فرزندم لجباز است، چه کنم؟

پرسش: یک پسر ۴ ساله دارم. اصلا حرف من و پدرش رو گوش نمی کنه، متاسفانه ما هم خیلی باهاش دعوا می کنیم. گاهی سرش داد می زنیم اما فایده ای نداره،گاهی اوقات مستقیم تو چشم ما نگاه می کنه و می گه انجام نمی دم، یا کار خودش رو انجام می ده لجبازی زیاد می کنه، خواهش می کنم منو راهنمایی کنید که بدونم چه جوری باهاش رفتار کنم در ضمن خیلی دوست دارم که حرفای دلشم بهم بگه.

پاسخ: بخش عمده رفتارهای کودکان و کلا فرزندان در خانواده، انعکاسی از رفتار خودمان در منزل است. خصوصا در زمینه لجاجت چون پایه و اساس آن کسب توجه از محیط اطراف است لذا در دوره ای از زندگی در همه کودکان مشاهده می شود. اگر برخورد ما با مسائل خوب باشد لجاجت کم کم از بین می رود ولی در صورتی که واکنش خود والدین هم نامناسب باشد بر شدت لجاجت افزوده می شود. لذا خودتان و همسرتان با یکدیگر هیچگاه لجاجت نکنید. با کودکتان هم لجاجت نکنید یعنی هرگز سعی نکنید نظرات خود را به وی تحمیل کنید. بلکه در هر زمینه ای که لازم است مقررات تعیین کنید و سعی کنید کودک خیلی روشن با مسائل مواجه شود.

تا جایی که می توانید دعوا نکنید. دعوا کردن خودش باعث ایجاد لجاجت می شود. وقتی کار بدی انجام می دهد تذکر دهید. سپس به او هشدار دهید که مثلا اگر بار دیگر تکرار شود دچار محرومیت می شود مثلا اگر بیهوده داد بزند و یا به حرف شما دو نفر گوش ندهید امشب نمی تواند برنامه مورد علاقه خود را ببیند و یا یک اسباب بازی دلخواه او از او گرفته می شود.
ضمنا روش هایی را به کار برید که رفتارهای مثبت را تشویق و رفتار منفی را نفی کند.

- محدودیت های کودکتان را بشناسید.
- قوانین ساده وضع کنید و کودکتان را از عواقب سر باز زدن آن مطلع کنید.
- از کودکتان توقع همکاری نداشته باشید اما انتظار آغاز رفتار مشارکت جویانه داشته باشید.
- در انجام کارها از کودکتان نظرخواهی کنید و یا به آن ها مسئولیتی بدهید.
- کودکان باید از قبل بدانند که برنامه چیست، قواعد و مقررات کدامند و مسئولیت بر عهده کیست.
- به کودکتان فرصت دهید تا با کار انجام دادن و اشتباه کردن یاد بگیرند.
- برای افزایش همکاری در کودکان باید آن ها را با محدودیت ها، قواعد و مقررات و جهت حرکت برنامه آشنا کنید.
- در هر جایی که امکان دارد مسئولیت تصمیم گیری و برنامه ریزی را به آن ها واگذار کنید.