بهتر خوابیدن کودک، وقتی پرنیاز است
کودکان پرنیاز معمولاً به هنگام خواب نیز ناآرام و بیقرارند. آنها تمام هیجان و تحریکات روز را به شب انتقال میدهند.
کودکان پرنیاز معمولاً به هنگام خواب نیز ناآرام و بیقرارند. آنها تمام هیجان و تحریکات روز را به شب انتقال میدهند. انگیزههای آنها برای خواب ضعیفتر از آن است که بتواند سدی در مقابل انگیزههای دیگر ایجاد نماید.
کودکان پرنیاز دوره خواب مخصوصی دارند. زمان بین دو مرحله خواب سبک و عمیق در مورد آنها طولانیتر است، بنابراین احتمال بیدار شدن آنها نیز بیشتر است. در اینجا چند نکتۀ اساسی برای خواباندن آنها توصیه میشود.
خواباندن در رختخواب
اگر تصور میکنید که کودکان پرنیاز را میتوان در تختخواب گذاشت و منتظر ماند تا به خوابی عمیق فروروند، کاملاً در اشتباه هستید. چنین کودکانی به ندرت با این شیوه به خواب میروند. آنها صرفاً به خواب احتیاج ندارند بلکه در درجه اول از شما میخواهند که از آنها پرستاری و مراقبت نمایید و فقط در آن صورت خواهند خوابید.
روشی که پیشنهاد میکنیم این است که: کودک را در کیسه آغوش قرار دهید و به سینۀ خود ببندید و شروع به قدم زدن کنید. پس از 20 تا 30 دقیقه کودک آمادۀ خوابیدن خواهد شد و از نشانههای آن متوجه خواهید شد که بهزودی میخوابد.
صدای تنفس او آرامتر میشود، دستها و پاهایش آزادانه و بدون وزن در اطراف بدن حرکت میکنند و سنگینی و خم شدن بدن او بهطرف جلو، بندهای کیسه را از روی شانههای شما بهطرف پایین میکشاند. حالا کودک را با کیسه بهآرامی روی تختخواب قرار دهید و کیسه را مثل پتو روی آن بگذارید.
اگر قبل از خواب عمیق سعی کنید او را از کیسه خارج کنید بیدار خواهد شد و از شما میخواهد تمام مراسم خوابیدن را از اول شروع کنید که احتمالاً طولانیتر از بار اول خواهد بود. در حقیقت، این کودکان نسبت به هر نوع تغییر وضعیت بسیار حساس هستند. مثلاً اگر آنها را از آغوش خود به رختخواب بگذارید، بیدار میشوند.
به کودک آرامش بدهید.
درصورتیکه روش خواباندن در رختخواب مؤثر واقع نشد، از روش آرامشبخشتری استفاده کنید. کنار کودک بخوابید و به او شیر بدهید تا بخوابد. اینگونه کودکان بسیار هوشیارند و مایل نیستند فاصلۀ بین بیداری و خواب را در تنهایی بگذرانند. به همین دلیل همراه او باشید تا با اطمینان خاطر بخوابد. در این مرحله از روش شیردهی با سینۀ مادر استفاده کنید.
در خواب کودک سهیم شوید.
اگر خوابیدن با نوزادان مفید است؛ در مورد کودکان پرنیاز یک ضرورت است. برای اکثر کودکان پرنیاز گهواره یک کلمۀ بیمعنی است. طبیعت و فطرت کودکان پرنیاز خواهان یکنواختی و هماهنگی زندگی شب و روز است.
زمانی که مادر و فرزند نزدیک و در کنار یکدیگر خوابیدهاند و مادر مشغول مراقبت یا شیر دادن به اوست مرحلۀ گذر از خواب سبک به عمیق با آرامش طی میشود و با بیداری کمتر و دیر برخاستن از خواب همراه خواهد بود. در ضمن مادر نیز با اطمینان از اینکه نوزاد او را از خواب بیدار نخواهد کرد، به خوابی عمیق فرو خواهد رفت.
از دندۀ راست بیدار میشود.
حتماً این ضربالمثل قدیمی را شنیدهاید که میگویند: امروز از دندۀ چپ بیدار شده. درست است ولی شاید از دندۀ چپ هم خوابیده باشد. اگر بهجای اینکه کودک را تنها در رختخواب رها کنید تا بخوابد، با به کار بردن یکی از روشها مراقبت نمایید تا او با آرامش بخوابد، تأثیرات اینگونه خوابیدن را روز بعد در رفتار او خواهید دید.
کلمۀ آرامش که بلافاصله قبل از به خواب رفتن به کار میرود وضعیت آلفا نامیده میشود. این بارور وجود دارد که هرگونه تفکر و ذهنیت در وضعیت آلفا بلافاصله پس از بیدار شدن در صبح روز بعد یادآوری میگردد. چنانچه نوزادی در بازوان پدر یا زیر سینه مادر به خواب رود، احساس خوبی خواهد داشت.
کودکی که با چنین احساسی به خواب میرود با همان احساس هم بیدار میشود و رفتار مثبتی خواهد داشت که برای کودکان پرنیاز و والدین آنها یک پیروزی حقیقی است.
کودکی که تنها در بستر رها میشود تا پس از مدتی گریه خسته میشود و به خواب رود، باحالتی عصبی به خواب میرود و روز بعد با همان حالت عصبی از خواب برمیخیزد. اینچنین کودکی برای از دنده چپ بیدار شدن آمادهشده است.
با اندکی انرژی که در پایان یک روز صرف کودک خود میکنید، کودک انرژی زیادی را در روز بعد برای خود ذخیره مینماید.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼