مراحل رشد نوزادان، چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
محققان امریکایی در جدیدترین مطالعات خود دریافتند که ساختار رشد جنین انسان بر اساس تنوع نژادی متفاوت است. بر اساس این پژوهش ها مشخص شد جنین نژادهای گوناگون از الگوی رشد مشابه پیروی نکرده و با یکدیگر متفاوت هستند.
پژوهش ها و مطالعات انجام شده جدید که به تازگی در ایالات متحده امریکا منتشر شده است، نشان می دهد، رشد جمعیت های مختلف انسان ها در دوران جنینی با یکدیگر متفاوت بوده و این موضوع به نژاد و قومیت جنین بستگی دارد. بر اساس استاندارد های فعلی، در حدود پانزده درصد از نوزادان اقلیت در این کشور ممکن است به اشتباه طبقه بندی شده باشند.
پژوهش هایی که توسط موسسه ملی بهداشت و دیگر سازمان های پژوهشی - پزشکی امریکا انجام شده است، نشان می دهد که جنین های انسان از یک الگوی مشابه رشد که در همه نژادها یکسان باشد، پیروی نمی کنند، بنابراین به نظر می رسد جنین هایی که تا کنون در طبقه و گروه بیش از حد کوچک قرار گرفته اند در واقع طبیعی و نرمال بوده باشند.
به طور معمول، پزشکان با استفاده از سونوگرافی، داده ها و اطلاعات لازم رشد جنین را به دست می آوردند. سپس آن ها، این داده ها را بر اساس استانداردهای رشد پایه گذاری شده از دهه ۱۹۸۰ میلادی مورد سنجش قرار می دهند. در واقع این استانداردهای رشد از اندازه گیری رشد جنین های ۱۳۹ زن باردار که بیشتر در گروه سفید و میانه قرار داشتند، به دست آمده بود .
دکتر ژرمن باک لوئیس (Germaine Buck Louis) از پژوهشگران ارشد این تیم تحقیقاتی در رابطه با این موضوع می گوید : « پزشکان بر رشد جنین توجه کامل دارند اگر آن ها مشکلی را در رشد جنین مشاهده کنند به سرعت دستور بررسی و آزمایش های بیشتر خواهند داد. »
او در ادامه توضیحاتش اظهار داشت : « اما ممکن است که استانداردهای نادرست باعث شود تا برخی از زنان باردار مجبور به انجام آزمایش های غیر ضروری شوند که باعث ایجاد استرس در آن ها شود و تکرار این موضوع قطعا می تواند مادر را دچار نگرانی کند که چه چیزی ممکن است مشکل ساز باشد . »
دکتر لوئیس و همکارانش در این پروژه تحقیقاتی ، هزار و ۷۳۷ زن باردار را مورد بررسی و آزمایش قرار دادند . از تعداد کل این زنان باردار، ۲۶ درصد سفید پوست ، ۲۶ درصد سیاه پوست و ۲۸ درصد هیسپانیکHispanic( مردمی که اسپانیایی یا پرتقالی زبان هستند ) و ۲۰ درصد زرد پوستان بوده اند .
این پژوهشگران نتایج شگفت انگیزی از تفاوت رشد جنین های این گروه های مختلف پس از هفته بیستم بارداری به دست آوردند . به عنوان نمونه می توان گفت که در حدود هفته ۳۹ بارداری ، جنین های مادران سفید پوست بزرگترین جنین ها بودند که حدودا وزنی برابر با ۴ کیلو و ۴۰۲ گرم داشتند. جنین مادران هیسپانیک دارای وزن ۴ کیلو و ۲۲۶ گرم و جنین مادران سیاه پوست دارای وزن ۴ کیلو و ۵۳ گرم بودند که در این میان جنین مادران سیاه پوست کوچکترین جنین ها را تشکیل می دادند.
بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی ها ؛ محققان مشخص کردند که استانداردهای رشد جنین را که در حال حاضر پزشکان مورد استفاده قرار داده و بر اساس آن اعلام می کنند که حدود پانزده درصد از نوزادان اقلیت بیش از حد کوچک هستند، در واقع در گروه و نژاد خود طبیعی و نرمال هستند.
تا کنون پزشکان جنین های بیش از حد کوچک را به عنوان جنین هایی در نظر می گرفتند که یک مشکل در دوران بارداری آن ها وجود داشته که مانع از رشد کافی و درست آن ها بوده است. در واقع پزشکان تا امروز تصور می کردند که دریافت کم مواد مغذی یا عدم دسترسی به میزان کافی و مناسب اکسیژن می تواند باعث چنین عارضه ای شود.
محققان امریکایی معتقد هستند که این پژوهش ها و بررسی ها می تواند به زنان باردار سالم کمک کند تا از آزمایش های غیر ضروری اجتناب کنند.
پژوهش ها و مطالعات انجام شده جدید که به تازگی در ایالات متحده امریکا منتشر شده است، نشان می دهد، رشد جمعیت های مختلف انسان ها در دوران جنینی با یکدیگر متفاوت بوده و این موضوع به نژاد و قومیت جنین بستگی دارد. بر اساس استاندارد های فعلی، در حدود پانزده درصد از نوزادان اقلیت در این کشور ممکن است به اشتباه طبقه بندی شده باشند.
پژوهش هایی که توسط موسسه ملی بهداشت و دیگر سازمان های پژوهشی - پزشکی امریکا انجام شده است، نشان می دهد که جنین های انسان از یک الگوی مشابه رشد که در همه نژادها یکسان باشد، پیروی نمی کنند، بنابراین به نظر می رسد جنین هایی که تا کنون در طبقه و گروه بیش از حد کوچک قرار گرفته اند در واقع طبیعی و نرمال بوده باشند.
به طور معمول، پزشکان با استفاده از سونوگرافی، داده ها و اطلاعات لازم رشد جنین را به دست می آوردند. سپس آن ها، این داده ها را بر اساس استانداردهای رشد پایه گذاری شده از دهه ۱۹۸۰ میلادی مورد سنجش قرار می دهند. در واقع این استانداردهای رشد از اندازه گیری رشد جنین های ۱۳۹ زن باردار که بیشتر در گروه سفید و میانه قرار داشتند، به دست آمده بود .
دکتر ژرمن باک لوئیس (Germaine Buck Louis) از پژوهشگران ارشد این تیم تحقیقاتی در رابطه با این موضوع می گوید : « پزشکان بر رشد جنین توجه کامل دارند اگر آن ها مشکلی را در رشد جنین مشاهده کنند به سرعت دستور بررسی و آزمایش های بیشتر خواهند داد. »
او در ادامه توضیحاتش اظهار داشت : « اما ممکن است که استانداردهای نادرست باعث شود تا برخی از زنان باردار مجبور به انجام آزمایش های غیر ضروری شوند که باعث ایجاد استرس در آن ها شود و تکرار این موضوع قطعا می تواند مادر را دچار نگرانی کند که چه چیزی ممکن است مشکل ساز باشد . »
دکتر لوئیس و همکارانش در این پروژه تحقیقاتی ، هزار و ۷۳۷ زن باردار را مورد بررسی و آزمایش قرار دادند . از تعداد کل این زنان باردار، ۲۶ درصد سفید پوست ، ۲۶ درصد سیاه پوست و ۲۸ درصد هیسپانیکHispanic( مردمی که اسپانیایی یا پرتقالی زبان هستند ) و ۲۰ درصد زرد پوستان بوده اند .
این پژوهشگران نتایج شگفت انگیزی از تفاوت رشد جنین های این گروه های مختلف پس از هفته بیستم بارداری به دست آوردند . به عنوان نمونه می توان گفت که در حدود هفته ۳۹ بارداری ، جنین های مادران سفید پوست بزرگترین جنین ها بودند که حدودا وزنی برابر با ۴ کیلو و ۴۰۲ گرم داشتند. جنین مادران هیسپانیک دارای وزن ۴ کیلو و ۲۲۶ گرم و جنین مادران سیاه پوست دارای وزن ۴ کیلو و ۵۳ گرم بودند که در این میان جنین مادران سیاه پوست کوچکترین جنین ها را تشکیل می دادند.
بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی ها ؛ محققان مشخص کردند که استانداردهای رشد جنین را که در حال حاضر پزشکان مورد استفاده قرار داده و بر اساس آن اعلام می کنند که حدود پانزده درصد از نوزادان اقلیت بیش از حد کوچک هستند، در واقع در گروه و نژاد خود طبیعی و نرمال هستند.
تا کنون پزشکان جنین های بیش از حد کوچک را به عنوان جنین هایی در نظر می گرفتند که یک مشکل در دوران بارداری آن ها وجود داشته که مانع از رشد کافی و درست آن ها بوده است. در واقع پزشکان تا امروز تصور می کردند که دریافت کم مواد مغذی یا عدم دسترسی به میزان کافی و مناسب اکسیژن می تواند باعث چنین عارضه ای شود.
محققان امریکایی معتقد هستند که این پژوهش ها و بررسی ها می تواند به زنان باردار سالم کمک کند تا از آزمایش های غیر ضروری اجتناب کنند.
پژوهش هایی که توسط موسسه ملی بهداشت و دیگر سازمان های پژوهشی - پزشکی امریکا انجام شده است، نشان می دهد که جنین های انسان از یک الگوی مشابه رشد که در همه نژادها یکسان باشد، پیروی نمی کنند، بنابراین به نظر می رسد جنین هایی که تا کنون در طبقه و گروه بیش از حد کوچک قرار گرفته اند در واقع طبیعی و نرمال بوده باشند.
به طور معمول، پزشکان با استفاده از سونوگرافی، داده ها و اطلاعات لازم رشد جنین را به دست می آوردند. سپس آن ها، این داده ها را بر اساس استانداردهای رشد پایه گذاری شده از دهه ۱۹۸۰ میلادی مورد سنجش قرار می دهند. در واقع این استانداردهای رشد از اندازه گیری رشد جنین های ۱۳۹ زن باردار که بیشتر در گروه سفید و میانه قرار داشتند، به دست آمده بود .
دکتر ژرمن باک لوئیس (Germaine Buck Louis) از پژوهشگران ارشد این تیم تحقیقاتی در رابطه با این موضوع می گوید : « پزشکان بر رشد جنین توجه کامل دارند اگر آن ها مشکلی را در رشد جنین مشاهده کنند به سرعت دستور بررسی و آزمایش های بیشتر خواهند داد. »
او در ادامه توضیحاتش اظهار داشت : « اما ممکن است که استانداردهای نادرست باعث شود تا برخی از زنان باردار مجبور به انجام آزمایش های غیر ضروری شوند که باعث ایجاد استرس در آن ها شود و تکرار این موضوع قطعا می تواند مادر را دچار نگرانی کند که چه چیزی ممکن است مشکل ساز باشد . »
دکتر لوئیس و همکارانش در این پروژه تحقیقاتی ، هزار و ۷۳۷ زن باردار را مورد بررسی و آزمایش قرار دادند . از تعداد کل این زنان باردار، ۲۶ درصد سفید پوست ، ۲۶ درصد سیاه پوست و ۲۸ درصد هیسپانیکHispanic( مردمی که اسپانیایی یا پرتقالی زبان هستند ) و ۲۰ درصد زرد پوستان بوده اند .
این پژوهشگران نتایج شگفت انگیزی از تفاوت رشد جنین های این گروه های مختلف پس از هفته بیستم بارداری به دست آوردند . به عنوان نمونه می توان گفت که در حدود هفته ۳۹ بارداری ، جنین های مادران سفید پوست بزرگترین جنین ها بودند که حدودا وزنی برابر با ۴ کیلو و ۴۰۲ گرم داشتند. جنین مادران هیسپانیک دارای وزن ۴ کیلو و ۲۲۶ گرم و جنین مادران سیاه پوست دارای وزن ۴ کیلو و ۵۳ گرم بودند که در این میان جنین مادران سیاه پوست کوچکترین جنین ها را تشکیل می دادند.
بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی ها ؛ محققان مشخص کردند که استانداردهای رشد جنین را که در حال حاضر پزشکان مورد استفاده قرار داده و بر اساس آن اعلام می کنند که حدود پانزده درصد از نوزادان اقلیت بیش از حد کوچک هستند، در واقع در گروه و نژاد خود طبیعی و نرمال هستند.
تا کنون پزشکان جنین های بیش از حد کوچک را به عنوان جنین هایی در نظر می گرفتند که یک مشکل در دوران بارداری آن ها وجود داشته که مانع از رشد کافی و درست آن ها بوده است. در واقع پزشکان تا امروز تصور می کردند که دریافت کم مواد مغذی یا عدم دسترسی به میزان کافی و مناسب اکسیژن می تواند باعث چنین عارضه ای شود.
محققان امریکایی معتقد هستند که این پژوهش ها و بررسی ها می تواند به زنان باردار سالم کمک کند تا از آزمایش های غیر ضروری اجتناب کنند.
پژوهش ها و مطالعات انجام شده جدید که به تازگی در ایالات متحده امریکا منتشر شده است، نشان می دهد، رشد جمعیت های مختلف انسان ها در دوران جنینی با یکدیگر متفاوت بوده و این موضوع به نژاد و قومیت جنین بستگی دارد. بر اساس استاندارد های فعلی، در حدود پانزده درصد از نوزادان اقلیت در این کشور ممکن است به اشتباه طبقه بندی شده باشند.
پژوهش هایی که توسط موسسه ملی بهداشت و دیگر سازمان های پژوهشی - پزشکی امریکا انجام شده است، نشان می دهد که جنین های انسان از یک الگوی مشابه رشد که در همه نژادها یکسان باشد، پیروی نمی کنند، بنابراین به نظر می رسد جنین هایی که تا کنون در طبقه و گروه بیش از حد کوچک قرار گرفته اند در واقع طبیعی و نرمال بوده باشند.
به طور معمول، پزشکان با استفاده از سونوگرافی، داده ها و اطلاعات لازم رشد جنین را به دست می آوردند. سپس آن ها، این داده ها را بر اساس استانداردهای رشد پایه گذاری شده از دهه ۱۹۸۰ میلادی مورد سنجش قرار می دهند. در واقع این استانداردهای رشد از اندازه گیری رشد جنین های ۱۳۹ زن باردار که بیشتر در گروه سفید و میانه قرار داشتند، به دست آمده بود .
دکتر ژرمن باک لوئیس (Germaine Buck Louis) از پژوهشگران ارشد این تیم تحقیقاتی در رابطه با این موضوع می گوید : « پزشکان بر رشد جنین توجه کامل دارند اگر آن ها مشکلی را در رشد جنین مشاهده کنند به سرعت دستور بررسی و آزمایش های بیشتر خواهند داد. »
او در ادامه توضیحاتش اظهار داشت : « اما ممکن است که استانداردهای نادرست باعث شود تا برخی از زنان باردار مجبور به انجام آزمایش های غیر ضروری شوند که باعث ایجاد استرس در آن ها شود و تکرار این موضوع قطعا می تواند مادر را دچار نگرانی کند که چه چیزی ممکن است مشکل ساز باشد . »
دکتر لوئیس و همکارانش در این پروژه تحقیقاتی ، هزار و ۷۳۷ زن باردار را مورد بررسی و آزمایش قرار دادند . از تعداد کل این زنان باردار، ۲۶ درصد سفید پوست ، ۲۶ درصد سیاه پوست و ۲۸ درصد هیسپانیکHispanic( مردمی که اسپانیایی یا پرتقالی زبان هستند ) و ۲۰ درصد زرد پوستان بوده اند .
این پژوهشگران نتایج شگفت انگیزی از تفاوت رشد جنین های این گروه های مختلف پس از هفته بیستم بارداری به دست آوردند . به عنوان نمونه می توان گفت که در حدود هفته ۳۹ بارداری ، جنین های مادران سفید پوست بزرگترین جنین ها بودند که حدودا وزنی برابر با ۴ کیلو و ۴۰۲ گرم داشتند. جنین مادران هیسپانیک دارای وزن ۴ کیلو و ۲۲۶ گرم و جنین مادران سیاه پوست دارای وزن ۴ کیلو و ۵۳ گرم بودند که در این میان جنین مادران سیاه پوست کوچکترین جنین ها را تشکیل می دادند.
بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی ها ؛ محققان مشخص کردند که استانداردهای رشد جنین را که در حال حاضر پزشکان مورد استفاده قرار داده و بر اساس آن اعلام می کنند که حدود پانزده درصد از نوزادان اقلیت بیش از حد کوچک هستند، در واقع در گروه و نژاد خود طبیعی و نرمال هستند.
تا کنون پزشکان جنین های بیش از حد کوچک را به عنوان جنین هایی در نظر می گرفتند که یک مشکل در دوران بارداری آن ها وجود داشته که مانع از رشد کافی و درست آن ها بوده است. در واقع پزشکان تا امروز تصور می کردند که دریافت کم مواد مغذی یا عدم دسترسی به میزان کافی و مناسب اکسیژن می تواند باعث چنین عارضه ای شود.
محققان امریکایی معتقد هستند که این پژوهش ها و بررسی ها می تواند به زنان باردار سالم کمک کند تا از آزمایش های غیر ضروری اجتناب کنند.
منبع:
سینا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼