهن جنین پس از تولد را درک کنیم».
اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود.
علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن ناشناخته‌است؛ به کسانی که این اختلال را دارند اوتیستیک گفته می‌شود.
بررسی‌ها نشان داده است، این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است.
از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا یک نفر مبتلا به اوتیسم است؛ کارشناسان زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس را در سیر صعودی ابتلا به این بیماری دخیل می‌دانند.
نتیجه یک مطالعه نشان می‌دهد، زنانی که چاق یا دیابتی هستند، در صورتی که باردار شوند، بیش از مادران سالم با احتمال تولد نوزاد اوتیسمی روبرو خواهند بود.
پژوهشگران تأکید می‌کنند، شیوع (ASD) شش در هزار است و در مردان چهار برابر بیش از زنان وجود دارد؛ تعداد افراد مبتلا از سال ۱۹۸۰ میلادی تاکنون شدیداً در حال افزایش است و این امر می‌تواند به دلیل بهبود تشخیص و آیتم‌های بالینی باشد؛ ولی این پرسش که آیا شیوع نیز افزایش یافته‌است، همچنان جای تحقیق دارد.
منبع:
اقتصاد آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼