علت عدم نعوظ در مردان چیست؟
عدم نعوظ یکی از مشکلات جنسی شایع در میان مردان است که به دلایل زیادی ممکن است رخ دهد.
عدم نعوظ یکی از مشکلات جنسی شایع در میان مردان است که به دلایل زیادی ممکن است رخ دهد. درمان این عارضه جنسی به عوامل ایجاد بیماری بستگی دارد.
ناتوانی در نعوظ زمانی یک شرایط پزشکی و نوعی اختلال در نظر گرفته می‌شود که یک مرد مرتبا در نعوظ دچار مشکل باشد یا نتواند نعوظ را برای برقراری رابطه جنسی حفظ کند. بسیاری از مردان گاه به گاه مشکلاتی در رابطه با نعوظ تجربه می‌کنند، با اینحال، اختلال نعوظ تنها زمانی موجب نگرانی است که عملکرد جنسی رضایت‌بخش برای مدتی غیر ممکن شده باشد. مردانی که در عملکرد جنسی خود دچار مشکل هستند، ممکن است در رابطه با این موضوع و مطرح کردن آن با پزشک احساس شرم داشته باشد. اما توجه به این نکته ضروری است که این موضوع، امروزه به خوبی شناخته شده و درمان‌های مختلفی برای آن در دسترس قرار دارد.
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ به ناتوانی در ایجاد یا حفظ نعوظی به اندازه ی کافی سفت برای برقراری رابطه جنسی گفته می‌شود. بعضی اوقات، به نبود نعوظ، ناتوانی جنسی گفته می‌شود، اگرچه این اصطلاح امروزه کمتر به کار می‌رود. این عارضه خیلی غیر معمول نیست و بسیاری از مردان در مواقع پر تنش آن را تجربه می‌کنند. با این حال، کشدار شدن این مشکل، می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات مربوط به سلامتی باشد که به درمان احتیاج دارد. همچنین ممکن است نشانه‌ای از مشکلات عاطفی یا مرتبط با رابطه‌ی شما باشد که به کمک حرفه‌ای نیاز خواهد داشت.
علت عدم نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ ممکن است به دلیل بروز مشکل در یکی از مراحل فرآیند نعوظ رخ دهد. نعوظ در نتیجه‌ی افزایش جریان خون به الت تناسلی مردان اتفاق می‌افتد. این جریان خون، معمولا توسط افکار جنسی یا تماس مستقیم با آلت تناسلی فرد تحریک می‌گردد. هنگامی که یک مرد از نظر جنسی برانگیخته می‌شود، عضلات آلت تناسلی وی شل شده و بدین ترتیب جریان خون به شریان‌های آلت بیشتر شده و دو حفره‌ی درون آلت را پر می‌کنند تا آلت تناسلی سفت و سخت گردد؛ حالتی که به آن نعوظ گفته می‌شود. هنگامی که ماهیچه‌های آلت تناسلی دو مرتبه منقبض شوند، نعوظ به پایان می‌رسد و خون جمع شده از طریق رگ‌ها از آلت خارج می‌گردند.
عوامل احتمالی زیادی می‌توانند منجر به این مشکل گردند که شرایط عاطفی و جسمانی را نیز شامل می‌شوند. اصلی‌ترین دلایل این مشکل عبارت هستند از:
بیماری‌های قلبی و عروقی
دیابت
فشار خون بالا
کلسترول بالا
چاقی
سطح تستوسترون پایین یا عدم تعادل هورمون‌های دیگر
بیماری کلیوی
افزایش سن
استرس و اضطراب
افسردگی
مشکلات عاطفی در رابطه
مصرف برخی دارو‌های تجویزی مانند دارو‌هایی که برای درمان فشار خون بالا یا افسردگی استفاده می‌شوند
اختلالات خواب
استفاده از مواد مخدر یا الکل
استفاده از محصولات تنباکو
برخی از بیماری‌ها مانند پارکینسون یا بیماری اسکلروز
آسیب به ناحیه لگن
بیماری پیرون، که باعث ایجاد بافت اسکار در آلت تناسلی می‌شود
این مشکل جنسی می‌تواند در اثر یکی از یا چندین مورد از این عوامل ایجاد شود. به همین دلیل بسیار مهم است که با پزشک خود همکاری کنید تا بتوانید هرگونه بیماری زمینه‌ای که علت این اختلال است را بیابید و درصدد درمان برآیید.
علت عدم نعوظ ناگهانی
یکی از مهم‌ترین مسائلی که باید به آن توجه کرد، این است که آیا اختلال نعوظ به مرور در شما پدیدار شده یا به طور ناگهانی دچار آن شده‌اید. در مواردی که اختلال عملکرد نعوظ به تدریج بروز می‌کند، اغلب مشکل از جریان خون یا اعصاب نشات می‌گیرد. اما علت ناگهانی این مشکل، عموما مصرف برخی داروها، مشکلات روانی مانند افسردگی یا استرس است. اگر پزشک از نعوظ اول صبح یا امکان ایجاد نعوظ در صورت لمس توسط خودتان سوال کرد، خجالت نکشید. توانایی انجام این کار خارج از رابطه‌ی جنسی یک سرنخ مهم در تعیین اینکه عامل اختلال روانی است یا فیزیکی، می‌باشد.
علت عدم نعوظ در صبح
چندین دلیل وجود دارند که می‌توانند موجب این اختلال در هنگام صبح در مردان شوند. اگر مردی در زمانی خارج از مرحله‌ی خواب رم (REM) از خواب بیدار شده باشد، ممکن است بدون نعوظ برخیزد. نعوظ صبحگاهی اغلب در این مرحله از خواب رخ می‌دهد. اگرچه برخی از مردان ممکن است خواب رم را بدون نعوظ تجربه کنند، عدم نعوظ در صبح می‌تواند نشانه‌ی اختلال نعوظ باشد. اگر مردی در سایر مواقع این اختلال را تجربه کرده باشد، نعوظ یا نبود نعوظ صبحگاهی می‌تواند سرنخ مهمی برای پزشکان در تشخیص علت مشکل باشد.
علائم اختلال نعوظ چیست؟
اگر به طور مکرر علائم زیر را تجربه می‌کنید، به اختلال نعوظ مبتلا هستید:
عدم نعوظ
مشکل در حفظ نعوظ در طول رابطه‌ی جنسی
کاهش علاقه به رابطه‌ی جنسی
سایر اختلالات جنسی که به اختلال نعوظ مربوط می‌شوند عبارتند از:
انزال زودرس
انزال به تاخیر افتاده
آنورگاسمی یا ناتوانی در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک کافی
در صورت بروز هر یک از این علائم، با پزشک خود صحبت کنید، به خصوص اگر این علائم به مدت سه ماه یا بیشتر تداوم داشته باشند. این نشانه‌ها می‌توانند به شناسایی علت اصلی مشکل و درمان سریع‌تر کمک کنند.
درمان های عدم نعوظ چیست؟
درمان اختلال نعوظ به علت اصلی آن بستگی دارد. ممکن است شما نیاز به استفاده از ترکیبی از درمان‌ها، از جمله دارو یا روان‌درمانی داشته باشید.
درمان دارویی اختلال نعوظ
پزشک شما ممکن است برای مدیریت علائم اختلال نعوظ برخی داروها را تجویز کند این احتمال وجود دارد که پیش از یافتن داروی مناسب، مجبور باشید برخی داروها را امتحان کنید. دارو‌های خوراکی زیر، جریان خون به سمت آلت تناسلی شما را برای کمک به درمان این مشکل، تحریک می‌کنند:
آوانافیل
سیلدنافیل
تادالافیل
وردنافیل
آلپروستادیل یکی دیگر از دارو‌های مورد استفاده برای درمان اختلال نعوظ است که می‌توان به دو طریق از آن استفاده کرد: به عنوان شیاف تناسلی، به صورت کرم یا خود تزریقی در پایه یا کناره‌های آلت تناسلی.
در صورتی که سطح پایین تستوسترون علت این مشکل باشد، تستوسترون درمانی توصیه می‌شود.
دارو‌های مورد استفاده برای سایر بیماری‌ها نیز ممکن است موجب اختلال نعوظ شود. در مورد این داروها و اینکه آیا این داروها عامل مشکل شما هستند با پزشکتان صحبت کنید. ممکن است بتوانید این داروها را جایگزین کنید، اما هرگز بدون مشورت پزشک دارویی را قطع نکنید.
درمان عدم نعوظ به کمک روان درمانگر
تعدادی از عوامل روانشناختی می‌توانند باعث بروز اختلال نعوض شوند، از جمله:
استرس
اختلال استرس پس از سانحه
افسردگی
اگر دچار اختلال نعوظ روانشناختی هستید، ممکن است با صحبت با یک روانشناس بتوانید مشکل را برطرف کنید. این کار طی چند جلسه صحبت با وی انجام می‌گیرد و شما مسائل زیر را با او بررسی می‌کنید:
عوامل استرس‌زا
احساسات شما درباره رابطه جنسی
درگیری‌های ناخودآگاهی که می‌توانند بر بهزیستی جنسی شما تاثیر بگذارند
اگر عدم نعوظ در رابطه‌ی شما تاثیر منفی دارد، شرکت در جلسات زوج درمانی نیز می‌تواند برای شما و شریک زندگی‌تان مفید باشد و کمک کند دومرتبه صمیمیت خود را بازیابی کنید.
استفاده از پمپ خلاء
این روش درمانی از ایجاد خلاء برای تحریک نعوظ استفاده می‌کند. با استفاده از یک دستگاه، خون به سمت آلت تناسلی کشیده می‌شود و منجر به نعوظ می‌گردد. دستگاه پمپ خلاء از چند جزء مختلف تشکیل شده است:
یک لوله‌ی پلاستیکی، که روی آلت تناسلی خود قرار می‌دهید
پمپ، که با مکش هوا خلاء ایجاد می‌کند
یک حلقه‌ی الاستیک که به محض خارج کردن لوله پلاستیکی، روی انتهای آلت تناسلی خود می‌کشید. این حلقه با نگه داشتن خون در آلت تناسلی و جلوگیری از بازگشت آن به گردش خون، به حفظ نعوظ کمک می‌کند و به مدت ۳۰ دقیقه می‌تواند روی آلت بماند.
درمان عدم نعوظ دیابتی
مردان مبتلا به دیابت که در ایجاد یا حفظ نعوظ دچار مشکل هستند می‌توانند دارو‌هایی مثل «سیلدنافیل»، «تادالافیل»، «آوانافیل» یا «وردنافیل» مصرف کنند. اما به دلیل اینکه افراد دیابتی اغلب به مشکلات قلبی نیز مبتلا هستند، ممکن است این داروها مناسب آن‌ها نباشند و موجب تداخل دارویی خطرناک با برخی دارو‌های قلب گردند؛ بنابراین پیش از مصرف هر نوع دارویی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
برخی درمان‌های دیگر برای اختلال نعوظ دیابتی عبارت هستند از:
تزریق اینتراکاورنوزال (تزریق به پایه‌ی آلت تناسلی مرد)
استفاده از دستگاه پمپ خلاء
بستن ورید‌ها در شرایطی که فرد دچار سندروم نشت وریدی باشد
درمان داخل مجاری ادراری
پروتز آلت تناسلی
مشاوره جنسی یا سکس تراپی
درمان عدم نعوظ در طب سنتی چیست؟
داروها و مکمل‌های گیاهی
برای برخی از مردان، دارو‌های طبیعی ممکن است به درمان اختلال نعوظ کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهند که برخی گیاهان و مکمل‌ها می‌توانند به درمان درجات مختلفی از این اختلال کمک کنند. این گیاهان و مکمل‌ها عبارت هستند از:
مارچوبه
مکمل دی هیدرواپی آندروسترون (DHEA)
جینسینگ
ال‌آرژنین
ال‌کارنیتین
یوهیمب
علف هرز بز شاخدار (گیاه اپیدیوم)
روی
پیش از مصرف هر یک از این داروها و مکمل‌های گیاهی با پزشک خود صحبت کنید. بسیاری از این دارو‌های سنتی، تنظیم شده نیستند و ممکن است حاوی مواد دیگری نیز باشند که روی برچسب آن‌ها ذکر نشده است. علاوه بر این، برخی مکمل‌ها مانند یوهیمب، با عوارض جانبی بالقوه و خطرناک همراه هستند. پزشک شما ممکن است برند‌های معتبری را برای خرید معرفی کند. همچنین از خرید محصولات آنلاین خودداری کنید. مگر اینکه پزشک شما آن‌ها را تایید کند.
طب سوزنی
طب سوزنی نوعی طب سنتی چینی است که در آن سوزن‌هایی در نقاط خاصی از پوست وارد می‌شوند. اعتقاد بر این است که طب سوزنی از طریق تحریک عصب عمل می‌کند که در نتیجه بر ترشح انتقال‌دهنده‌های عصبی اثر می‌گذارد. هنوز مشخص نیست که طب سوزنی چگونه بر این اختلال اثر می‌گذارد و مطالعات روی آن محدود هستند. اما تا به حال، نتایج تجربی اغلب موفقیت آمیز بوده‌اند.
ماساژ
ماساژ پروستات، نوعی ماساژ درمانی، نیز می‌تواند به درمان اختلال نعوظ کمک کند. ماساژ پروستات اغلب در ترکیب با سایر درمان‌ها استفاده می‌شود. در حین ماساژ پروستات، یک پزشک برای تقویت جریان خون به آلت تناسلی، بافت‌های داخل و اطراف کشاله‌ی ران را ماساژ می‌دهد. ممکن است لازم باشد در هفته چند جلسه برای دریافت این ماساژ مراجعه کنید و طول مدت ماساژ به علائم شما بستگی دارد.
درمان عدم نعوظ از طریق ورزش ممکن است؟
برخی تمرینات ورزشی می‌توانند به درمان اختلال نعوظ کمک کنند:
تمرینات کگل
تمرینات کگل حرکات ساده‌ای هستند که می‌توانید برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید. براساس مطالعات، انجام این تمرینات به درمان اختلال نعوظ و همچنین انزال زودرس کمک می‌کنند. توصیه می‌شود این تمرین را در حالت خوابیده انجام دهید. برای اینکار مراحل زیر را دنبال کنید:
ابتدا عضلات کف لگن خود را شناسایی کنید. برای انجام این کار، سعی کنید در حین ادرار، دفع را متوقف کنید. عضلاتی که برای اینکار به کار می‌برید همان عضلات کف لگن شما هستند.
حالا که می‌دانید این ماهیچه‌ها کجا هستند، به مدت ۳ ثانیه آن‌ها را منقبض کرده و سپس رها کنید.
این تمرین را ۱۰ تا ۲۰ بار پشت سر هم، سه بار در روز تکرار کنید.
تمرینات هوازی
ورزش متوسط تا شدید نه تنها برای سلامتی شما مفید است، بلکه می‌تواند جریان خونتان را نیز افزایش دهد و احتمالا به درمان این عارضه کمک کند. مثال‌هایی از این نوع ورزش‌ها دویدن یا شنا کردن است. تحقیقات حاکی از اثرات مثبت ورزش‌های هوازی بر اختلال نعوظ هستند. محققان همچنین دریافته‌اند که سطح تستوسترون با سطح چربی بدن و چربی شکم ارتباط عکس دارد و بنابراین ورزش کردن می‌تواند با کاهش وزن به درمان مشکل شما کمک کند. اما حتما پیش از شروع یک ورزش جدید با پزشک خود مشورت کنید.
یوگا
یوگا می‌تواند به آرامش ذهن و بدن شما کمک کند. از آنجا که استرس می‌تواند باعث این مشکل شود، انجام تمرینات یوگا راهی موثر برای کاهش علائم اختلال نعوظ است.
سخن پایانی
در بسیاری از موارد، علائم اختلال نعوظ به مرور بهبود می‌یابند و بسیاری از درمان‌ها موثر واقع می‌شوند. استفاده از برخی دستگاه‌ها مانند پمپ خلاء نیز می‌تواند به شما در درمان موقتی علائم اختلال نعوظ و برقراری رابطه جنسی کمک کنند. برنامه درمانی شما به عوامل زیادی بستگی دارد؛ از جمله شدت بیماری یا علت بروز آن. پزشک شما برای تشخیص و درمان بیماری به همکاری شما احتیاج خواهد داشت.
آنچه حائز اهمیت است این است که بدانید این بیماری بسیار شایع است و نباید بابت آن شرمسار باشید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼