مهد کودک رفتن بچه ها، بهانه می گیره!
کودک من، موقعی که او را بهمهر کودک میبرم، فسفِس کرده و بهانهگیری میکند. گویا دوست ندارد بهآنجا برود.
کودک من، موقعی که او را بهمهر کودک میبرم، فسفِس کرده و بهانهگیری میکند. گویا دوست ندارد بهآنجا برود. اما میدانم که عاشق آنجاست چرا که او همان رفتار را موقعی که بعدازظهر بهدنبالش میروم تکرار میکند - او دوست ندارد آنجا را ترک کند.
• دربارۀ آن بیندیشید
برخی از کودکان در انطباق یافتن با تغییرات، دچار مشکل هستند. آنها دوست دارند همه چیز بهشیوۀ قابل پیش بینی جریان پیدا کند. هرچیزی که فعالیت کنونی آنها را برهم بزند، در آنها هراس ایجاد میکند. این کودکان برای پشت سرگذاشتن ماهرانۀ تغییراتی که طی روز با آن مواجه میشوند بهتامل بیشتری نیاز دارند.
• چهکارهایی باید انجام دهید
- برنامۀ روزانۀ دقیقی ایجاد کنید.
داشتن ثبات، میتواند بهآرامش کودکتان کمک کند. دقیق بهمعنای آن است که هر بار که او را به مهد کودک و کودکستان برده و بهدنبال او میروید، کار مشابهی انجام داده و چیز مشابهی بگویید. برای مثال، در یک محدودۀ خاص پارک کنید، از یک در ثابت وارد شوید. داخل راهرو بروید، تابلوی اعلانات را بررسی نموده، دربارۀ تکلیف روز اظهار نظر کنید. آنگاه او را دوباره بغل کرده و ببوسید و بگویید: بعداً میبینمت.
- کودک خود را هر روز از زمان برگشتن خود مطلع کنید.
برای کودک، دانستن این قضیه که شما در زمان خاصی آنجا خواهید بود بسیار آرامشبخش است. ورد خود را با فعالیت خاصی مانند بعد از زمان خوردن تنقلات مقارن کنید تا کودکتان بداند چهوقت منتظر شما باشد.
- یک دورۀ انطباق را برنامهریزی کنید.
زمانی که کودکتان را میرسانید و همینطور موقعی که بهدنبال او میروید، اجازه دهید یک دورۀ انطباق پنج دقیقهای اتفاق بیفتد. زمانی کهبه مهد کودک رسیدید، بهکودکتان اجازه دهید پنج دقیقه دیگر بازی کند و یا چیزی را بهشما نشان دهد.
موقع رفتن که فرا میرسد، از یک شاخص لذتبخش مانند غلغلک دادن گردن استفاده کنید، یا سوییچ خود را بالا نگه داشته و از زبان آن (با صدای بامزهای) بهکودک خود بگویید که اتومبیل منتظر شما و آمادۀ رفتن است.
- برای رانندگی در مسیر خانه، برنامۀ جالبی را تدارک ببینید.
- برنامۀ روزانۀ دقیقی ایجاد کنید.
داشتن ثبات، میتواند بهآرامش کودکتان کمک کند. دقیق بهمعنای آن است که هر بار که او را به مهد کودک و کودکستان برده و بهدنبال او میروید، کار مشابهی انجام داده و چیز مشابهی بگویید. برای مثال، در یک محدودۀ خاص پارک کنید، از یک در ثابت وارد شوید. داخل راهرو بروید، تابلوی اعلانات را بررسی نموده، دربارۀ تکلیف روز اظهار نظر کنید. آنگاه او را دوباره بغل کرده و ببوسید و بگویید: بعداً میبینمت.
- کودک خود را هر روز از زمان برگشتن خود مطلع کنید.
برای کودک، دانستن این قضیه که شما در زمان خاصی آنجا خواهید بود بسیار آرامشبخش است. ورد خود را با فعالیت خاصی مانند بعد از زمان خوردن تنقلات مقارن کنید تا کودکتان بداند چهوقت منتظر شما باشد.
- یک دورۀ انطباق را برنامهریزی کنید.
زمانی که کودکتان را میرسانید و همینطور موقعی که بهدنبال او میروید، اجازه دهید یک دورۀ انطباق پنج دقیقهای اتفاق بیفتد. زمانی کهبه مهد کودک رسیدید، بهکودکتان اجازه دهید پنج دقیقه دیگر بازی کند و یا چیزی را بهشما نشان دهد.
موقع رفتن که فرا میرسد، از یک شاخص لذتبخش مانند غلغلک دادن گردن استفاده کنید، یا سوییچ خود را بالا نگه داشته و از زبان آن (با صدای بامزهای) بهکودک خود بگویید که اتومبیل منتظر شما و آمادۀ رفتن است.
- برای رانندگی در مسیر خانه، برنامۀ جالبی را تدارک ببینید.
هر روز کیسهای از تنقلات مختلف مانند بیسکویت، غلات خشک، چوب شور و یا میوه در صندلی کودک خود قرار دهید. همانطور که در محوطۀ پارکینگ بهطرف اتومبیل خود حرکت میکنید بازیهای خاصی مانند شمردن اتومبیلهای قرمز و یا شمردن قدمهای خود را با او اجرا کنید. چیزی را که کودکتان میتواند در خانه منتظر آن باشد، مانند خواندن کتابهای جدید و یا آمدن پدربزرگ برای شام را ذکر کنید.
• چهکارهایی نباید انجام دهید
- بهشکایتها توجه نشان ندهید.
اگر سخت تلاش کنید که او را متقاعد کنید همه چیز خوب است، ممکناست این کار شما فقط او را عصبانی کند. بهجای آن، نگرانی را رها نموده و اطمینان داشته باشید که همه چیز روبهراه خواهد شد. بیشتر کودکان در عرض پنج دقیقه پس از رفتن والدین، گریه کردن را متوقف میکنند.
از مسئول مهد کودک بپرسید که آیا این مسئله در مورد کودکتان صحت دارد یا خیر. در صورتی که تمایل داشتید، زمانی که بهسرکار رسیدید و یا بهخانه برگشتید با مهدکودک تماس بگیرید تا اطمینان بیابید که کودکتان گریه کردن را رها کرده و با خوشحالی در حال بازی است.
- عصبانی نشوید.
خشمتان، فقط کودکتان را بهانهگیر ساخته و حتی گریۀ او را بیشتر کرده و چیزی را حل نخواهد کرد. علاوه بر آن، عصبانیت شیوۀ ناخوشایندی برای شروع روز است.
- بهشکایتها توجه نشان ندهید.
اگر سخت تلاش کنید که او را متقاعد کنید همه چیز خوب است، ممکناست این کار شما فقط او را عصبانی کند. بهجای آن، نگرانی را رها نموده و اطمینان داشته باشید که همه چیز روبهراه خواهد شد. بیشتر کودکان در عرض پنج دقیقه پس از رفتن والدین، گریه کردن را متوقف میکنند.
از مسئول مهد کودک بپرسید که آیا این مسئله در مورد کودکتان صحت دارد یا خیر. در صورتی که تمایل داشتید، زمانی که بهسرکار رسیدید و یا بهخانه برگشتید با مهدکودک تماس بگیرید تا اطمینان بیابید که کودکتان گریه کردن را رها کرده و با خوشحالی در حال بازی است.
- عصبانی نشوید.
خشمتان، فقط کودکتان را بهانهگیر ساخته و حتی گریۀ او را بیشتر کرده و چیزی را حل نخواهد کرد. علاوه بر آن، عصبانیت شیوۀ ناخوشایندی برای شروع روز است.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼