علت پنیرک ناحیه تناسلی

بدن ما کارش را برای نظافت خود خوب انجام می ‌دهد و گاهی اوقات این رویکرد شامل ایجاد مواد و بوهای نامعمول است. اما در برخی موارد تغییر در این بوها یا مواد می‌تواند نشان دهنده مسأله‌ای جدی‌تر باشد. این مورد ممکن است در پیوند با اسمگما اتفاق بیفتد.
اسمگما انباشت سلول‌های مرده پوست، روغن و دیگر مایعات روی کلاهک آلت تناسلی مردان یا چین‌های واژن زن است. این انباشت به مرور زمان می‌تواند بیشتر گردد و اگر مراقبت لازم انجام نگیرد ممکن است به اثرات جانبی دردناک منجر شود.

شناسایی
اسمگما یکی از ترشحات غده‌های روغنی اطراف ناحیه تناسلی است. در مورد مردان اسمگما اغلب زیر پوست ختنه‌گاه ظاهر می‌شود. در زنان بیشتر احتمال دارد که بین چین‌های لابیای واژن یا در اطراف هود کلیتورال ظاهر گردد.
اسمگما چند مشخصه متمایز دارد:
قوام متراکم و پنیر مانند
رنگ سفید (ممکن است بسته به تون طبیعی پوست تیره‌تر باشد)
بوی ناخوشایند

علل اسمگما
ایجاد اسمگما به معنی ابتلاء شخص به یک عفونت واگیردار جنسی یا هر نوع عفونت دیگر نیست. در عوض، اسمگما هم در مردان و هم در زنان تحت تأثیر بهداشت فردی قرار دارد.
مایعات اسمگما هر روزه به شکل طبیعی توسط بدن ترشح می‌شوند. اسمگما به لیز شدن ناحیه تناسلی کمک کرده و مانع از احساس خشکی یا خارش پوست می‌شود. اگر این مایعات منظماً شستشو و پاک نشود آنها شروع به انباشت می‌کنند.
شستشوی نامنظم یا عدم شستشوی ناحیه تناسلی به شکل ناکافی باعث انباشت و سفت شدن مایعات مزبور می‌شود. برای اجتناب از انباشت مزبور ضروری است که شخص آلت تناسلی یا واژن خود را شستشو کند.

میزان شیوع اسمگما
اسمگما بیشترین شیوع را در مردان ختنه نکرده دارد. پوست دست نخورده ختنه‌گاه می‌تواند باعث به دام افتادن باکتری‌ها و مایعات شود و تجمع اسمگما را راحت‌تر کند.
در سطح ایالات متحد آمریکا به علت میزان بالای ختنه در مردان، زنان بیشتر از مردان در معرض دچار شدن به انباشت اسمگما قرار دارند.

پیامدهای اسمگما
اسمگما خطرناک نیست. تحقیقات پیشین خاطرنشان کرده‌اند که اسمگما ممکن است به سرطان آلت تناسلی مردان یا سرطان سرویکال منجر شود اما تحقیقات قطعی‌تر به این نتیجه رسیده‌اند که هیچ ارتباطی بین اسمگما و سرطان وجود ندارد.
اسمگما در عین حال به ندرت باعث پیامدهای جدی می‌شود. اگر انباشت مزبور برداشته یا مداوا نشود می‌تواند کاملاً سفت گردد. این وضعیت ممکن است باعث چسبیدن پوست ختنه‌گاه به آلت شود که می‌تواند دردناک ظاهر گردد.
از این گذشته انباشت و سفت شدن اسمگما می‌تواند سبب تحریک، سرخی، ورم و التهاب آلت تناسلی مرد شود. این وضعیت ممکن است به بالانابتیس منجر گردد.
در زنان انباشت مورد بحث می‌تواند بباعث چسبیدن پوشش کلیتوریس به شافت کلیتورال شود. این می‌تواند وضعیتی ناراحت کننده یا حتی دردناک باشد.

درمان اسمگما
بهترین راه درمان اسمگما شستشوی ناحیه تناسلی است. دنبال کردن دستورالعمل‌های زیر می‌تواند به رفع انباشت اسمگما کمک کند.
اگر فردی ختنه نکرده هستید به ملایمت پوست ختنه‌گاه را به عقب بکشید. اگر زن هستید، چین‌های واژن را با انگشت از هم باز کنید.
برای شستشوی زیر ختنه‌گاه یا اطراف لب واژن از صابون ملایم و آب گرم استفاده کنید. از کاربرد صابون معطر یا دارای بوی تند پرهیز کنید. این محصولات می‌توانند باعث تحریک پوست حساس ناحیه تناسلی شوند. اگر استفاده از صابون با تحریک پوست همراه باشد صرفاً از آب گرم استفاده کنید.
آلت مردانه یا واژن را کاملاً آبکشی کرده و خوب خشک کنید.
در مورد مردان پوست ختنه‌گاه باید به عقب کشیده شود. مراقب باشید که پوست آلت بر اثر استفاده از وسایل زبر یا چیزهایی مثل گوش پاک‌کن برای تمیز کردن آلت تحریک نشود.
این نظافت‌کاری را روزانه تکرار کنید تا اسمگما ناپدید گردد.
اگر انباشت اسمگما برطرف نشود یا بدتر گردد و شخص علایم دیگری را تجربه کند باید به پزشک مراجعه نماید. همچنین در صورتی که نظافت ناحیه تناسلی باعث رفع مایع ضخیم انباشته شده نشود باید به پزشک مراجعه کرد. آنچه فکر می‌کنید که اسمگما است ممکن است در واقع علامت یک عفونت یا اختلالی دیگر باشد.

پیشگیری از اسمگما
بهترین راه پیشگیری و نیز درمان اسمگما شستشوی خوب ناحیه تناسلی است.
هم مردان و هم زنان باید ناحیه تناسلی خود را دستکم دو بار در هفته شستشو کنند. این شستشو شامل استفاده از صابون و آب گرم برای شستن اطراف ناحیه آلت مردان و واژن در زنان است. برای پیشگیری از تحریک ناشی از صابون آبکشی باید خوب انجام شود.
در طول هر مورد دوش گرفتن، شستشوی سریع ناحیه تناسلی به پیشگیری از انباشت اسمگما کمک می‌کند. این موضوع به ویژه زمانی مصداق دارد که شغل شخص او را در معرض تعریق شدید قرار دهد یا اگر ورزش باعث چنین تعریقی گردد.

دورنما
اسمگما به ندرت اختلالی جدی است. اگر کسی فکر می‌کند که دچار اسمگما باید به مدت چند روز ناحیه تناسلی خود را به شکل مناسب شستشو دهد.
اگر پس از گذشت یک هفته مواد تشکیل دهنده اسمگما کماکان باقی بمانند شخص باید به پزشک مراجعه کند. علایم مبتلابه شخص ممکن است نه بر اثر اسمگما بلکه نتیجه عفونت باشند و این وضعیت احتمالاً نیاز به درمان تکمیلی خواهد داشت.