مشکلات زندگی مشترک، وقتی رسما می‌برید!
وقت هایی هست که شما و همسرتان رسما می برید! یعنی احساس می کنید هرچقدر هم که می دوید و تلاش می کنید باز هم زمان کم می آورید و ...
همشهری تندرستی: هزار و یک دلیل دارد که نگران بچه ها باشیم؛ نکند کسی به آنها آسیب برساند، نکند کسی گول شان بزند، نکند دوستان نامناسبی داشته باشند و هزاران نکند دیگر. همه این فکرها وقتی کنار هم جمع شوند به اضطراب پدر و مادر منجر می شوند. اضطرابی که در مراحل اولیه آرامش خانواده را به هم می ریزد و بعد کم کم منجر به فلج شدن روند عادی زندگی والدین و حتی کودک می شود.
بچه هایی که والدین مضطرب دارند، اغلب بسیار محدود می شوند و بعد از مدتی توانایی مستقل شدن و تصمیم گیری را از دست می دهند. اگر شما هم جزو پدر و مادرهایی هستید که مرتب نگران بچه های شان هستند و برای محافظت از آنها مرتب محدودشان می کنند، بد نیست راهکارهای مقابله با این اضطراب را یاد بگیرید و اجرا کنید.
با همسرتان حرف بزنید
بزرگ کردن بچه ها کاری است که باید با مشارکت پدر و مادر به صورت هم زمان انجام شود مگر اینکه خدای نکرده امکان این کار نباشد. در حالت ایده آل اگر یکی از والدین تمام بار مسئولیت بزرگ کردن فرزندان را بر عهده بگیرد با احتمال بالایی خیلی زود خسته شده و به خاطر فشارهای زیاد دچار اضطراب خواهدشد. به همین خاطر سعی کنید تا حد امکان مسئولیت بزرگ کردن بچه ها را دونفره انجام دهید تا بار کارها شما را از پا در نیاورد. هربار که احساس می کنید مسئله ای راجع به فرزندتان فکر شما را مشغول کرده، با همسرتان راجع به آن مسئله صحبت کنید.
به او بگویید چه نگرانی هایی دارید و در عین حال او را در جریان امور روزمره بچه ها قرار دهید. نگذارید تمام اتفاقاتی که طی چند ماه اخیر افتاده و هیچ کدام شان را به گوش همسرتان نرسانده اید، یک باره منفجر شوند و اعصاب هر دوی شما را به هم بریزند. شریک زندگی شما حق دارد هر روز از وضعیت بچه ها باخبر شود و در صورت لزوم اقدامات لازم را انجام بدهد. با این کار مسئولیت های شما تقسیم می شوند و بعد از مدتی متوجه می شوید قبل از مضطرب شدن مسئله را حل کرده اید.
از خودتان مراقبت کنید
درست است که مراقبت از بچه ها نیاز به وقت و توجه زیادی دارد، ولی یادتان باشد اگر شما خودتان را از پا بیندازید نه فقط در حق خودتان که در حق بچه ها هم بد کرده اید. به عنوان یک مادر یادتان باشد که بزرگ کردن بچه ها به معنی این نیست که باید خودتان را به طور کامل وقف او کرده و خود را فراموش کنید. شما هم انسان هستید و حق زندگی کردن دارید. برای زندگی کردن هم باید از خودتان مراقبت کنید. به عنوان یک مادر به سلامت تان توجه کامل داشته باشید.
غذاهای سالم و مقوی بخورید که به شما انرژی می دهند. زمانی از روز را به ورزش اختصاص بدهید و سعی کنید شب ها حداقل 7 ساعت بخوابید. ممکن است بگویید بچه داری امکان خوابیدن را از شما گرفته است،در این صورت حتما از همسرتان کمک بگیرید و تقسیم کار کنید.
نگذارید خستگی شما را از پا در بیاورد. نداشتن تغذیه مناسب، نخوابیدن و ورزش نکردن همگی اعصاب شما را تحلیل می برند و باعث می شوند دچار اضطراب شوید. با خودتان مهربان باشید.
دور افکار منفی را خط بکشید و با خودتان تکرار کنید «من مادر/ پدر خوبی هستم و تمام تلاشم را می کنم.» در بزرگ کردن هر بچه ای ممکن است مشکلاتی پیش بیاید و اگر قرار باشد سر هر مسئله ای خودخوری کنید و خودتان را عذاب بدهید خیلی زود دچار مشکل می شوید. تکرار جمله بالا مرتب به شما یادآوری می کند که پدر یا مادر خوبی هستید و دارید کارتان را به خوبی انجام می دهید. حالا اینکه بعضی چیزها از کنترل شما خارج هستند، مسئله ای کاملا طبیعی است و باید به جای غصه خوردن برای شان راهکار پیدا کنید.
گفت و گو با سایر پدر و مادرها
سعی کنید در حلقه دوستان تان کسانی را داشته باشید که بچه های هم سن و سال شما باشند. هرازگاهی دور هم جمع شوید و با هم صحبت کنید. بخشی از موضوع صحبت تان هم می تواند مربوط به مشکلات و مسائلی باشد که با فرزندتان پیدا کرده اید. یا حتی حساسیت هایی که نسبت به او دارید. وقتی با سایرین درباره این مسائل صحبت کنید، اول از همه متوجه می شوید که تنها نیستید و همین احساس پشتوانه عاطفی خوبی برای تان فراهم می کند که مانع از دل نگرانی های بعدی می شود.
از طرف دیگر یاد می گیرید که جز شیوه برخورد شما، شیوه های دیگری هم هستند، پس دایره تجربیات تان گسترده تر می شود. شرکت در حلقه های دوستانه و گفت و گو درباره مسائل بچه ها به خصوص برای پدرها اهمیت زیادی دارد، آنها اغلب از فضای اتفاقاتی که مادران هر روز در آنها حضور دارند، دور هستند. به همین خاطر لازم است پدرها از مشکلات باخبر شوند و مهارت صحبت کردن درباره آنها و درمیان گذاشتن احساسات شان را یاد بگیرند.
مشاوره بگیرید
بعضی از مشکلات هستند که ما به تنهایی از عهده حل آنها بر نمی آییم. قدم اول برای حل این مشکلات قبول این مسئله است. اگر مرتب روش های مختلفی را برای حل مشکل تان امتحان کردید و نتیجه دلخواه را به دست نیاوردید، تلفن را بردارید و یک وقت مشاوره بگیرید. لازم است که از یک کمک متخصص استفاده کنید تا مشکل بیش از این بزرگ نشود و به شما و حتی فرزندتان آسیب نرساند.
این مشکل ممکن است مسئله ساده ای مثل آموزش شستن دست ها باشد یا مسئله بزرگ تری مثل گازگرفتن بچه های دیگر را شامل شود. در هر صورت افرادی هستند که برای راهنمایی شما و علمی آموزش دیده اند و آماده کمک رساندن به شما و فرزندتان هستند. اگر میزان استرس تان زیاد شد و احساس کردید این مسئله حالت حاد پیدا کرده به متخصص اعصاب و روان مراجعه کنید و برای خودتان کمک بگیرید.
از خانواده کمک بگیرید
وقت هایی هست که شما و همسرتان رسما می برید! یعنی احساس می کنید هرچقدر هم که می دوید و تلاش می کنید باز هم زمان کم می آورید و به کارهای تان نمی رسید. اگر مطمئن هستید مشکل شما از عدم برنامه ریزی مناسب نیست و صرفا حجم کارها طوری است که امکان سر خاراندن را از شما گرفته، رودربایستی را کنار بگذارید و از خانواده تان کمک بگیرید.
ببینید کدام یک از اعضای خانواده در زمینه بچه داری و تجربه دارند و قابل اعتماد هستند. سراغ این افراد بروید و از آنها کمک بخواهید. بگذارید این فشار بعضی وقت ها از طریق کمک گرفتن از دیگران کم شود. در غیر این صورت بازدهی شما به شدت پایین می آید و مشکلات بعدی اذیت تان خواهند کرد.
تفریح کنید
برای هر پدر و مادری روزهایی پیش می آید که آن قدر سرشان شلوغ است و درگیر بچه داری هستند که فراموش می کنند زمانی را به استراحت و تفریح اختصاص دهند. یادتانب اشد تفریح برای هر خانواده ای واجب است و اگر بعد از هر دور های از فشار و فعالیت، خبری از تفریح و استراحت نباشد، اعضای آن خانواده خسته می شود و به مشکل بر می خورد.
به همین خاطر به جای اینکه تمام مدت در خانه بمانید یا از دور مراقب بچه ها باشید، برای همین آخر هفته برنامه بچینید و از خانه بیرو بزنید. اگر شاغل هستید هم که بهانه بهتری در دست دارید! یک تفریح خانوادگی ترتیب بدهید. ببینید دل تان برای کدام از اعضای خانواده یا دوستان تان تنگ شده یا دوست دارید به کدام مکان تفریحی سر بزنید. برنامه آخر هفته را با توجه به همین مسئله بچینید و بگذارید این تنوع، فشار روانی را از دوش تان بردارد.
خودتان باشید
بعد از بچه دار شدن سبک زندگی پدر و مادر عورض می شود و این تغییر می تواند باعث اضطراب آنها شود. اگر تا قبل طرف مقابل آنها همسر بزرگ سال شان بوده، حالا بچه های قد و نیم قد با خواسته ها و خلق و خوی متفاوت طرف حساب شان هستند و تا پدر و مادر بخواهند با یک تغییر کنار بیایند، به موج بعدی تغییرات می رسند. سعی کنید در حین اینکه شاهد تغییرات هستید، خودتان را فراموش نکنید. اگر تا قبل از بچه دار شدن آدمی بودید که مرتب خودش را به روز می کرد و در جریان اخبار بود، اما حالا فرصت روشن کردن تلویزیون یا خواندن روزنامه را ندارد، به جایش هروقت فرصت کردید کتاب بخوانید، مجله تهیه کنید و هروقت فرصت کوتاهی دست می دهد شروع به خواندن کنید.
خواندن کتاب، استرس شما را کاهش می دهد و استفاده از مجلات شما را در جریان امور جاری دوروبرتان قرار خواهدداد. وقتی سعی کنید زمانی را به خودتان اختصاص دهید، احساس قدرت بیشتری می کنید و با آرامش خاطر به کارهای منزل و بزرگ کردن بچه ها خواهید پرداخت.
بچه هایی که والدین مضطرب دارند، اغلب بسیار محدود می شوند و بعد از مدتی توانایی مستقل شدن و تصمیم گیری را از دست می دهند. اگر شما هم جزو پدر و مادرهایی هستید که مرتب نگران بچه های شان هستند و برای محافظت از آنها مرتب محدودشان می کنند، بد نیست راهکارهای مقابله با این اضطراب را یاد بگیرید و اجرا کنید.
با همسرتان حرف بزنید
بزرگ کردن بچه ها کاری است که باید با مشارکت پدر و مادر به صورت هم زمان انجام شود مگر اینکه خدای نکرده امکان این کار نباشد. در حالت ایده آل اگر یکی از والدین تمام بار مسئولیت بزرگ کردن فرزندان را بر عهده بگیرد با احتمال بالایی خیلی زود خسته شده و به خاطر فشارهای زیاد دچار اضطراب خواهدشد. به همین خاطر سعی کنید تا حد امکان مسئولیت بزرگ کردن بچه ها را دونفره انجام دهید تا بار کارها شما را از پا در نیاورد. هربار که احساس می کنید مسئله ای راجع به فرزندتان فکر شما را مشغول کرده، با همسرتان راجع به آن مسئله صحبت کنید.
به او بگویید چه نگرانی هایی دارید و در عین حال او را در جریان امور روزمره بچه ها قرار دهید. نگذارید تمام اتفاقاتی که طی چند ماه اخیر افتاده و هیچ کدام شان را به گوش همسرتان نرسانده اید، یک باره منفجر شوند و اعصاب هر دوی شما را به هم بریزند. شریک زندگی شما حق دارد هر روز از وضعیت بچه ها باخبر شود و در صورت لزوم اقدامات لازم را انجام بدهد. با این کار مسئولیت های شما تقسیم می شوند و بعد از مدتی متوجه می شوید قبل از مضطرب شدن مسئله را حل کرده اید.
از خودتان مراقبت کنید
درست است که مراقبت از بچه ها نیاز به وقت و توجه زیادی دارد، ولی یادتان باشد اگر شما خودتان را از پا بیندازید نه فقط در حق خودتان که در حق بچه ها هم بد کرده اید. به عنوان یک مادر یادتان باشد که بزرگ کردن بچه ها به معنی این نیست که باید خودتان را به طور کامل وقف او کرده و خود را فراموش کنید. شما هم انسان هستید و حق زندگی کردن دارید. برای زندگی کردن هم باید از خودتان مراقبت کنید. به عنوان یک مادر به سلامت تان توجه کامل داشته باشید.
غذاهای سالم و مقوی بخورید که به شما انرژی می دهند. زمانی از روز را به ورزش اختصاص بدهید و سعی کنید شب ها حداقل 7 ساعت بخوابید. ممکن است بگویید بچه داری امکان خوابیدن را از شما گرفته است،در این صورت حتما از همسرتان کمک بگیرید و تقسیم کار کنید.
نگذارید خستگی شما را از پا در بیاورد. نداشتن تغذیه مناسب، نخوابیدن و ورزش نکردن همگی اعصاب شما را تحلیل می برند و باعث می شوند دچار اضطراب شوید. با خودتان مهربان باشید.
دور افکار منفی را خط بکشید و با خودتان تکرار کنید «من مادر/ پدر خوبی هستم و تمام تلاشم را می کنم.» در بزرگ کردن هر بچه ای ممکن است مشکلاتی پیش بیاید و اگر قرار باشد سر هر مسئله ای خودخوری کنید و خودتان را عذاب بدهید خیلی زود دچار مشکل می شوید. تکرار جمله بالا مرتب به شما یادآوری می کند که پدر یا مادر خوبی هستید و دارید کارتان را به خوبی انجام می دهید. حالا اینکه بعضی چیزها از کنترل شما خارج هستند، مسئله ای کاملا طبیعی است و باید به جای غصه خوردن برای شان راهکار پیدا کنید.
گفت و گو با سایر پدر و مادرها
سعی کنید در حلقه دوستان تان کسانی را داشته باشید که بچه های هم سن و سال شما باشند. هرازگاهی دور هم جمع شوید و با هم صحبت کنید. بخشی از موضوع صحبت تان هم می تواند مربوط به مشکلات و مسائلی باشد که با فرزندتان پیدا کرده اید. یا حتی حساسیت هایی که نسبت به او دارید. وقتی با سایرین درباره این مسائل صحبت کنید، اول از همه متوجه می شوید که تنها نیستید و همین احساس پشتوانه عاطفی خوبی برای تان فراهم می کند که مانع از دل نگرانی های بعدی می شود.
از طرف دیگر یاد می گیرید که جز شیوه برخورد شما، شیوه های دیگری هم هستند، پس دایره تجربیات تان گسترده تر می شود. شرکت در حلقه های دوستانه و گفت و گو درباره مسائل بچه ها به خصوص برای پدرها اهمیت زیادی دارد، آنها اغلب از فضای اتفاقاتی که مادران هر روز در آنها حضور دارند، دور هستند. به همین خاطر لازم است پدرها از مشکلات باخبر شوند و مهارت صحبت کردن درباره آنها و درمیان گذاشتن احساسات شان را یاد بگیرند.
مشاوره بگیرید
بعضی از مشکلات هستند که ما به تنهایی از عهده حل آنها بر نمی آییم. قدم اول برای حل این مشکلات قبول این مسئله است. اگر مرتب روش های مختلفی را برای حل مشکل تان امتحان کردید و نتیجه دلخواه را به دست نیاوردید، تلفن را بردارید و یک وقت مشاوره بگیرید. لازم است که از یک کمک متخصص استفاده کنید تا مشکل بیش از این بزرگ نشود و به شما و حتی فرزندتان آسیب نرساند.
این مشکل ممکن است مسئله ساده ای مثل آموزش شستن دست ها باشد یا مسئله بزرگ تری مثل گازگرفتن بچه های دیگر را شامل شود. در هر صورت افرادی هستند که برای راهنمایی شما و علمی آموزش دیده اند و آماده کمک رساندن به شما و فرزندتان هستند. اگر میزان استرس تان زیاد شد و احساس کردید این مسئله حالت حاد پیدا کرده به متخصص اعصاب و روان مراجعه کنید و برای خودتان کمک بگیرید.
از خانواده کمک بگیرید
وقت هایی هست که شما و همسرتان رسما می برید! یعنی احساس می کنید هرچقدر هم که می دوید و تلاش می کنید باز هم زمان کم می آورید و به کارهای تان نمی رسید. اگر مطمئن هستید مشکل شما از عدم برنامه ریزی مناسب نیست و صرفا حجم کارها طوری است که امکان سر خاراندن را از شما گرفته، رودربایستی را کنار بگذارید و از خانواده تان کمک بگیرید.
ببینید کدام یک از اعضای خانواده در زمینه بچه داری و تجربه دارند و قابل اعتماد هستند. سراغ این افراد بروید و از آنها کمک بخواهید. بگذارید این فشار بعضی وقت ها از طریق کمک گرفتن از دیگران کم شود. در غیر این صورت بازدهی شما به شدت پایین می آید و مشکلات بعدی اذیت تان خواهند کرد.
تفریح کنید
برای هر پدر و مادری روزهایی پیش می آید که آن قدر سرشان شلوغ است و درگیر بچه داری هستند که فراموش می کنند زمانی را به استراحت و تفریح اختصاص دهند. یادتانب اشد تفریح برای هر خانواده ای واجب است و اگر بعد از هر دور های از فشار و فعالیت، خبری از تفریح و استراحت نباشد، اعضای آن خانواده خسته می شود و به مشکل بر می خورد.
به همین خاطر به جای اینکه تمام مدت در خانه بمانید یا از دور مراقب بچه ها باشید، برای همین آخر هفته برنامه بچینید و از خانه بیرو بزنید. اگر شاغل هستید هم که بهانه بهتری در دست دارید! یک تفریح خانوادگی ترتیب بدهید. ببینید دل تان برای کدام از اعضای خانواده یا دوستان تان تنگ شده یا دوست دارید به کدام مکان تفریحی سر بزنید. برنامه آخر هفته را با توجه به همین مسئله بچینید و بگذارید این تنوع، فشار روانی را از دوش تان بردارد.
خودتان باشید
بعد از بچه دار شدن سبک زندگی پدر و مادر عورض می شود و این تغییر می تواند باعث اضطراب آنها شود. اگر تا قبل طرف مقابل آنها همسر بزرگ سال شان بوده، حالا بچه های قد و نیم قد با خواسته ها و خلق و خوی متفاوت طرف حساب شان هستند و تا پدر و مادر بخواهند با یک تغییر کنار بیایند، به موج بعدی تغییرات می رسند. سعی کنید در حین اینکه شاهد تغییرات هستید، خودتان را فراموش نکنید. اگر تا قبل از بچه دار شدن آدمی بودید که مرتب خودش را به روز می کرد و در جریان اخبار بود، اما حالا فرصت روشن کردن تلویزیون یا خواندن روزنامه را ندارد، به جایش هروقت فرصت کردید کتاب بخوانید، مجله تهیه کنید و هروقت فرصت کوتاهی دست می دهد شروع به خواندن کنید.
خواندن کتاب، استرس شما را کاهش می دهد و استفاده از مجلات شما را در جریان امور جاری دوروبرتان قرار خواهدداد. وقتی سعی کنید زمانی را به خودتان اختصاص دهید، احساس قدرت بیشتری می کنید و با آرامش خاطر به کارهای منزل و بزرگ کردن بچه ها خواهید پرداخت.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼