نحوه برخورد با خواسته های کودکان
اینکه گفته اند تا ۷ سال کودک پادشاه هست، آیا نسبت به تمام خواسته های او باید پاسخ داد؟
پرسش: کودکی به سن دو سال و سه ماه دارم که از بدو تولد گریه زیاد می کرد. به اندازه ای که از آرام کردن آن عاجز مانده بودم. حال بعد دو سال پسرم هنوز گریه های بیخودی زیادی دارد، اینکه گفته اند تا 7 سال کودک پادشاه هست، آیا نسبت به تمام خواسته های او باید پاسخ داد؟ اینکار از عهده من برنمی آید. چرا که بخاطر گریه های بیش از اندازه کودکم احساس خستگی و کمی افسردگی می کنم. واقعا برایم سخت شده و غیر قابل تحمل! بیش از اندازه به پدرش وابسته هست. سونوگرافی و دکتر زیاد برده ام گفته اند که چیزیش نیست. چکار کنم؟
پاسخ: کودک شما جز آن دست کودکان دشوار است که به مرور بهبود حاصل می کند و البته اگر در این میان شما خودتان هم خسته و بی حوصله شوید رفتارهای منفی فرزندتان بیشتر می شود چرا که متوجه می شود با این گریه ها می تواند شما را مستاصل کند.
اول از همه شما باید تحمل خود را بالا ببرید. در ثانی باید روش حواس پرت کردن کودک را خوب بیاموزید. یعنی کودک شما الان در سنی است که با توضیح و رفتارش اصلاح نمی شود بلکه با اصلاح نحوه رفتار خودتان و از طرف دیگر از طریق توجه برگردانی و پر کردن اوقات فراغت ایشان به بهترین شکل می توان از بهانه گیری های او کاست. لذا اولا خودتان رفتار مثبتی با او داشته باشید و هر وقت رفتاری منفی از وی سر می زند با یک محرک مناسب حواس کودکتان را پرت کنید، ضمن اینکه زیاد با فرزندتان بازی کنید. او را سرگرم کنید تا فرصت کمی برای نق زدن و گریه بیابد. مراقب باشید زیاد گرسنه و یا تشنه نماند و خوابش هم به اندازه کافی باشد.
حتما برای خودتان روز هایی را استراحت کنید مثلا ساعتی فرزندتان را نزد مادر خودتان یا همسرتان بگذارید تا استراحت و تجدید روحیه کنید و انرژی لازم برای کار کردن با کودکتان را داشته باشید.
پاسخ: کودک شما جز آن دست کودکان دشوار است که به مرور بهبود حاصل می کند و البته اگر در این میان شما خودتان هم خسته و بی حوصله شوید رفتارهای منفی فرزندتان بیشتر می شود چرا که متوجه می شود با این گریه ها می تواند شما را مستاصل کند.
اول از همه شما باید تحمل خود را بالا ببرید. در ثانی باید روش حواس پرت کردن کودک را خوب بیاموزید. یعنی کودک شما الان در سنی است که با توضیح و رفتارش اصلاح نمی شود بلکه با اصلاح نحوه رفتار خودتان و از طرف دیگر از طریق توجه برگردانی و پر کردن اوقات فراغت ایشان به بهترین شکل می توان از بهانه گیری های او کاست. لذا اولا خودتان رفتار مثبتی با او داشته باشید و هر وقت رفتاری منفی از وی سر می زند با یک محرک مناسب حواس کودکتان را پرت کنید، ضمن اینکه زیاد با فرزندتان بازی کنید. او را سرگرم کنید تا فرصت کمی برای نق زدن و گریه بیابد. مراقب باشید زیاد گرسنه و یا تشنه نماند و خوابش هم به اندازه کافی باشد.
حتما برای خودتان روز هایی را استراحت کنید مثلا ساعتی فرزندتان را نزد مادر خودتان یا همسرتان بگذارید تا استراحت و تجدید روحیه کنید و انرژی لازم برای کار کردن با کودکتان را داشته باشید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼