حل مشکل ناباروری، روش تخمک اهدایی

یکی از مهم ترین پرسش های خانم‌های باردار این است که آیا استراحت بیشتر برای جنین آنان مناسب‌تر است یا باید تحرک بیشتری داشته باشند؟
یک گروه از پژوهشگران آلمانی با انجام آزمایش هایی در مورد موشها به این نتیجه رسیده اند که ورزش کردن و فعالیت بدنی برای پستانداران ماده در دوران بارداری موجب می شود مغز نوزاد آنها بزرگتر و فعال تر شود. «جرد کمپرمان» از مرکز ماکس دلبروک برای تحقیقات در پزشکی مولکولی واقع در برلین به اتفاق همکارانش موش های ماده و حامله را در شرایط مختلف مورد آزمایش قرار دادند و مشاهده کردند مغز نوزادان آن دسته از موشها که در دوران بارداری فعال بوده اند و به شکل منظم تحرک داشته اند، در ناحیه هیپوکامپوس دارای ۴۰ درصد سلول بیشتر از مغز بچه موش هایی است که مادرانشان در دوران بارداری بی تحرک بوده اند.

ناحیه هیپوکامپوس نقش مهمی در یادگیری و حافظه ایفا می کند
محققان آلمانی که نتایج بررسی های خود را در ارگان آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر کردند خاطر نشان ساختند که مغز نوزادان موش هایی که مادرانشان از تحرک برخوردار بوده اند، در دورانی که در رحم مادر بوده اند سلولهای کم تری در ناحیه هیپوکامپوس تولید می کند، اما چند هفته پس از تولد، مغز این موشها با سرعت، سلولهای زیادی را در این ناحیه به وجود می آورد.
در آزمایش هایی که در گذشته بر روی موش های بالغ به انجام رسیده بود این نکته مشاهده شده بود که ورزش کردن در موش های بالغ موجب می شود بر شمار سلولهای ناحیه هیپوکامپوس افزوده شود. به این ترتیب دانشمندان نتیجه گرفته بودند که ورزش می تواند در بهتر کردن توان یادگیری و ارتقای قوت حافظه در افراد بالغ نقش داشته باشد. تحقیق اخیرا این نکته را روشن ساخت که نتایج مثبت ورزش به جنین ها نیز انتقال پیدا می کند و مغز آنها را نیز قدرتمندتر می سازد.

مادر شدن چه آسان (درمان ناباروری با اهدای تخمک)
اولین نوزاد که جنین آن با کمک اهدای تخمک، ایجاد شده بود، حدودد ۲۱ سال پیش متولد شد و دیدگاه نوینی را در درمان نازایی خانم هایی که به علت مشکلات کارکرد تخمدانها (نارسایی زودرس تخمدان ها، سرطان تخمدان، یائسگی زودرس و کم بودن تعداد تخمکها) از مادر شدن محروم بودند، ایجاد کرد. خانم هایی با ویژگی های خاص اخلاقی هستند و در قلب آنها عشق و علاقه زیادی وجود دارد که می توانند مادر شدن و لذت فرزند دار بودن را به یک زوج که از نازایی رنج می برند، هدیه کنند.در این روش با کمک تکنیک های خاصی، تخمک اهدا شده لقاح می یابد (با استفاده از گامت پدر واقعی جنین) و سپس این نطفهی تازه تشکیل شده به درون رحم مادر منتقل می شود. برای هزاران زوج در سراسر دنیا، اهدای تخمک و بارور شدن از این طریق می تواند جایگزین مناسبی برای فرزند خواندگی یا تحمل یک زندگی بدون فرزند و عاری از نشاط باشد. مادران این نوع فرزندان در واقع می توانند فرزندانی را پرورش دهند که میدانند حداقل ۵۰ درصد خصوصیات ژنتیکی این نوزاد متعلق به همسر خودشان است.
امروزه با افزایش آگاهی زوج های جوان، انتخاب این روش برای فرزند دار شدن بیشتر از گذشته صورت می گیرد و تعداد نوزادان حاصل از اهدای تخمک در سراسر دنیا، از جمله در کشور ما هم افزایش یافته است.

چه خانمهایی نیازمند دریافت تخمک اهدا شده هستند؟
۱) خانم هایی که سیکل های قاعدگی ندارند و قادر به آزاد کردن تخمک نیستند (به این حالت اصطلاحا آمنوره گفته می شود).
۲) خانم هایی که به دلیل بیماریهای خاصی مثل بیماری های اتوایمیون (نظیر لوپوس، MS و...)، رادیوتراپی، شیمی درمانی، به طور ارثی یا حتی به دلایل نامعلوم دارای عملکرد کافی تخمدانها نیستند.
۳) خانم هایی که چند دوره آی. وی. اف(IVF*) شده اند، ولی باز هم بارداری موفقیت آمیزی نداشته اند. البته یکی از علت های مهم این عدم موفقیت می تواند، کیفیت نامناسب تخمکهای مادر باشد.
۴) خانم هایی که یائسه شده اند (به خصوص یائسگی زودرس و زیر ۴۰ سال) که بالطبع مبتلا به نازایی هستند.

چگونه یک اهداکننده تخمک پیدا کنیم؟
در صورتی که خواهر یا یک فامیل نزدیک و یا حتی یک دوست صمیمی دارید که تمایل به اهدای تخمک دارد، شانس بزرگی در انتظار شماست. در برخی از ممالک از طریق آگهی در روزنامه از افراد مناسب کمک خواسته می شود. همچنین در کشورهای مختلف دنیا (از جمله ایران ارگانها، سازمانها و همچنین فیزیولوژیست هایی وجود دارند که می توانند در پیدا کردن یک فرد مناسب برای اهدای تخمک به یک خانم نابارور کمک کنند. هزینهی اهدای تخمک بستگی به نحوهی پیدا کردن فرد اهدا کننده دارد (مثلا اقوام و خواهر شما ممکن است که هیچ هزینه ای را دریافت نکنند)، ولی طبق توصیه انجمن نازایی آمریکا، بهتر است که به اهدا کنندگان تخمک هزینه ای به علت صرف وقت و تحمل اقدامات پزشکی لازم پرداخت بشود.

خصوصیات فرد اهدا کننده
به طور کلی، یک خانم اهداکننده تخمک باید زیر ۳۵ سال سن داشته باشد. خصوصیات و ویژگیهای این فرد اهدا کننده باید با فرد دریافت کننده هماهنگی داشته باشد. فردی که تخمک خود را برای تشکیل یک نطفه اهدا می کند، باید از نظر پزشکی تحت بررسی کامل قرار گیرد تا پزشک مطمئن شود که این فرد، مبتلا به هیچ نوع بیماری ژنتیکی یا نقص مادرزادی نیست. همچنین تعدادی تست های آزمایشگاهی و فیزیولوژیکی هم انجام می شود تا از سلامتی این فرد و مبتلا نبودن وی به بیماریهای منتقله از راههای جنسی اطمینان حاصل شود.
مادر نوزاد مختار است که در آینده، با فرد اهدا کننده تخمک در ارتباط باشد یا اینکه هیچگونه ارتباطی با او نداشته باشد و حتی هرگز او را از نزدیک مشاهده نکند. در واقع خانم های سالمی که تخمک خود را اهدا می کنند، خانم هایی با ویژگی های خاص اخلاقی هستند و در قلب آنها عشق و علاقه زیادی وجود دارد که می توانند مادر شدن و لذت فرزند دار بودن را به یک زوج که از نازایی رنج می برند، هدیه کنند.