برای رشد مغز کودکان، مواد غذایی لازم

کمبود ید که روز به روز در مادران شیرده و کودکان بیشتر می شود تاثیر بسیار منفی در مغز کودک می گذارد.

کمبود ید که روز به روز در مادران شیرده و کودکان بیشتر می شود تاثیر بسیار منفی در مغز کودک می گذارد. ید در تولید هورمون های غدۀ تیروئید نقش مهمی دارد. هورمون های غدۀ تیروئید، سوخت و ساز و رشد را تنظیم می کنند.

هورمون های تیروئید ژن هایی را فعال می کنند که در ساخت میلین و دندریت نقش دارند. دندریت ها شاخه هایی از سلول های عصبی هستند که سیناپس های جدیدی ایجاد می کنند.

هورمون های رشد همچنین می توانند عامل رشد عصبی را تقویت کنند. عامل رشد عصبی، هورمون رشد است که در افزایش کارآیی مغز نقش مهمی دارد.

کمبود ید در کشورهای غربی نادر است اما کمبود شدید ید علت اصلی آسیب مغزی و عقب ماندگی ذهنی در جهان است که قابل پیشگیری است. تولید نمک ید دار موجب کاهش چشمگیر تعداد کودکان مبتلا به کمبود شدید یُد شده است.

با وجود این، آنچه ما را نگران می کند این است که میزان ید در ادرار افراد که شاخص دقیقی از میزان جذب ید است، نسبت به سی سال گذشته نصف شده است. با توجه به اینکه بین ید و کارکرد تیروئید ارتباط قوی وجود دارد، این یافته نگران کننده است.

منبع اصلی یدِ موجود در رژیم غذایی، نمک یددار است اما نیمی از نمک هایی که مصرف می کنند ید دار نیست. علاوه بر این، بسیاری از مادران شیرده نمک مصرف نمی کنند زیرا باعث نفخ می شود. مادران شیرده باید به اندازۀ کافی نمک ید دار مصرف کنند.

به همین دلیل به مادران شیرده توصیه می کنیم روزانه ۱۵۰ میکرو گرم نمک ید دار مصرف کنند تا شیر آنها حاوی ید کافی باشد. مکمل های معدنی و مولتی ویتامین که شامل مقدار کافی ید هستند می توانند نیاز مادران شیرده را برطرف کنند.

مکمل های غذایی فقط از یک نظر ممکن است از شیر مادر بهتر باشند، برخی مکمل های غذایی سرشار از ید هستند و موجب می شود که کودک به احتمال زیاد دچار کمبود ید نشود.

چندین عامل سمی موجود در محیط ممکن است میزان ید موجود در شیر مادر را کاهش دهند. یکی از آنها مصرف سیگار است و به همین دلیل، مادران شیرده نباید سیگار مصرف کنند.

مادۀ شیمیایی دیگری که مانع از جذب ید می شود، پرکلورات است. پرکلورات آمونیوم یکی از عناصر سوخت راکت ها و موشک ها است. این ماده از دهۀ ۱۹۴۰ به بعد توسط ارتش استفاده شده است و مقادیر زیادی پرکلورات در طول سال ها بر جای مانده است و سپس به تدریج وارد غذا و آب شده است.

پژوهش های جدید نشان می دهند که پرکلورات در بیشتر نمونه هایی که از شیر مادران گرفته شده است وجود دارد. بین تجمع پرکلورات و میزان ید رابطۀ معکوس وجود داشت. یعنی زنانی که میزان پرکلورات بیشتری داشتند میزان ید آنها کمتر بود.

بنابراین کودکانی که با شیر مادر تغذیه می شوند ید کمتری دریافت می کنند. همچنین، پرکلورات باعث می شود که کودکان نتوانند ید را جذب کنند.

پرکلورات به وفور در محیط وجود دارد و نمی توان از آن اجتناب کرد اما با مصرف ید می توان از آثار آن جلوگیری کرد. به همین دلیل مصرف مکمل ید اهمیت دارد.

همچنین به مادران شیرده توصیه می کنیم میزان ید موجود در بدن خود را آزمایش کنند. میزان ید با استفاده از آزمایش ادرار مشخص می شود. اگر ید موجود در ادرار بالا باشد، خوب است. یعنی بدن شما مقدار کافی ید دارد و مقادیر اضافی ید را از راه ادرار خارج می کند.

اگر آزمایش نشان دهد که کمبود ید دارید باید فوراً درمان را شروع کنید تا کارکرد غدۀ تیروئیدتان طبیعی شود و فرزند شیرخوار شما نیز بتواند مقدار کافی از این مادۀ غذایی مهم را دریافت کند.

نکته مهم

مادران شیرده به سختی می توانند همۀ ید مورد نیاز خود را فقط با مصرف غذاها تامین کنند. به همین دلیل به آنها توصیه می کنیم، تا هر روز از مکمل های ید استفاده کنند و غذاهای غنی شده با ید مصرف نمایند. سبزیجات دریایی حاوی ید هستند و در فروشگاه های مواد غذایی عرضه می شوند.

مقدار مصرف بهینۀ ید

مادران شیرده:

از مولتی ویتامین استفاده کنید که ۱۵۰ تا ۲۰۰ میکروگرم ید داشته باشد.

کودکانی که با شیرخشک تغذیه می شوند:

هر ۱۵۰ گرم از شیرخشک باید حاوی ۹ میکروگرم ید باشد.

کودکان بزرگتر:

کودکان بزرگتر به ندرت به مکمل های ید نیاز دارد.

منبع: کودک آنلاین