معنی صدای گریه نوزاد _ ۱۰ علت گریه + روشهای آواشناسی
گریه اولین زبان ارتباطی نوزاد است؛ زبانی که با آن گرسنگی، درد، خستگی، ترس و حتی نیاز به آغوش را منتقل میکند. شناخت انواع صدای گریه نوزاد به والدین کمک میکند نیاز کودک را سریعتر تشخیص دهند، استرس خانواده کمتر شود و سلامت عاطفی نوزاد بهتر تامین شود. در ادامه به رایجترین انواع گریه، ویژگیهای صوتی آنها و معنای احتمالی هر کدام پرداخته میشود.
فهرست مطالب
- گریه ناشی از گرسنگی
- گریه ناشی از خستگی
- گریه ناشی از درد
- گریه ناشی از ناراحتی (گرمی، سردی، پوشک خیس یا فشار لباس)
- گریه ناشی از ترس یا نیاز به آغوش
- گریه ناشی از نیاز به بازی و بیحوصلگی
- گریه کولیک
- گریه ناشی از تحریکپذیری حسی
- گریه ناشی از بیماری یا تب
- گریه ناشی از رشد و جهش رشدی
- رمزگشایی آواهای موجود در گریه نوزاد
- چگونه انواع گریه را بهتر تشخیص دهیم؟
- چگونه گریه نوزاد را آرام کنیم؟
- چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
گریه ناشی از گرسنگی
این نوع گریه تقریبا واضحترین و رایجترین گریه نوزاد است. معمولاً با بیقراریهای خفیف، صداهای مکیدن یا چرخاندن سر به سمت سینه آغاز میشود و اگر نادیده گرفته شود به گریه بلند و مداوم تبدیل میشود. ریتم گریه معمولا یکنواخت و تکرارشونده است و تا زمان شیر خوردن ادامه دارد.
به نقل از babycenter.com.
At first, a hungry baby’s cries are long, low-pitched, and repetitive, broken up by long pauses. As your baby gets hungrier, their cries will gradually build up, getting longer and louder with shorter pauses.
در ابتدا، گریههای یک نوزاد گرسنه طولانی، بم و تکراری است که با مکثهای طولانی قطع میشود. با گرسنهتر شدن نوزاد، گریههای او به تدریج بلندتر، طولانیتر و با مکثهای کوتاهتر میشود.
گریه ناشی از خستگی
صدای گریه خستگی اغلب کوتاه، نالهمانند و همراه با مالیدن چشمها، خمیازه یا بیقراریهای دورهای است. نوزاد در این حالت معمولاً نسبت به آرامسازی مقاومت نشان میدهد و اگر بغل شود ممکن است لحظاتی آرام و دوباره بیقرار شود. خواباندن نوزاد در محیط آرام و کمنور بهترین پاسخ به این گریه است.
گریه ناشی از درد
گریه درد معمولا شدید، ناگهانی و با اوج بلند همراه است. نوزاد ممکن است قوس کمر بگیرد، پاها را جمع کند یا صورتش قرمز شود. وقفههایی کوتاه بین گریه وجود دارد اما هر بار دوباره با شدت زیادی ادامه پیدا میکند. کولیک، دلدرد، گاز و حتی تب میتوانند چنین گریهای ایجاد کنند. پیگیری علائم دیگر برای تشخیص علت ضروری است.
گریه ناشی از ناراحتی (گرمی، سردی، پوشک خیس یا فشار لباس)
در این حالت گریه یکنواخت اما کلافهکننده است. نوزاد بیقرار است، دستوپا میزند و معمولاً با تعویض پوشک، تغییر لباس یا تنظیم دمای محیط آرام میشود. گریه ناراحتی معمولاً شدت گریه درد را ندارد، اما اگر طولانی شود میتواند مشابه آن به نظر برسد.
بیشتر بخوانید: گریه شبانه نوزاد، دلیل آن چیست؟
گریه ناشی از ترس یا نیاز به آغوش
این گریه با لرزش صدا، تندی تنفس و چسبیدن به والد همراه است. نوزاد احساس ناامنی میکند، مخصوصا اگر محیط شلوغ باشد یا صداهای ناگهانی وجود داشته باشد. بغل کردن، تماس پوستی و لالایی به سرعت باعث آرامش میشود. نوزادان تازهمتولدشده به دلایل تکاملی نیاز زیادی به آغوش دارند و گریه برای آرامش گرفتن بسیار طبیعی است.
گریه ناشی از نیاز به بازی و بیحوصلگی
گریه ناشی از بیحوصلگی زمانی ایجاد میشود که نوزاد ذهن و بدنش به تحریک بیشتری نیاز دارد اما در محیط یکنواخت یا بدون توجه قرار گرفته است. نوزادان در ماههای اولیه نیز به بازی، تغییر وضعیت، تماشای چهره والدین و شنیدن صداهای جدید نیاز دارند و وقتی این نیاز برآورده نشود، ابتدا بیقراری خفیف و سپس گریه ظاهر میشود. این گریه معمولا ریتم ملایم اما تکرارشونده دارد و با بغلکردن، حرفزدن با نوزاد، تکان آرام، عوض کردن محیط یا ارائه یک محرک جذاب مثل آویز رنگی یا اسباببازی ساده خیلی سریع آرام میشود. فهم این نوع گریه کمک میکند والدین علاوه بر رفع نیازهای جسمی، به نیازهای شناختی و احساسی نوزاد هم توجه کنند.
گریه کولیک
اگر گریه نوزاد طولانی، شدید و معمولا در ساعات عصرگاهی باشد، احتمال کولیک مطرح میشود. گریه کولیک به صورت حملهای، بلند و غیرقابل تسکین است و نوزاد پاها را به سمت شکم جمع میکند. این گریه ممکن است روزی چند ساعت ادامه داشته باشد و تا حدود سه ماهگی نوزاد شایع است. کولیک نوزاد بیماری خطرناک نیست، اما برای والدین بسیار خستهکننده است و نیاز به صبر، ماساژ شکم و شرایط آرام دارد.
گریه ناشی از تحریکپذیری حسی
برخی نوزادان نسبت به نور زیاد، صدای بلند یا شلوغی حساساند. گریه در این حالت معمولا با بیقراری، چرخاندن سر، سفت کردن بدن و بسته نگهداشتن چشمها همراه است. خارج کردن نوزاد از محیط شلوغ و ایجاد فضای آرام، روشنایی ملایم و تماس پوستی موثر است.
گریه ناشی از بیماری یا تب
این گریه ضعیفتر، نالهدار یا گاهی برعکس، بسیار تیز و غیرعادی است. نوزاد بیحال میشود، کمتر شیر میخورد و خوابآلود یا بینشاط است. مشاهده تب، کاهش تعداد پوشک خیس یا تغییرات رنگ پوست میتواند نشانه نیاز به بررسی پزشکی باشد. گریه بیمارگونه معمولا با مراقبتهای معمول تسکین نمییابد.
گریه ناشی از رشد و جهش رشدی
در دورههایی از رشد، مانند هفتههای ۳، ۶ و ۱۲، نوزاد پرخاشگرتر و گریهاش بیشتر میشود. صدای گریه ممکن است ترکیبی از گرسنگی، خستگی و نیاز به آغوش باشد. این دورهها موقت است و با افزایش شیر خوردن و بغلکردن آرام میشود.
رمزگشایی آواهای موجود در گریه نوزاد
نوزادان پیش از شروع حرفزدن، آواها و صداهای خاصی تولید میکنند که هر کدام پیام مشخصی درباره وضعیت جسمی یا احساسی آنها دارد. این آواها نتیجه واکنش طبیعی بدن نوزاد به گرسنگی، خوابآلودگی، درد، گاز شکم یا نیاز به آغوش هستند و معمولا قبل از تبدیل شدن به گریه کامل شنیده میشوند. اگر والدین این صداها را تشخیص دهند، میتوانند پیش از شدت گرفتن گریه، نیاز نوزاد را برطرف کنند و ارتباط روانتری با او برقرار کنند. آواهای پرمعنی در گریه نوزاد عبارتند از:
-
آوای neh
این آوا زمانی شنیده میشود که نوزاد گرسنه است. زبان به سمت سقف دهان فشرده میشود و صدایی شبیه نیه یا نهه ایجاد میکند. این آوا معمولا قبل از گریه گرسنگی شنیده میشود.
-
آوای owh
صدایی شبیه آووو یا اوووه که نشاندهنده خوابآلودگی است. دهان هنگام تولید صدا باز و به شکل بیضی درمیآید و نوزاد معمولا همزمان خمیازه میکشد.
-
آوای eh
این صدا زمانی شنیده میشود که نوزاد نیاز به آروغزدن دارد. آوای اه در اثر هوای گیر افتاده در معده ایجاد میشود. اگر این صدا تکرار شود و برطرف نشود، ممکن است به بیقراری و گریه شدید تبدیل شود.
-
آوای eairh
صدایی شبیه ایِر یا اِیر که معمولا نشانه درد گاز و فشار شکم است. نوزاد صورتش را جمع میکند، پاها را به شکم نزدیک میکند و ممکن است رنگ صورتش کمی سرخ شود. این آوا اغلب در نوزادان دچار کولیک شنیده میشود.
-
آوای heh
صدایی شبیه هِه یا هِهه که نشاندهنده ناراحتی ناشی از پوشک خیس، گرمی، سردی یا عرقکردن است. بدن نوزاد معمولا تکانهای بیقرار میگیرد و او در حالت کلی ناراحت به نظر میرسد.
-
آوای thh یا fth
صدایی که هنگام مکیدن زبان تولید میشود و معمولا نشانه نیاز به مکیدن یا آرامش است. ممکن است نوزاد در این حالت دنبال پستان مادر یا پستانک بگردد.
-
غرغرهای گلو و صدای ناله
زمانی شنیده میشود که نوزاد دلدرد ملایم دارد یا از خستگی شدید بیقرار شده است. این صدا معمولا قبل از گریه خستگی ظاهر میشود.
-
جیغ تیز یا آوای ناگهانی
این صدا نشاندهنده درد ناگهانی یا ناراحتی شدید است. ممکن است ناشی از نفخ شدید، تب، واکسن یا فشار لباس باشد و باید بررسی شود.
نکاتی برای درک بهتر آواها
- هر نوزاد الگوی صوتی مخصوص خودش را دارد اما معمولا آواهای گفتهشده در بیشتر نوزادان مشترک است.
- این آواها معمولا قبل از تبدیل شدن به گریه بلند شنیده میشوند و بهترین زمان برای آرامکردن نوزاد همین لحظه است.
- ترکیب آوا، حرکات بدن، حالت چهره و زمان وقوع، همه با هم نشانه دقیقتری ایجاد میکنند.
- با چند هفته گوشدادن، والدین بهطور طبیعی این صداها را تشخیص میدهند و ارتباط بهتری با نوزاد شکل میگیرد.
چگونه انواع گریه را بهتر تشخیص دهیم؟
- به الگوی صدا (بلند، تیز، یکنواخت، نالهوار) توجه کنید.
- حرکات بدن نوزاد کمککننده است؛ جمع کردن پا نشاندهنده درد شکمی است.
- زمان وقوع گریه مهم است؛ عصرها احتمال کولیک بیشتر است.
- علائم همراه مثل تب، بیاشتهایی یا خواب بیش از حد را بررسی کنید.
- تجربه والدین طی چند هفته بهطور طبیعی افزایش مییابد و تشخیص آسانتر میشود.
چگونه گریه نوزاد را آرام کنیم؟
آرام کردن گریه نوزاد نیازمند درک علت گریه و استفاده از روشهایی است که حس امنیت، آرامش و برطرف شدن نیازهای اولیه را فراهم کنند. نوزادان به دلیل ناتوانی در برقراری ارتباط کلامی، با گریه پیامهای مختلفی مانند گرسنگی، خستگی، درد یا نیاز به توجه را منتقل میکنند و واکنش سریع و ملایم والدین باعث کاهش اضطراب و تقویت پیوند عاطفی میشود. اگر والدین به نشانههای بدنی و الگوی گریه توجه کنند و مجموعهای از روشهای آرامسازی را امتحان کنند، در بیشتر مواقع میتوانند در مدت کوتاهی نوزاد را آرام کنند و احساس امنیت بیشتری برای او ایجاد شود.
تکنیکهای آرام کردن گریه نوزاد عبارتند از:
- بررسی نیازهای اولیه مانند گرسنگی، پوشک، دمای بدن و خستگی
- بغل کردن و تماس پوست با پوست برای ایجاد حس امنیت
- پیچیدن نوزاد در قنداق سبک و استاندارد برای کاهش حرکات ناگهانی
- تکان آرام و ریتمدار یا راه رفتن ملایم در محیط خانه
- استفاده از صدای یکنواخت مانند صدای فن، جاروبرقی، آب یا لالایی ملایم
- مکیدن پستانک یا شیر برای ایجاد حس آرامش و تنظیم تنفس
- ماساژ آرام شکم، پشت یا کف پا برای کاهش دلدرد و تنش عضلانی
- کاهش نور و صدا و ایجاد محیطی آرام، بهویژه در زمان خستگی
- تغییر وضعیت بدن نوزاد مانند روی شانه گرفتن یا خواباندن روی پهلو در زمان بیداری
- حمام آبولرم برای ریلکس کردن نوزاد و کاهش بیقراری
- بیرون رفتن کوتاه، قدمزدن یا قرار دادن نوزاد در کالسکه برای تغییر فضا
- چک کردن علائم ناراحتی مانند گاز، رفلاکس یا کهیر که ممکن است دلیل گریه باشند
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
به طور معمول گریههای نوزاد قابل کنترل و مدیریت هستند اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
- گریه بسیار تیز، غیرعادی یا جیغمانند
- گریه همراه با تب یا بیحالی
- کاهش تعداد پوشک خیس یا علائم کمآبی
- عدم وزنگیری مناسب
- گریهای که پس از ۲–۳ ساعت با هیچ روشی آرام نمیشود
- تغییر ناگهانی رفتار نوزاد بدون علت مشخص
سخن پایانی
شناخت انواع صدای گریه نوزاد روشی موثر برای درک نیازهای او و برقراری ارتباط عمیقتر با فرزند است. نوزادان پیش از آنکه گریه شدید سر بدهند، با صداهای کوتاه و تکرارشونده پیام مشخصی ارسال میکنند و والدینی که به این الگوها توجه میکنند، معمولا سریعتر میتوانند نیاز نوزاد را تشخیص دهند و او را به آرامش برسانند. با کمی دقت و تکرار، این صداها قابل تشخیص میشوند و روند مراقبت از نوزاد را سادهتر و کماسترستر میکنند.
