روش رمزگشایی گریه نوزاد

گریه شیرخوار، روشی برای اعلام درخواست ها و بیان نیازهای مختلف است و به او امکان می دهد تا مثلاً برای رفع گرسنگی یا ناراحتی خاصی که باعث آزارش شده است، درخواست کمک کند. گریه، باعث می شود بتواند نسبت به مناظر، صداها و سایر عوامل حاکم بر محیط که خوشایندش نیستند، اعتراض کند و بالاخره، گریه عامل مؤثر برای تخلیه فشارهای درونی کودک است.

ممکن است متوجه شده باشید که بدخلقی کودکتان در طول روز، حتی در مواقعی که نه گرسنه است، نه ناراحت و نه خسته، حالتی دوره ای دارد. در این مواقع، هرکاری می کنید نمی تواند باعث آرامش او شود، اما درست بعد از این بدخلقی و گریه ها، بسیار هوشیارتر از قبل می شود و زمان کوتاهی بعد از آن به خوابی می رود که عمیق تر از معمول است. به نظر می رسد این نوع گریه های ظاهراً بی دلیل، به شیرخوار کمک می کند تا خود را از انرژی زیادی که درونش انباشته شده، رها کند و در وضعیتی رضایت بخش قرار گیرد.

به گریه های متفاوت شیرخوار توجه کنید تا خیلی زود بتوانید بفهمید که چه وقت نیاز به بغل کردن دارد، چه موقع باید نوازشش کنید و چه زمانی باید تنهایش بگذارید. حتی می توانید نیازهای اختصاصی او را از نوع گریه اش تشخیص دهید. مثلاً گریه ناشی از گرسنگی معمولاً کوتاه و کم دامنه است، قدری اوج می گیرد و سپس فروکش می کند. گریه ناشی از عصبانیت، بیشتر شبیه یک طغیان و یاغی گری است.گریه مربوط به درد و یا ناراحتی، ناگهانی و بلند است و با یک جیغ پردامنه شروع و به یک سکوت ممتد و بعد به یک ناله کشیده و طولانی منتهی می شود. گریه « مرا تنها بگذارید » معمولاً به گریه ناشی از گرسنگی شباهت دارد. زمان زیادی طول نخواهدکشید تا با ظرافت پی ببرید که شیرخوارتان سعی دارد با گریه خود به شما چه بگوید.

بعضی اوقات چند نوع گریه با یکدیگر ترکیب می شوند. مثلاً اگر وقتی شیرخوار به دلیل گرسنگی بیدار می شود و گریه را آغاز می کند، به سرعت به سراغش نروید، گریه هایش به شیون ناشی از خشم و طغیان تبدیل خواهند شد.

هرچه شیرخوار بزرگ تر می شود، گریه هایش نیز قوی تر، بلندتر و طولانی تر می شوند. همچنین شکل گریه ها تغییر می کنند، به نحوی که گویا نوع نیازها و خواسته هایش نیز به انواع جدیدی تبدیل می شوند.

بهترین راه برخورد با گریه در چند ماه اول زندگی، صرف نظر از زمان شروع، پاسخ فوری به آن است و این توجه باعث نمی شود لوس بار بیاید. چنانچه به خواسته هایش عکس العمل نشان دهید، خواهید دید که گریه هایش در مجموع کمتر از قبل خواهند شد.

سعی کنید وقتی به گریه کودکتان پاسخ می دهید، برای تغییر آنچه بیش از همه او را آزار می دهد، اولویت قائل شوید. اگر به طور همزمان هم سردش است، هم زیرش خیس شده و هم گرسنه است، ابتدا گرمش کنید، بعد پوشکش را عوض کنید و در آخر شیرش دهید. اگر گریه های او با جیغ و ترس همراه است، دقت کنید مبادا سنجاق پوشک او باز شده یا رشته ای مو به دور انگشت دست یا پایش پیچیده شده باشد. اگر گرمای بدنش مناسب و جایش خشک است و خوب تغذیه اش کرده اید، ولی هر چقدر تلاش می کنید موفق به آرام کردنش نمی شوید، روش های پیشنهادی زیر را به کار ببرید و آن را که بهتر جواب می دهد، انتخاب کنید:

کودک را در گهواره بگذارید و حرکتش دهید یا در میان بازوانتان بگیرید و تکانش دهید.
به آرامی سرش را نوازش کنید یا آهسته به پشت یا سینه اش بزنید.
او را با پتوی نوزاد یا ملحفه ای بپوشانید و در محلی ساکت و آرام قرار دهید.
برایش آواز بخوانید یا با او صحبت کنید.
برایش یک موسیقی ملایم بگذارید.
در حالی که او را در بغل گرفته یا در کالسکه گذاشته اید، راه بروید.
کودک را با اتومبیل به گردش ببرید. با وسیله ای برایش صدا و ارتعاشات یکنواخت ایجاد کنید.
در وضعی قرارش دهید که با آروغ زدن، هوا و گاز محبوس مانده در معده اش تخلیه شود.
کودک را به حمام گرم ببرید ( بیشتر شیرخواران ولی نه همه، از استحمام لذت می برند).
بعضی اوقات، اگر تمام این کارها نتواند کودک را آرام کند، بهترین کار این است که او را تنها بگذارید.

تعداد زیادی از شیرخواران، بدون گریه به خواب نمی روند و اگر بگذارید برای چند لحظه گریه کنند، زودتر می خوابند. اگر کودک واقعاً خسته باشد، گریه او زیاد طولانی نخواهد شد. اگر کودک شما، علی رغم آنچه که برایش انجام می دهید، آرام نمی شود، بعید نیست بیمار باشد. درجه حرارت بدن او را اندازه بگیرید، اگر درجه حرارت او از راه مقعد بیشتر از 38 درجه سانتی گراد باشد، ممکن است دچار عفونت شده باشد؛ بنابراین بلافاصله با پزشک کودکتان تماس بگیرید.

هر قدر آرامش داشته باشید، به همان نسبت نیز کودکتان آرام خواهد بود. حتی شیرخواران بسیار کوچک نسبت به فشارهای موجود در اطرافشان حساس هستند و هنگام مواجهه با آن به گریه می افتند. شنیدن صدای گریه های شیرخوار، کار عذاب آوری است، اما اگر اجازه دهیم عدم تحمل ما نسبت به گریه بچه، به عصبانیت و عدم کنترل تبدیل شود، تنها اثرش تشدید فریادهای او خواهد بود. اگر احساس می کنید به تنهایی قادر به کنترل و تحمل این وضعیت نیستید، بهتر است از یکی از افراد خانواده یا یک دوست کمک بگیرید.

این کار نه تنها شما را آرام خواهد کرد، بلکه گاه با وجود بی نتیجه ماندن تمام فوت و فن هایی که به کار برده اید، حضور یک چهره جدید، آرامش او را باز می گرداند. مهم نیست تا چه حد کم تحمل شده اید یا احساس عصبانیت می کنید، هر چه هست، این وضعیت عصبی نباید باعث شود در واکنش به گریه های مدوام بچه، او را به شدت تکان دهید. تکان دادن شدید کودک می تواند باعث نابینایی، آسیب مغزی و حتی مرگ کودک شود. همچنین لازم است مشکل گریه های شیرخوارتان را با کسانی که در مراقبت از کودک کمکتان می کنند، مثلاً همسرتان، در میان بگذارید.

مهم تر از همه، در چنین شرایطی، خودتان کودک را در آغوش نگیرید. گریه شیرخوارتان به این معنی نیست که شما والد بدی هستید یا دوستتان ندارد، تمام نوزادان، بدون علت خاصی گریه می کنند. به طور معمول هر شیرخوار مجموعاً بین یک تا چهار ساعت در روز گریه می کند. این گریه ها، بخشی از تلاش او برای تطبیق با زندگی ناشناخته خارج از رحم مادر است.

هیچ مادری نمی تواند هر بار که کودکش گریه می کند، موفق به آرام کردن او شود. بنابراین از خودتان توقع نداشته باشید در برخورد با کودکتان به یک معجزه گر تبدیل شوید. به جای آن، شرایط موجود را به عنوان یک واقعیت بپذیرید. همیشه نمی توانید کمکی برای خود داشته باشید، بنابراین استراحت کنید و از لحظات نشاط آوری که با کودک خود دارید، لذت ببرید.