کودک را چگونه به حرف آوریم؟ (۱)

کودک سالم: یادگیری صحبت کردن یکی از هیجان‌انگیزترین کارهایی است که کودکان انجام می‌دهند. این اتفاق خود به خود می‌افتد؛ آنقدر که حتی خودتان بسیاری مواقع متوجه پیشرفت آنها نمی‌شوید. در چند سال نخست زندگی، نوزاد گریان شما به کودک کنجکاوی تبدیل می‌شود که مدام از شما سوال می‌پرسد، برای شما قصه می‌گوید و احساسات واقعی‌اش را برای شما بیان می‌کند. مردم معمولاً در مورد اینکه چگونه کودکان حرف زدن را یاد می‌گیرند، کنجکاوند.

در سه‌ چهار سال اولیه زندگی، کودکان همه چیزهای اصلی و ضروری را برای صحبت کردن یاد می‌گیرند؛ بدون آنکه درسی به آنها داده شود. در واقع، تمام کودکان زبان را یاد می‌گیرند. فرقی نمی‌کند چه زبانی باشد: انگلیسی، عربی، پرتغالی، اسپانیولی و ... زبان یکی از ویژگی‌های غریزی و ذاتی است و پتانسیل آن در تمام انسان‌ها وجود دارد. چیزی که ما می‌دانیم، این است که کودکان زبان را به سرعت یاد می‌گیرند. آنها با برخی از مکانیزم‌ها متولد می‌شوند که باعث می‌شوند این تغییرات در کودکان به وجود آید. مهم‌ترین تغییرات که باعث رشد زبانی کودکان می‌شوند، در اوایل زندگی نوزاد شروع می‌شوند؛ اما مهارت‌های زبانی در بزرگسالی رشد و شکوفایی می‌یابند.


چرا حرف زدن با نوزاد تا این اندازه اهمیت دارد؟
تحقیقات نشان می‌دهند که حرف زدن با نوزاد اهمیت بسیاری دارد. اخیراً مهارت‌های کلامی نوزادان در کشورهای بزرگ، مثل کانادا و آمریکا کاهش یافته و علت آن کاهش ارتباط کلامی والدین با کودکان 3-1 ساله است. به دلایل فراوان، از جمله مشغله‌های کاری، مسئولیت نگهداری از کودکان معمولاً به پرستارها واگذار می‌شود و معمولاً پرستارها وقت کمتری را صرف حرف زدن با کودکان می‌‌کنند. از طرفی، پدر و مادر پس از بازگشت به خانه نیز وقت کافی برای کودک‌شان نمی‌گذارند و به اندازه نیاز با آنها حرف نمی‌زنند. آنها بیشتر به اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌ها اکتفا می‌کنند. انبوه برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های رایانه‌ای هر روز فاصله میان والدین و کودکان را بیشتر می‌کند. برای آنکه کودکان‌تان سخنوران متبحری شوند، نیاز دارند که از همان روزهای ابتدای زندگی این مهارت را تمرین کنند.

نقش شما در این فرایند
در ابتدا، نوزاد شما برای برطرف کردن نیازهای اصلی‌اش از ابزاری مثل گریه کردن استفاده می‌کند؛ اما چند ماه بعد شروع به استفاده از صداها و کلمات ساده می‌کند. چیزی که او نیاز دارد، محرک است و او محرک‌های مورد نیازش را از اطرافیان خود به دست می‌آورد. توجه، علاقه و حرف زدن با کودک، آن چیزی را که برای شروع نیاز دارد، فراهم می‌کند. اغلب پدر و مادرها نیاز به آموزش در این زمینه ندارند؛ چرا که از همان بدو تولد نوزاد و نخستین لحظه‌ای که چشم در چشم او می‌دوزند، ارتباط برقرار کردن و حرف زدن با او را آغاز می‌کنند.

اصول صحبت کردن
برای آنکه بدانید کودکان چگونه حرف زدن را یاد می‌گیرند، باید با عوامل مختلف آن آشنا باشید و یکی از این عوامل ارتباط برقرار کردن است.

حالات
لبخندها، تماس‌های فیزیکی، ارتباط برقرار کردن با چشم‌ها و ... به نوزاد می‌فهماند که شما او را دوست دارید. حالات چهره و ایجاد تغییرات فیزیکی مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش ارتباط برقرار کردن با نوزاد در چند ماه نخست زندگی است. با استفاده از این تکنیک ارتباطی منظورمان را بهتر می‌رسانیم؛ به خصوص زمانی که از یک زبان دیگر برای ارتباط برقرار کردن استفاده می‌کنیم. ارتباطات انسان‌ها با یکدیگر برای توضیح دادن دنیای پیرامون‌شان است و کودکان با آگاهی از این مسأله، استفاده از کلمات و جملات را آغاز می‌کنند.

ادامه دارد...