اختلال ارگاسمی زنان، دانستنی ها

در جامعه ما اگر از اختلال جنسی صحبت می شود، معمولا هدف مردان می باشد، و نصف جمعیت که همان خانمها باشند، نادیده گرفته می شوند. در صورتیکه مقوله اختلالات جنسی در خانمها بسیار پیچیده تر از مردان و نیز شایع تر از مردان می باشد. در چند سال اخیر بنده با توجه به مسئولیتی که دارم، پرونده های متعدد قضائی را مطالعه کرده ام که ریشه در عدم رضایت خانمها دارد. بنابراین آگاهی از مسائل و مشکلات خانمها می تواند نقش عمده در استحکام خانواده ها داشته باشد.

اصطلاح ارگاسم (Orgasm) به معنی ارضاء جنسی می باشد. یک سیکل یا چرخه جنسی در خانمها از ۴ مرحله تشکیل می شود: مرحله برانگیختگی، مرحله کفه یا همان مرحله تداوم رابطه زناشوئی، مرحله ارگاسم و مرحله فروکش. یعنی یک سیکل جنسی طبیعی از برانگیختگی شروع می شود و بدنبال ارگاسم تمایل جنسی فروکش پیدا می کند. ارگاسم در خانمها یک فرایند پیچیده می باشد. مانند بسیاری از نکات دیگر روابط زناشوئی، آگاهی مردم حتی طبقه تحصیل کرده در این مورد بسیار اندک است. در مورد ارگاسم واقعیتهای زیر در جامعه وجود دارند:

· بسیاری از مردان نمی دانند که در یک رابطه زناشوئی طبیعی خانمها نیز باید به ارضاء جنسی برسند.

· بسیاری از خانمها در طول زندگی ارگاسم را تجربه نمی کنند.

· بسیاری از خانمها از وجود چنین پدیده ای در خود آگاه نیستند و پس از اینکه با دوستان و افراد فامیل صحبت می کنند، متوجه می شوند که باید در یک رابطه زناشوئی آنها باید مرحله ای بنام ارگاسم را تجربه کنند.

· تعداد قابل توجهی از خانمها در رسیدن به ارگاسم مشکل دارند و دیر به ارگاسم می رسند.

یک سیکل جنسی طبیعی در خانمها دو تفاوت عمده با مردان دارد: اولین تفاوت این است که خانمها برای رسیدن به ارگاسم (ارضاء جنسی) معمولا ۱۵-۱۰ دقیقه زمان لازم دارند ولی در صورتیکه حدود ۹۰ درصد مردان ظرف ۲ دقیقه پس از برقراری رابطه زناشوئی به ارضاء جنسی می رسند. دوم اینکه درسیکل جنسی، مردان دارای یک مرحله بیش از خانمها هستند و آن این است که پس از مرحله چهارم یا فروکش، مردها وارد مرحله پنجم یا مرحله تحریک ناپذیری می شوند، در این مرحله مردها دیگر نمی توانند رابطه زناشوئی مجدد را از صفر شروع کنند مدت زمان آن از چند دقیقه تا چند ساعت و تا چند روز متفاوت است. با افزایش سن مرد، این مدت زمان بیشتر می شود. در صورتیکه خانمها فاقد مرحله تحریک ناپذیری هستند و پس از رسیدن به ارگاسم (Orgasm) می توانند دوباره از صفر رابطه زناشوئی را از سر بگیرند. یعنی اکثر خانمها در صورت فراهم بودن شرایط می توانند در یک بار رابطه زناشوئی طبیعی چندین بار ارگاسم (ارضاء جنسی) را تجربه کنند. موضوع مهم بعدی، این است که اکثر خانمها جهت رسیدن به ارگاسم نیاز به برقراری رابطه واژینال ندارند و در حقیقت در اکثر خانمها برقراری رابطه واژینال کمک چندانی در رسیدن به ارگاسم آنها نمی کند. و اما پس از مقدمه فوق می رسیم به علل اختلالات ارگاسم (ارضاء جنسی) در خانمها.

تعریف اختلال ارگاسم (Orgasmic Disorder) چنین است: اگر یک خانمی علی رغم برانگیختگی جنسی، تحریکات مناسب و به مدت زمان کافی نتواند ارگاسم را تجربه کند، مبتلا به اختلال در ارگاسم می باشد. توجه کنید که فرد باید از نظر جنسی برانگیخته شود، یعنی اگر خانمی مجبور به برقراری رابطه زناشوئی شود، ارگاسم (Orgasm) را تجربه نخواهد کرد. و یا اگر خانمی تحریکات کافی، مناسب و با مدت زمان کافی دریافت نکند، باز ارگاسم (ارضاء جنسی) را تجربه نخواهد کرد. اختلال در ارگاسم به دو دسته بزرگ تقسیم می شود: اولیه و ثانویه. در نوع اولیه یک خانم از بدو شروع زندگی جنسی دچار اختلال (Orgasmic Disorder) در ارگاسم بوده است. در نوع ثانویه یک خانم در ابتدا دارای ارگاسم طبیعی بوده ولی بعد از گذشت چند سال مبتلا به اختلال در ارگاسم می شود. ضمنا اختلال در ارگاسم یک تقسیم بندی دیگری هم دارد و آن نوع عمومی و نوع موقعیتی است. در اختلال در ارگاسم عمومی، فرد در هر شرایطی دارای اختلال در ارگاسم خواهد بود ولی در اختلال در ارگاسم موقعیتی، یک خانم در شرایط مکانی، زمانی و … خاصی دچار اختلال در ارگاسم می شود. کلاً اختلال در ارگاسم می تواند دارای دو علت بزرگ باشد، یا منشاء روحی و روانی دارد و یا اینکه منشاء عضوی دارد، یعنی علت اختلال در ارگاسم یک بیماری جسمی است.

باید توجه داشته باشیم که تشخیص اختلال در ارگاسم (Orgasmic Disorder) مشکل است و ممکن ثانویه به یک بیماری دیگر باشد. اختلالات جنسی در خانمها به شش دسته بزرگ تقسیم می شوند که یکی از آنها اختلال در ارگاسم (ارضاء جنسی) است. اگر خانمی دارای اختلال در مرحله برانگیختگی است، طبیعی است که به ارگاسم نیز نخواهد رسید. بر خلاف مردان، مسائل عاطفی و روحی روانی در خانمها نقش بزرگی در یک رابطه زناشوئی طبیعی دارند. اگر خانمی رابطه عاطفی خوبی با همسر خود نداشته باشد، طبیعی است، که در برانگیختگی جنسی و رسیدن به ارگاسم مشکل خواهد داشت. برای درک اختلال در ارگاسم (Orgasmic Disorder) باید تغییرات فیزیولوژیک که در بدن یک خانم در حین برانگیختگی جنسی و ارگاسم اتفاق می افتد را بدانیم. وقتی یک خانمی از نظر جنسی برانگیخته می شود، جریان خون لگن افزایش پیدا کرده و به دستگاه تناسلی خون بیشتری می رسد. افزایش جریان خون سبب می شود که مقداری از سرم خون از داخل عروق دستگاه تناسلی خارج و سبب مرطوب شدن دستگاه تناسلی شود.

بنابراین اگر خانمی در یک رابطه زناشوئی دچار مرطوب شدن دستگاه تناسلی نشود، دلیل براین است که وارد مرحله برانگیختگی نشده است و نباید انتظار داشت که به ارگاسم (ارضاء جنسی) نیز برسد. با ادامه تحریکات جنسی جریان خون ناحیه لگن بیشتر شده و رفته رفته نیروها در ناحیه لگن افزایش می یابند. وقتی این نیروها و فشارها رها شوند، انقباضات ریتمیک لذت بخش در اندامهای دستگاه تناسلی اتفاق می افتد که به آن ارگاسم می گویند. این انقباضات سبب می شوند که خون جمع شده از دستگاه تناسلی خارج و دوباره به سیستم عمومی بدن برگردد و بدنبال آن بسرعت دستگاه تناسلی خشک می شود. شدت، مدت، و تعداد انقباضات در خانمهای مختلف متفاوت است و در همه یکسان نیست. معمولا خانمها رفته رفته یاد می گیرند که چگونه به ارگاسم برسند و رسیدن به ارگاسم در آنها ساده تر می شود. در اختلال ارگاسم (Orgasmic Disorder)، برانگیختگی جنسی و مرطوب شدن دستگاه تناسلی اتفاق می افتد، فشار در لگن افزایش می یابد و فشار جسمی نیز زیاد شده و به حداکثر می رسد، ولی خانم نمی تواند این فشارها را رها کرده و به ارگاسم برسد، که علت این عدم توانائی بسیار زیاد و یکی از آنها رها کردن خانم در اوج تحریک جنسی و یا در اواسط تحریک جنسی توسط شوهر است. این به ارگاسم (ارضاء جنسی) نرسیدن سبب نا امیدی، عصبانیت و سایر مشکلات دیگر می گردد.

در اختلال ارگاسم یک خانم یا به ارگاسم (Orgasm) نمی رسد و یا اینکه خیلی مشکل به آن می رسد. اینکه یک خانم هر از چند گاهی مبتلا به اختلال در ارگاسم شود طبیعی است. گاها بعضی از خانمها با تحریکات بخصوصی به ارگاسم می رسند و این هم طبیعی است و اختلال در ارگاسم محسوب نمی شود. اکثر موارد اختلال در ارگاسم (ارضاء جنسی) اولیه هستند، یعنی بیمار در تمام طول زندگی جنسی خود دارای اختلال در ارگاسم بوده است. این خانمها با هیچ نوع تحریک جنسی به ارگاسم نمی رسند. در اختلال در ارگاسم ثانویه، خانم بدنبال یک بیماری، یک حادثه روحی روانی، یک جراحی و یا مصرف بعضی از داروها، دچار اختلال در ارگاسم (ارضاء جنسی) می شود. داروها از علل مهم اختلالات جنسی از جمله اختلال در ارگاسم می باشند.

از علل عضوی مهم اختلال در ارگاسم (Orgasmic Disorder) می توان از موارد زیر نام برد:

· آسیب به عرق لگن مثلا بدنبال جراحیهای لگنی و پرتو درمانی لگن

· آسیب به نخاع که در آن اعصاب عروق لگنی آسیب می بینند

· مصرف بعضی از داروها، که مهمترین آنها داروهائی است که در روانپزشکی بکار می روند. توجه داشته باشید که قطع و یا تعویض دارو باید فقط به دستور پزشک باشد.

· اعتیاد به مواد مخدر

· برداشتن کلیتوریس

· اختلالات هورمونی

از علل روحی روانی اختلال در ارگاسم (Orgasmic Disorder) می توان از موارد زیر نام برد:

· سابقه سوء استفاده جنسی

· سابقه تجربه جنسی نامناسب، یکی از آنها اصرار به برقراری رابطه زناشوئی به هر قیمت در شب زفاف است

· سوء استفاده عاطفی

· ترس از حاملگی

· ترس از ترد شدن توسط شوهر

· ترس از ازدست دادن کنترل حین ارگاسم

· داشتن تصویر نامناسب از بدن

· مشکل در روابط با همسر، مثل اختلافات خانوادگی

· استرسهای زندگی مثل مشکلات اقتصادی، بیکار شدن و طلاق

· گناه دانستن رابطه زناشوئی

· باورهای فرهنگی و اجتماعی

· سایر اختلالات روانی مثل افسردگی

احتمال اینکه اختلال در ارگاسم منشاء روحی روانی داشته باشد خیلی بیشتر از منشاء جسمی است.

درمان

وقتی علت اختلال در ارگاسم (Orgasmic Disorder) یک مشکل جسمی است، باید در صورت امکان آنرا درمان کرد. در مواردیکه مشکل منشاء روحی روانی دارد، معمولاً ترکیبی از آموزش، مشاوره، روان درمانی و درمان جنسی لازم است. برای اینکار افراد بسیار کار آزموده که آموزشهای لازم را دیده باشند، نیاز است. امروزه اکثر خانمهای مبتلا به اختلال در ارگاسم را می توان به مقدار زیادی کمک و درمان نمود. مشکل اصلی مواردی است که از دست درمانگر خارج است، مثلا ازدواج اجباری که در آن پدری به زور دختر خود را به عقد مردی در می آورد.