تخلیه چربی تزریق شده معیوب؛ پشیمانی از تزریق چربی

دلایل نیاز به تخلیه چربی

گاهی پس از تزریق چربی، نتیجه نهایی با انتظارات فرد هماهنگ نمی‌شود. به عنوان مثال، تزریق بیش از حد چربی می‌تواند باعث ایجاد برجستگی‌های غیرطبیعی، تورم طولانی‌مدت یا عدم تقارن در صورت و بدن شود. همچنین در بعضی افراد چربی تزریق‌شده به شکل یکنواخت پخش نمی‌شود و توده‌های سفت یا برآمدگی‌های کوچک ایجاد می‌کند که ظاهر طبیعی چهره یا اندام را از بین می‌برد. این مشکلات زیبایی‌شناختی معمولاً دلیل اصلی درخواست تخلیه چربی هستند.

از سوی دیگر، برخی مشکلات پزشکی و بافتی نیز می‌توانند نیاز به تخلیه را ایجاد کنند. گاهی بخشی از چربی تزریق‌شده به‌خوبی خون‌رسانی نمی‌شود و دچار نکروز یا التهاب مزمن می‌گردد که همراه با درد، قرمزی یا عفونت بروز پیدا می‌کند. در موارد دیگر، مهاجرت چربی به نواحی ناخواسته یا سفت شدن آن در بافت‌های عمقی می‌تواند ظاهر صورت و بدن را معیوب کند. در چنین شرایطی، برای بازگرداندن تناسب و جلوگیری از عوارض جدی‌تر، تخلیه یا اصلاح چربی تزریق‌شده ضروری می‌شود.

روش‌های مختلف تخلیه چربی تزریق‌شده

بسته به حجم و محل چربی روش‌هایی مختلفی برای تخلیه وجود دارد از جمله:

لیپوساکشن موضعی

لیپوساکشن موضعی یکی از روش‌های رایج برای تخلیه چربی تزریق‌شده است که به‌ویژه زمانی به کار می‌رود که حجم زیادی چربی در یک ناحیه باقی مانده یا ظاهر نامتقارن ایجاد کرده باشد. در این روش، پزشک با استفاده از کانول‌های بسیار ظریف (لوله‌های باریک) که به دستگاه مکش متصل هستند، چربی اضافه را از محل مورد نظر خارج می‌کند.

پیش از شروع، معمولاً بی‌حسی موضعی یا در برخی موارد بی‌حسی خفیف تزریقی به کار می‌رود تا بیمار احساس درد نداشته باشد. سپس با ایجاد برش‌های کوچک روی پوست، کانولا وارد بافت می‌شود و چربی به‌صورت کنترل‌شده و تدریجی تخلیه می‌گردد. هدف در این روش فقط کاهش حجم اضافی است، بنابراین پزشک تلاش می‌کند تعادل و تقارن طبیعی حفظ شود.

لیپوساکشن موضعی بیشتر در نواحی‌ای کاربرد دارد که حجم زیادی از چربی تزریق شده باشد یا ظاهر ناحیه به دلیل تجمع چربی تغییر نامطلوب پیدا کرده باشد. این نواحی شامل گونه‌ها، چانه، غبغب، باسن و ران‌ها است. در صورت، لیپوساکشن باید با دقت بسیار بالا انجام شود زیرا بافت‌های ظریف و اعصاب حساس در اطراف قرار دارند. در اندام‌هایی مثل باسن یا ران، امکان تخلیه چربی بیشتری وجود دارد و نتایج معمولاً یکنواخت‌تر است. البته این روش برای نواحی خیلی کوچک مانند لب یا زیر چشم مناسب نیست، زیرا ریسک ایجاد ناهمواری یا گودی در این بخش‌ها بالا است.

عوارض لیپوساکشن موضعی برای تخلیه چربی تزریق‌شده می‌تواند به شرایط بیمار، مهارت پزشک و میزان چربی خارج‌شده بستگی داشته باشد. بعضی از عوارض شایع این روش عبارتند  از:

• ایجاد عدم تقارن یا ناهمواری در پوست در صورت تخلیه بیش از حد یا غیر یکنواخت

• بروز گودی یا برآمدگی

• در برخی بیماران، پوست ناحیه پس از تخلیه خاصیت ارتجاعی کافی ندارد و شل یا آویزان می‌شود که ظاهر را غیرطبیعی جلوه می‌دهد.

• کبودی، ورم و درد موقتی که معمولاً طی چند هفته برطرف می‌شود.

•  آسیب به اعصاب یا عروق کوچک در موارد نادر که باعث بی‌حسی یا تغییر رنگ پوست می‌شود.

•  عفونت و التهاب

• ماندن جای برش‌های کوچک

به همین دلیل انجام لیپوساکشن موضعی باید توسط پزشک ماهر و با تجهیزات مناسب انجام گیرد تا این عوارض به حداقل برسد.

تزریق آنزیم

تزریق آنزیم یا همان لیپولیز آنزیمی یکی از روش‌های غیرجراحی برای کاهش حجم چربی تزریق‌شده است. در این روش پزشک محلول‌های خاصی شامل آنزیم‌ها یا مواد لیپولیتیک (مانند فسفاتیدیل کولین و داکسی‌کولات) را با سوزن‌های بسیار نازک به داخل بافت چربی تزریق می‌کند. این مواد باعث تخریب غشای سلول‌های چربی و تجزیه آنها می‌شوند. پس از آن، چربی تخریب‌شده به مرور توسط سیستم لنفاوی و متابولیسم طبیعی بدن دفع می‌گردد. فرایند معمولاً در چند جلسه تکرار می‌شود تا نتیجه دلخواه حاصل شود.

این روش بیشتر برای نواحی ظریف یا کوچک مناسب است؛ جاهایی که استفاده از لیپوساکشن ممکن است دشوار یا پرعارضه باشد. رایج‌ترین نواحی شامل:

• زیر چشم (برای برآمدگی‌های ناشی از تزریق چربی زیاد)

• گونه و اطراف فک

• غبغب

• لب‌ها (در صورت حجم‌دهی بیش از اندازه)

• نواحی کوچک بدن با تجمع چربی محدود

هرچند لیپولیز آنزیمی غیرجراحی و کم‌تهاجمی است، اما می‌تواند با عوارضی همراه باشد:

• تورم و کبودی موقت در محل تزریق

• درد یا احساس سوزش پس از تزریق

• عدم تقارن یا ناهمواری پوست در صورت تخریب بیش از حد یا غیر یکنواخت چربی

• التهاب یا واکنش آلرژیک به مواد تزریقی

• در موارد نادر، آسیب به بافت اطراف یا ایجاد فیبروز (سفتی بافتی)

به همین دلیل انتخاب دوز صحیح و انجام تزریق توسط پزشک باتجربه اهمیت زیادی دارد، زیرا در صورت خطا، ممکن است ظاهر صورت یا بدن به‌جای اصلاح، دچار معیوب شدن شود

لیزر لیپولیز

لیزر لیپولیز روشی کم‌تهاجمی است که با استفاده از فیبر نوری متصل به دستگاه لیزر، انرژی حرارتی به بافت چربی تزریق‌شده وارد می‌شود. این انرژی باعث تخریب دیواره سلول‌های چربی و ذوب شدن آن‌ها می‌گردد. چربی تخریب‌شده سپس یا به‌طور طبیعی توسط بدن دفع می‌شود یا در همان جلسه با مکش ظریف خارج می‌گردد. علاوه بر تخلیه چربی، گرمای لیزر موجب تحریک کلاژن‌سازی در پوست می‌شود و به سفت شدن پوست کمک می‌کند. این مزیت، لیزر لیپولیز را از برخی روش‌های دیگر متمایز می‌سازد.

لیزر لیپولیز بیشتر در نواحی‌ای کاربرد دارد که نیاز به دقت و اصلاح ظریف دارند و همچنین احتمال شل شدن پوست پس از تخلیه وجود دارد. رایج‌ترین نواحی شامل:

• گونه‌ها و اطراف فک

• غبغب و گردن

• بازوها

• باسن و ران‌ها (برای اصلاح حجم‌های کوچک و متوسط)

این روش معمولاً برای لب‌ها یا زیر چشم استفاده نمی‌شود، زیرا پوست در این نواحی بسیار حساس و نازک است.

با وجود اینکه این روش نسبتاً ایمن و دقیق است، اما همچنان ممکن است عوارضی به همراه داشته باشد:

• تورم، قرمزی و کبودی موقتی پس از عمل

• احساس سوزش یا بی‌حسی گذرا در ناحیه درمان

• در صورت اعمال انرژی بیش از حد، احتمال سوختگی پوست یا ایجاد لکه‌های تیره وجود دارد

• در برخی بیماران، چربی به طور کامل تخریب نمی‌شود و نیاز به جلسات ترمیمی خواهد بود

• در نواحی بزرگ، ممکن است نتیجه نهایی یکنواخت نباشد و ناهمواری ایجاد شود

این روش بیشتر زمانی انتخاب می‌شود که فرد علاوه بر کاهش حجم چربی، به بهبود قوام و سفتی پوست نیز نیاز داشته باشد.

عمل جراحی باز

جراحی باز آخرین و تهاجمی‌ترین گزینه برای تخلیه چربی تزریق ‌شده است و معمولاً زمانی انجام می‌شود که سایر روش‌ها مانند لیپوساکشن، تزریق آنزیم یا لیزر نتوانند نتیجه مطلوبی ایجاد کنند. در این روش، پزشک با ایجاد برش‌های مستقیم روی ناحیه مورد نظر، به بافت چربی دسترسی پیدا کرده و آن را به صورت دستی خارج می‌کند. بسته به محل و میزان چربی، این عمل ممکن است تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود. پس از تخلیه چربی، محل برش بخیه زده می‌شود و بیمار باید یک دوره نقاهت طولانی‌تر نسبت به سایر روش‌ها بگذراند.

جراحی باز معمولاً برای نواحی‌ای به کار می‌رود که حجم زیادی چربی تزریق شده یا چربی به بافت‌های عمقی مهاجرت کرده و دسترسی به آن از طریق روش‌های غیرجراحی امکان‌پذیر نیست. رایج‌ترین کاربردها:

• گونه‌ها و زیر چشم (در موارد تجمع زیاد و توده‌ای شدن چربی)

• لب‌ها (زمانی که چربی بیش از حد یا به شکل گلوله‌ای سفت شده باشد)

• باسن و ران‌ها (برای اصلاح حجم‌های بسیار زیاد یا نامنظم)

• مواردی که چربی نکروز شده یا باعث التهاب شدید شده است

به دلیل ماهیت تهاجمی این روش، احتمال بروز عوارض بیشتر از سایر روش‌ها است:

• جای زخم یا اسکار قابل مشاهده در محل برش

• تورم و کبودی طولانی‌مدت

• عفونت یا باز شدن بخیه‌ها در صورت عدم مراقبت کافی

• عدم تقارن یا گودی‌های واضح پس از خارج کردن چربی

• آسیب به بافت‌های اطراف مانند عروق یا اعصاب در نواحی حساس صورت

• دوره نقاهت طولانی‌تر و نیاز به پیگیری بیشتر نسبت به سایر روش‌ها

این روش بیشتر در شرایط خاص و ضروری توصیه می‌شود، زیرا خطر معیوب کردن ظاهر صورت یا بدن در آن بیشتر است و معمولاً انتخاب نهایی برای اصلاح نتایج نامطلوب تزریق چربی محسوب می‌شود.

آیا همیشه امکان تخلیه چربی وجود دارد؟

امکان تخلیه کامل چربی تزریق‌شده همیشه وجود ندارد و به عوامل مختلفی بستگی دارد. وقتی چربی به تازگی تزریق شده باشد (مثلاً در چند هفته یا ماه اول)، معمولاً با روش‌های غیرجراحی مانند تزریق آنزیم یا حتی لیپوساکشن سبک می‌توان بخش قابل توجهی از آن را کاهش داد. اما پس از گذشت چند ماه، بخشی از چربی تزریق‌شده در بافت بدن جا می‌افتد، با رگ‌های خونی تغذیه پیدا می‌کند و به نوعی با بافت طبیعی بدن ادغام می‌شود. در این شرایط، تخلیه کامل بسیار دشوار یا حتی غیرممکن می‌شود.

همچنین امکان تخلیه به محل تزریق هم بستگی دارد. در نواحی ظریف مثل لب، زیر چشم یا گونه، به دلیل حساسیت و نزدیکی به اعصاب و عروق، برداشت کامل چربی اغلب خطرناک است و فقط بخشی از آن می‌تواند کاهش داده شود. در مقابل، در نواحی بزرگ‌تر مثل ران یا باسن، تخلیه حجم بیشتری امکان‌پذیر است. بنابراین در بسیاری از موارد، پزشک فقط می‌تواند حجم چربی را کاهش دهد و اصلاح نسبی انجام دهد، نه اینکه آن را به طور کامل از بین ببرد. به همین دلیل انتخاب پزشک باتجربه و واقع‌بین بودن نسبت به نتایج، اهمیت زیادی دارد.

هشدار معیوب کردن صورت و بدن پس از تخلیه

در برخی موارد، تخلیه چربی نه‌تنها مشکل اولیه را حل نمی‌کند، بلکه باعث معیوب شدن ظاهر فرد می‌شود. به‌عنوان مثال:

• گودی‌های غیرطبیعی در گونه یا زیر چشم

• ناهمواری و برآمدگی‌های کوچک در پوست

• تغییر فرم بینی یا لب‌ها پس از تخلیه ناقص چربی

• عدم تناسب در باسن یا ران‌ها که تعادل اندام را به هم می‌زند

چنین مشکلاتی ممکن است نیازمند ترمیم‌های بعدی، از جمله تزریق مجدد چربی یا استفاده از فیلرهای مصنوعی، باشند.

سخن پایانی

تزریق چربی می‌تواند یک تغییر مثبت در چهره یا اندام ایجاد کند، اما تصمیم برای انجام آن باید آگاهانه و با در نظر گرفتن احتمال پشیمانی باشد. تخلیه چربی، اگرچه راه‌حلی برای اصلاح نتایج ناخواسته است، اما خود می‌تواند عوارضی به همراه داشته باشد که گاهی از مشکل اولیه جدی‌تر است. بنابراین پیش از اقدام، انتخاب پزشک ماهر و مشاوره دقیق اهمیت بسیار زیادی دارد تا از رسیدن به نقطه پشیمانی جلوگیری شود.