نعوظ در مردان به چه معناست؟

مکانیسم نعوظ بدین شرح است که هنگام تحریک جنسی و یا فعال شدن مکانیسم نعوظی به هر دلیل، جریان خون بداخل بافت اسفنجی این سیلندرها به سرعت و شدت افزایش یافته بطوری که خون ورودی، فرصت خارج شدن از طریق سیاهرگها را ندارد.

سیلندرها افزایش بارز حجم پیدا کرده و همچون بادکنکی لوله ای شکل که بطور کامل پر باد شده باشد حجیم و سفت می گردد. لازم به ذکر است که، علاوه بر مکانیزم فوق که بدنه آلت تناسلی را سفت و محکم می کند که امکان تحمل فشار به آلت تناسلی مرد را برای دخول در دستگاه تناسلی زن فراهم می سازد، بطور همزمان مکانیزم دیگری بصورت مجزا ولی هماهنگ با آن، شروع به هدایت خون به بافت اسفنجی سر آلت تناسلی ( حشفه ) می نماید که موجب تورم سر آلت تناسلی و سفت شدن آن می گردد.

وظیفه اصلی تماس آلت تناسلی را با بدنه واژن و تحریک طرفین برای رسیدن به ارگاسم واژینال و ایجاد حس لذت جنسی را برای زن و مرد بر عهده دارد ( البته سفتی بدنه آلت بدلیل بافت حلقوی و عضله ای دور بدنه بسیار سخت و استخوانی خواهد بود، ولی سفتی سر آلت بصورت اسفنجی با قابلیت ارتجاعی است که تماس آن را با بدنه واژن نرم و ارتجاعی می سازد).

سفتی دیواره سیلندرها باعث بسته شدن ۹۰% قابلیت خروج خون از سیلندرها می گردد، تا بافت آلت پر خون باقی بماند. این فشار به بالاتر از حد متوسط فشار خون فرد، یعنی حدود ۱۲۰ میلی متر جیوه می رسد و باتوجه به محصور بودن خون با دو بافت قوی دیواره سیلندرها و بافت پوشاننده آنها منجر به قوام سخت و شبیه به استخوانی شدن بافت آلت تناسلی مردان درحالت نعوظ می گردد.