عوارض عفونت تریکومونا در زنان

عفونت تریکومونیایی واژن یکی از بیماری‌ای عفونی زنان در سن باروری است که توسط تک سلولی مژک‌دار که تریکومونا واژینالیس گفته می‌شود ایجاد می‌‌گردد. این تک سلولی ممکن است در واژن، مجرای ادرار و غدد اطراف مجرای ادرار، دهانه رحم و غدد بارتولن فرد مبتلا پیدا شود.

تشخیص

در حین معاینه با قرمزی در مخاط واژن روبه‌رو می‌شویم و در بعضی از افراد مبتلا خونریزی نقطه‌ای منظره شبیه توت‌فرنگی را به مخاط دهانه رحم می‌دهد. PH واژن فرد نرمال 5/4 است ولی در افراد مبتلا به 6-5 می‌رسد.

اگر از ترشحات این افراد نمونه مستقیم گرفته و بلافاصله با میکروسکوپ بررسی می‌شود، در 60 درصد موارد تریکومونای متحرک دیده می‌شود که پس از ده دقیقه از حرکت می‌افتد و نیز پلی مرفونوکلئر زیاد دیده می‌شود.

اگر تریکومونا و Clue cell هم دیده نشد، باید کشت داد. گاه تریکومونا حین انجام پاپ‌اسمیر روی شیشه گزارش می‌شود، ولی این تست، تست تشخیصی برای تریکومونا نیست.

عوارض عفونت تریکومونایی

1-عامل نازایی به علت لوله‌ای می‌تواند باشد

2- احتمال ابتلای بدخیمی دهانه رحم را بالا می‌برد

3-فاکتور خطر برای عفونت‌های لگنی بعد از جراحی در آوردن رحم است

4-در حاملگی‌ شانس پارگی زودرس کیسه آب و زایمان زودرس را بالا می‌برد.

۵- نوزاد فرد مبتلا در حین زایمان طبیعی ممکن است به عفونت مبتلا شود که با، اختلالات تنفسی، عفونت ادراری، ترشحات بینی و در نوزادان دختر با ترشحات واژنی تظاهر کند.
درمان

با استفاده از داروی آنتی‌بیوتیکی خوراکی است که معمولا به صورت یک دوز داده می‌شود. تا هفت روز پس از پایان مصرف دارو، نباید مقاربت انجام گیرد. درمان شامل افراد بدون علامت و خانم‌های حامله علامت‌دار هم می‌شود تا خطر انتقال به شریک جنسی و جنین و زایمان زودرس کم شود.

زنان حامله بدون علامت هم پس از هفته 37 درمان لازم دارند تا خطر ابتلا به نوزاد کم شود. افراد بدون علامت، در معرض علامت دار شدن و شدت یافتن بیماری هستند. شریک جنسی هم باید درمان شود. حین درمان تریکومونا باید تا 24 ساعت پس از مصرف قرص خوراکی، اجتناب کرد.