پسربچه ۱۵ ساله ای که میخواهد با شهرت فوتبالش پدر و مادرش را خوشبخت کند

از دوران کودکی، کلیور هوامان همواره آرزوی پلیس شدن داشت و به همین دلیل، خانواده‌اش او را «پولی» صدا می‌زدند، اما سرنوشت او را به دنیایی کاملاً متفاوت هدایت کرد. این نوجوان پرویی که با نام هنری «پُل دِپورتِس» شناخته می‌شود، اکنون با فعالیت خود در عرصه ورزشی توجه جهانی را به خود جلب کرده است.

او ۱۵ ساله است و زمانی که برای گزارش بازی فینال کوپا لیبرتادورس به راه افتاد، مسافتی ۱۸ ساعته را با اتوبوس طی کرد. اما پس از رسیدن به مقصد، بدون بلیت و کارت شناسایی مجبور شد برای گزارش از تپه‌های اطراف ورزشگاه موقعیت بگیرد و از طریق لایو اینستاگرام مشغول به کار گزارش شد. این پخش زنده اینستاگرام کلیور بیش از ۴۷۰۰۰۰ بیننده داشت و به شهرت قابل ملاحظه‌ای دست یافت. بعد از این موفقیت، برای گزارش یک مسابقه از لیگ پرو دعوت شد و اخیراً نیز بازی رئال مادرید و منچسترسیتی را در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو گزارش کرد.

سختی‌های مسیر موفقیت

داستان زندگی او پر از چالش‌ها و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر است. بالا رفتن از تپه برای گزارش فینال، نمایشی از مسیری سخت و پر از موانع است. از سنین کودکی به همراه خانواده‌اش در نواحی کوهستانی کار می‌کرد، و اکنون در شهری مانند مادرید، به همراه برادرش کِنی زندگی می‌کند. کِنی، مدیر برنامه‌های او، همواره کنارش است و تمام تلاشش را برای تحقق رویاهای کلیور به کار می‌گیرد.

تجربیات کودکی

کلیور می‌گوید: "وقتی ۳-۴ ساله بودیم، مثل همه بچه‌های روستایی، گاوها و بزهایمان را در جنگل نزدیک دهکده می‌چراندیم. از آن دوران، خاطرات زیادی دارم، اگرچه گاهی فقط آب می‌نوشیدیم تا سیر شویم. اما ایمان داشتیم که آینده بهتری در پیش داریم."

مسیر سخت گزارشگری

او اضافه می‌کند: "از ۶-۷ سالگی باید به والدینم کمک می‌کردم. همه چیز به درس و خانه‌نشینی ختم نمی‌شد؛ باید در مواقع کار، به کمک خانواده می‌رفتم." شروع کار گزارشگری برای او آسان نبود؛ در ابتدا با یک تلویزیون قدیمی و با ویدیوهای فوتبالیست‌های مشهوری مانند مسی و نیمار آموزش دید.

آغاز علاقه به گزارشگری

علاقه‌اش به رادیو از زمانی شروع شد که سه ساله بود و پدرش، کارمند رادیو، او را به محیط کارش برد. کلیور ادامه می‌دهد: "پدرم به من گفت تا چند قصه بچگانه آماده کنم تا در رادیو بخوانم." این اولین برخورد او با دنیای گزارشگری بود. در سن یازده‌سالگی به‌طور جدی‌تر وارد این عرصه شد؛ گرچه در ابتدا با چالش‌هایی همچون خندیدن مردم مواجه شد و در ابتدا مدتی سکوت کرد تا برادرش با حمایت‌هایش او را دوباره به مسیر بازگرداند.

او از سختی‌ها و موانع فراوانی صحبت می‌کند که در ابتدای کارش با آن‌ها مواجه بوده است: "در ابتدا به خاطر وضعیت مالی خانواده‌ام باید مانند یک بزرگسال عمل می‌کردم. گاهی از خندیدن مردم در ورزشگاه خجالت می‌کشیدم، اما برادرم همیشه به من قوت قلب می‌داد."

چرا «پُل دِپورتِس»؟

نام هنری او یعنی «پُل دِپورتِس» از نام مستعار کودکی‌اش «پولی» برگرفته شده است. او می‌گوید: "پولی به خاطر علاقه‌ام به پلیس شدن بود و سپس با تصمیم خانواده‌ام، «دِپورتِس» که به معنی ورزش است را انتخاب کردیم."

با وجود تمامی این مشکلات، کلیور با عزمی راسخ راه خود را ادامه داد و به رؤیاهایش نزدیک‌تر شد. حالا او تنها رویایی بزرگ در سر دارد: "می‌خواهم برای خانواده‌ام زمینی فراهم کنم تا آنان زندگی بهتری داشته باشند. گذشته ما پر از سختی بود، اما همواره به رویاهایمان ایمان داشتیم."