حس کنجکاوی در کودکان، علاقه به دیدن اعضا بدن

اغلب کودکان در سن حدود ۳.۵ سالگی درگیر کنجکاوی های جنسی هستند و مایل هستند بدن دیگران را ببیند و از اینجاست که برخی از اوقات بچه ها حرفشان این است که: «اگر هنگام رفتن به «دستشویی» و یا «حمام رفتن» دیگران مرا می بینند، من مایل هستم دیگران را نیز ببینم» و برخی از اوقات آشکار به پدر و مادر و یا خواهر و برادر خواهند گفت! ( امید این است که این ارتباط با پدر و مادر باشد).در حالی که پدر و مادر میتوانند به او پاسخ مشخصی ندهند، در حالی که پسر یا دختر انتظار دیدن بدن پدر و مادر را دارند، پدر و مادر ( چه از جنس مخالف و چه از جنس موافق )، بهتر است تا شرایطی را فراهم کنند که فرزندشان فقط یک یا دو بار آنها را به صورت عریان ببیند، نه این که خودشان را به فرزندشان نشان بدهند، بلکه مثلا وقتی که از حمام بیرون می آیند، برای چند ثانیه ای به او فرصت بدهند که کنجکاوی ای را که داشته، با دیدن پدر و مادر از بین برود و این ماجرا پشت سر گذاشته شود. به نظر می رسد که یک یا حداکثر دو و در مواردی سه بار، در حدود چند ثانیه، کنجکاوی کودک را فروکش میکند و او را از این که سراغ دیگران برود، باز می دارد.

اگر کودک برای انجام این کار خود به سراغ دیگران ( به غیر از پدر و مادر خود ) برود، این خطر وجود دارد، که اگر این افراد خواهر و برادر و یا عزیزانی باشند که در این زمینه واقعا به کمک پدر و مادر بیایند و یا برخورد و واکنش آنها نسبتا عادی باشد، احتمالا کودک این فکر را از سر خودش دور می کند ؛ ولی این خطر همیشه وجود دارد که کودکی با چنین مشخصاتی، این کار را در ارتباط با افراد نامناسب انجام دهد، و به نوعی آنها را در مسیر فرصتی و یا دعوتی قرار دهد که حتما آسیب زننده است. بسیاری از اوقات بچه ها این کنجکاویشان را متاسفانه با افراد غریبه در ارتباط می گذارند و یا برخی از بیماران و گرفتاران در یک چنین فرصت هایی میتوانند میتوانند از بچه ها سوء استفاده کنند.

نکته : دیدن بدن یکدیگر توسط کودکان، مادام که میان بچه های هم سن و سال باشد و فقط در چارچوب تماشای یکدیگر باشد، آسیب چندانی ندارد. ولی اگر این ارتباط بیشتر شود و به نوعی تماسی و یا لمسی صورت بگیرد، بعدا میتواند مشکلات و مسائل فراوانی را به وجود بیاورد و حتی آسیب شدیدی را به فرزند ما وارد کند. به همین دلیل توصیه این است که بهتر است خود پدر و مادر این کنجکاوی کودک را به آخر برسانند.

از آنجایی که ما نمیتوانیم فرزندان خودمان را در تمام موارد و در محیط هایی که هستند، محافظت کنیم و این نحوه ی تفکر که کودک از دوران شیرخوارگی و یا نونهالی به صورت لخت و عریان حرکت کند و یا دیگران را این چنین ببیند، تا کنجکاوی او از میان برود، متاسفانه به دلیل حساسیت این قسمت بدن و تحریکات مربوط به آن و تمایل برخی از بزرگسالان و یا بچه های بزرگتر به بچه ها، و بیماریها و گرفتاری هایی که در این زمینه وجود دارد، به نظر نمی رسد که این راه حلی، در مسیر سلامت فرزند و یا آسودگی خیال ما باشد.بهترین راه این است که فرزند ما مخصوصا از ۲ و ۲.۵ سالگی به بعد، همیشه پوششی داشته باشد. وقتی تعویض او، در اتاقی جدا و به صورت خصوصی انجام شود. حمام او به نوعی درش بسته باشد و یا تا زمانی که لباس نپوشیده، حتی خواهران و برادران بزرگتر یا کوچک تر آنجا نباشند. تا اینکه خاطر او از این بابت آسوده باشد که این دوران به نوعی پشت سر گذاشته می شود تا دودلی ها و تردیدها و نگرانی های او جایی نداشته باشد.

حدود ۴ سالگی این وضع هم چنان ادامه پیدا میکند و گرچه کودک آن کنجکاوی و یا آن حالت هیجان قبلی را ( که حدود ۳.۵ سالگی داشت ) درباره ی بدن خودش ندارد، ولی همچنان کنجکاو است . اما موضوع جدیدی توجه او را به خود جلب می کند که خود بدن انسان است. حدود ۴ سالگی بچه ها توجهی به بدن دیگران دارند. کوشش می کنند وقتی که دیگران به دستشویی می روند، آنها هم آن اطراف باشند و یا به بهانه ای به داخل بروند. کوشش میکنند وقتی دیگران حمام می روند آنها خودشان را به آنجا برسانند،و نسبت به بدن ( چه پسر و چه دختر ) و به ناف توجه ویژه ای پیدا میکنند.برای آنها مسئله جنسیت و مسئله ی تولد بچه به نوعی به شکم و ناف مرتبط است، و چون خودشان هم آن را دارند و برای پنهان کردنش، از جانب دیگران آن قدرها هم چیزی نشنیده اند و نمی دانند، حساسیتی پیدا میکنند. اما کودک ۴ ساله در حالی که مایل است از حمام دیگران خبر بگیرد و یا احتمالا خودش را در آن اطراف قرار دهد و یا برساند، مایل نیست که کسی به حمام او وارد شود. بچه ای که تا دیروز اهمیتی نمی داد و در این باره نظری نداشت که چه کسی وقتی که او حمام می رود، دور و بر او هست، حالا همه را ( حتی والدین از جنس موافق را )، از خودش دور میکند و مایل است اینکار را خودش انجام دهد و حتما در این زمینه ما باید با کمی توصیه و راهنمایی، او را به حال خودش رها کنیم و یا فقط آنجایی که مسئله (( شستن سرش )) است، در صورتی که او موافقت کند، بدون این که توجهی به بقیه ی بدن او بکنیم، آن را انجام بدهیم و پشت سر بگذاریم.

هنگام خشک کردن او هم، کاملا او را آزاد بگذاریم که این کار را خودش انجام بدهد. لباسش را در جایی بگذاریم که با خاطری آسوده و بدون عجله بتواند آن را بپوشد و به او این آزادی و خودمختاری را در این زمینه بدهیم.بچه های ۵ ساله، کمتر به این موضوع توجه میکنند و در حالی که زیرکانه و هوشیارانه مواظب دور و برشان هستند و رفتار غیرعادی را نمی پذیرند و نمی پسندند، اما به نظر می رسد که به طور کلی در این زمینه توجه چندانی ندارند.بلکه جنبه و جلوه ی دیگری از موضوع های جنسی در ذهن آنها حرکت میکند. بیشتر پسران و دختران ۵ ساله، اهمیتی نمی دهند که اگر پسر هستند با پدر و اگر دختر هستند با مادر و یا با خواهر و برادر خود از جنس موافق حمام کنند و در این زمینه آن قدرها هم، کنجکاوی های گذشته را ندارند و اگر هم دارند آن را پنهان می کنند. اما حدود ۶ سالگی دوباره علاقه به یافتن اطلاعات در این زمینه افزایش پیدا میکند و نه تنها مایل است درباره ی احساس و حال خودش بیشتر بداند و یا اصولا درباره ی جنس مختلف هم اطلاعاتی به دست بیاورد، بلکه کنجکاوی او در رابطه با پدر و مادر افزایش پیدا میکند.

به همین دلیل برخی از اوقات پشت در، منتظر شنیدن حرفی می شود و یا از سوراخ کلید، مایل است که درون اتاق را ببیند. خیلی از اوقات خودش را به خواب می زند و یا خود را در خانه پنهان می کند، تا از حوادثی که در این زمینه در خانه می گذرد با خبر شود، و یا وقت رفتن دستشویی پدر و مادر و یا حمام کردن آنها، اگر بتواند تدبیری بیندیشد و خودش را در آنجا قرار دهد، معمولا کوتاهی نمی کند.علاوه بر دانستن و میل به فهمیدن، یک تمایلی به تجربه در این زمینه وجود دارد و میتواند که درگیر برخی از فعالیت های جنسی شود. آنچه که به عنوان دکتر بازی می شناسیم معمولا و بیشتر در این سن خودش را نشان می دهد. از شوخی های جنسی پروایی ندارد و برخی از اوقات حرف های زشت و نامناسبی را در این زمینه بیان می کند و یا به نوعی دیگران را با آلات تناسلیشان یا حرف هایی در این زمینه، مخاطب قرار می دهد.

بازی با بچه های دیگر موجب نشان دادن خودشان به یکدیگر و یا برخی از اوقات موجب نزدیک شدن و تماس داشتن می شود. البته اگر با بچه های هم سن و سال خودش و هم جنس خودش باشد، معمولا تاثیر کمی در دریافت و برداشت های غلط و یا آزاردهنده برای او خواهد داشت، اما به هر حال احتمال آسیب و خطری حتی وقتی که با بچه های هم سن و سال است، به وجود می آید و فراهم میشود و یا اگر بزرگسالان از آن باخبر شوند و بچه ها را تنبیه کنند، بچه ها میتوانند این خاطرات را به صورت تصمیم های جدی و مهمی برای همه ی عمر در زندگی داشته باشند.حدود ۷ سالگی تمایلات جنسی کاهش پیدا میکند و میل به دانستن در این رابطه، اهمیت خودش را از دست می دهد و بیشتر جنبه ی لفظی و کلامی پیدا میکند و بچه احتمالا کوشش میکند که با حرف زدن و یا پرسیدن به نوعی کنجکاوی های خودش را ارضاء کند و اگر بحران و طوفانی را که اشاره خواهد شد، پشت سر گذاشته باشد، حدود ۷ سالگی تقریبا آهسته آهسته این کنجکاوی و این ارتباط با خود و دیگران به خاموشی و فراموشی سپرده می شود و در نتیجه کاری با این موضوع ها نخواهد داشت.