اولین نشانه‌های اوتیسم در نوزاد/ امکان تشخیص از ۹ ماهگی

محققان در مجله تحقیقات کودکان گزارش دادند که با استفاده از این نشانه‌ها، والدین ممکن است بتوانند به تشخیص اوتیسم بالقوه در سال اول زندگی کودک پی ببرند.

محققان گفتند که این یک پیشرفت بزرگ نسبت به تکنیک‌های تشخیصی فعلی است که طبق آنها اوتیسم معمولاً در سن ۳ تا ۵ سالگی تشخیص داده می‌شود.

«استفان شینکوف»، محقق ارشد و استاد طب اطفال در مرکز اوتیسم و رشد عصبی تامپسون دانشگاه میزوری، در یک بیانیه خبری گفت: «آنچه ما دریافتیم این بود که نوزادانی که در ۹ ماهگی بهانه‌گیرتر گزارش شده بودند، سازگاری سخت‌تری داشتند، در خوابیدن مشکل بیشتری داشتند و در دستیابی به نقاط عطف رشدی خود تأخیر بیشتری داشتند، احتمال بیشتری داشت که علائم اولیه اوتیسم را تا ۱۲ ماهگی نشان دهند.»

برای این مطالعه، والدین ۳۳۲ نوزاد به سؤالاتی در مورد خلق و خو و سازگاری نوزادان ۹ ماهه خود پاسخ دادند، از جمله اینکه آیا رفتارهایی مانند گریه مکرر، تحریک‌پذیری، مشکل در آرام شدن و مشکل در سازگاری با محیط‌های جدید را داشته‌اند یا خیر. وقتی نوزادان به سن یک سالگی رسیدند، والدینشان پرسشنامه غربالگری اوتیسم را تکمیل کردند که مهارت‌های ارتباطی، حساسیت‌های حسی و رفتارهای محدودکننده یا تکراری آنها را ارزیابی می‌کرد.

وقتی نوزادان به سن یک سالگی رسیدند، والدینشان پرسشنامه غربالگری اوتیسم را تکمیل کردند که مهارت‌های ارتباطی، حساسیت‌های حسی و رفتارهای محدودکننده یا تکراری آنها را ارزیابی می‌کرد.

برای مثال، غربالگری نشان می‌داد که آیا نوزادان به نام خود واکنش نشان می‌دهند یا از صداهای بلند مانند جاروبرقی کلافه می‌شوند.

نتایج نشان داد که مشاهدات والدین در مورد رفتارهای اولیه نوزادشان می‌تواند به طور بالقوه به تشخیص علائم اوتیسم و تأخیرهای رشدی بسیار زودتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، کمک کند.

محققان هشدار دادند که هنوز خیلی زود است که بگوییم آیا این علائم اولیه منجر به تشخیص رسمی اوتیسم می‌شود یا خیر.

با این حال، محققان گفتند که این علائم می‌توانند به شناسایی نوزادانی که ممکن است از مداخله زودهنگام بهره‌مند شوند، کمک کنند و توانایی متخصصان اطفال را در ارزیابی رشد نوزاد افزایش دهند.

محققان همچنین در حال پیگیری سایر معیارهای رفتار نوزاد، از جمله روش‌های پیشرفته ردیابی گریه نوزاد هستند.