چگونه با فرزندم دوست باشم؟

در دوران کودکی وابستگی فرزند به خانواده زیاد بوده و کمتر به سوی گروه های همسال کشیده می شود اما در سن نوجوانی ارتباط گیری فرزند با دوستان خود وارد مرحله جدیدی می شود. والدین در این سن به علت نگرانی هایی که دارند به فرزندان خود اجازه نمی دهند که به خانه دوستانش رفت و آمد کند.

والدین زمانی که برای اولین بار فرزندشان را برای بازی وارد جمعی از کودکان می کنند، و یا با رشد سنی او وارد مهد کودک، مدرسه و اجتماع می شودن، والدین امیدوارند که فرزندشان دوستی پیدا کرده که وقتش را با او گذرانده و سرگرم باشد ، ولی اگر فرزندشان از گروه طرد شود و یا نداند که چطور با کسی دوست شود آنها را ناراحت خواهد کرد. این مشکل در زمان مدرسه و یا بعد از آن اهمیت بیشتری پیدا می کند. اگر او وارد یک جمع بدی شود، در تربیت و آینده او تاثیر بدی خواهد گذاشت ، ولی اگر گروه خوبی از دوستان را پیدا کند سیستم حمایتی فوق العاده ای را به همراه دارد که زندگی اش را بهتر خواهد کرد.

دوستان فرزندتان را به خانه دعوت کنید

برخی والدین از ارتباط فرزندان خود با دوستانشان وحشت دارند و در این زمینه وسواس بیش از حدّی از خود نشان می دهند، به‌همین دلیل اجازه‌ی رفت و آمد به منزل یکدیگر را به آنها نمی دهند. به دوستان فرزندانشان اعتماد ندارند و فکر می کنند فرزندانشان قادر به گزینش دوست مناسب با ارزش های خانواده نیستند. نگرانند که مبادا این ارتباط ها موجب گمراهی فرزندان آنها شود.

از آن‌جایی که خصوصاً نوجوانان برای گروه دوستان خود اهمّیت زیادی قایلند، این مسئله جرّ و بحث‌های زیادی را بین فرزندان و والدین به وجود می آورد. فرزندان از بی اعتمادی والدین خود نسبت به این مسئله بسیار رنج می برند و حتّی بدون اطّلاع والدین خود اقدام به دیدار دوستان خود و حضور در منزل آنها می‌نمایند.

بچّه‌ها را تشویق کنید تا دوستان خود را به‌منزل دعوت کنند. به بچّه‌هایتان نشان دهید که از دیدن دوستانشان لذّت می برید، در خانه شما همیشه به روی آنها گشوده است و برایشان ارزش و احترام خاصّی قابل هستید. بچّه‌هایی که احساس می کنند از دوستان آنها همیشه استقبال می شود، این پیام ضمنی را دریافت می کنند که: «من می دانم در انتخاب دوست قضاوت درستی داری و اگر به توجّه آنها علاقه‌مند هستی و اعتماد داری، برای من کافی‎‌ست، به تو اعتماد دارم و لذا دوستانت را هم مثل تو دوست دارم و از ایشان استقبال می کنم.» چنین برخوردی نمایانگر این حقیقت است که، شما به فرزندانتان ایمان و اعتماد دارید و اگر به بچّه ها اعتماد داشته باشید، آنها هم طبیعتاً به خود ایمان می آورند.

دوست شدن با فرزند

اطلاع از علایق و خواست های دوست نوجوان می تواند به اولیا کمک کند تا فرزندشان را بهتر درک کنند. در موارد بسیاری علت گرایش بیش از حد نوجوان به همسالان ، ناشی از توجه ندیدن در خانواده است. توجه و محبت کافی به فرد که متناسب با سن وی باشد و او را به دوران جوانی و بزرگسالی رهنمون شود بهترین نوع توجه است. نوجوان در این سن مشاور است و دارای آن پختگی عقلی است که بتواند در مورد مسائل خود تصمیم گیرد و در سایر تصمیم گیری های خانواده شرکت کند. این برخورد به نوجوان کمک خواهد کرد تا ضمن رسیدن به استقلال، در کسب یک هویت موفق توفیق یابد.

در صورت نبودن همسالان یا عدم صلاحیت آنان، ارتباط فامیلی با نزدیکان همتا، ایفای نقش همسالان به وسیله پدر و مادر، بازی کودک با اسباب بازی ها (عروسک ها، خرس های پشمالو و…) در نقش همسالان و ذکر قصه هایی با محتوای روابط همسالان می تواند تا حدودی جای رابطه با همسالان را پر کند.

در حالت ضرورت ارتباط فرزندتان با همسالان نامطلوب (عدم امکانات یا وابستگی فرزند به آنان) برای این مساله حساسیت فراوانی نشان ندهید؛ زیرا با حساسیت شما وابستگی اش بیشتر خواهد شد. زیرا انسان بر آنچه منع می شود حریص تر است.

دوست های ناباب

نوجوانان بیش از آنکه با خانواده ارتباط داشته باشند و با آنها وقت بگذرانند به سمت دوستانشان گرایش دارند. پس در درجه اول خیلی مهم است که والدین نظارت کافی بر فعالیت‌ها و دوستان فرزندشان داشته باشند تا او به اشتباه با فردی نامناسب ارتباط پیدا نکند اما اگر چنین اتفاقی افتاد به هم زدن این دوستی کار بسیار مشکلی است.

در صورتی که متوجه شدید نوجوانتان با فردی نامناسب دوست شده است به این توصیه‌ها عمل کنید:

خواستار قطع ارتباط نشوید:

مطمئن باشید در این برهه زمانی رابطه فرزندتان با دوستش بسیار قوی‌تر از رابطه شما با اوست. هیچ فایده‌ای ندارد اگر به فرزندتان بگویید با فلان دوستت حرف نزن یا با او بیرون نرو. البته این موضوع کاملا منطقی و درست است که به او بگویید از نوع رفتار یا لباس پوشیدن دوستش خوشتان نمی‌آید اما آغازکننده جنگ برای قطع ارتباط نباشید! باید هوشمندانه رفتار کنید.

تقاضای کمک کنید:

با یک بزرگ‌تر یا دوست نوجوانی که روی فرزندتان تاثیر می‌گذارد صحبت کنید تا با فرزند شما همراه شود و او را به راه درست راهنمایی کند و خواستار قطع ارتباط او با فرد نامناسب شود. نوجوان شما به این فرد اعتماد خواهد کرد و رازهایش را با او در میان می‌گذارد. مراقب باشید و سعی نکنید از تمام مسایل خصوصی او سردر بیاورید. کلیات را بدانید اما دنبال جزییات نباشید زیرا کنجکاوی بیش از حد، باعث خراب شدن رابطه نوجوان با فرد مورد اعتماد خواهد شد.

دوستان او را بشناسید:

سعی کنید با تمام دوستان نوجوانتان آشنا شوید و به مرور آنها را بشناسید. تمام آنهایی که در نگاه اول بد به نظر می‌رسند واقعا آنقدرها هم مشکل‌ساز نیستند. در موقعیت‌های خاص مثل جشن‌ تولد یا جشن پایان سال تحصیلی از فرزندتان بخواهید چند نفر از دوستانش را دعوت کند تا دور هم خوش بگذرانید. بعد از مراسم به او بگویید که از دیدن دوستانش خوشحال شدید و دوست دارید باز هم آنها را ببینید. به این ترتیب می‌توانید روابط فرزندتان را تا حدی زیر نظر داشته باشید!