انواع بیماری های مقاربتی، هفت نشانه و درمان

بیماری های مقاربتی اغلب تشخیص داده نمی‌شوند زیرا در برخی موارد علائم ندارند. داشتن بیماری‌های مقاربتی خاص می‌تواند باعث شود که فرد بیش‌تر مستعد ابتلا به عفونت‌های دیگر، از جمله HIV باشد. اگر برای شما دیدار با پزشک‌تان دشوار است، گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد.
بیماری های مقاربتی (STD ها) شایع هستند. با توجه به مراکز کنترل بیماری، سالانه بیش از ۲۰ میلیون مورد ابتلای جدید در ایالات متحده رخ می‌دهد. حتی بسیاری از موارد تشخیص داده نمی‌شود.
یکی از دلایل این است که بسیاری از آدم‌ها نمی‌دانند که آلوده به یکی از این بیماری‌ها هستند، چرا که بسیاری از بیماری های مقاربتی هیچ علامتی ندارد. ممکن است سال‌ها به یک بیماری مقاربتی مبتلا باشید بدون این‌که اطلاعی داشته باشید. حتی زمانی که بیماری های مقاربتی علائم آشکاری ندارند، باز هم می‌توانند به بدن شما آسیب برسانند. عدم درمانِ بیماری‌های مقاربتیِ بدون علامت می‌تواند:
۱. خطر ابتلا به ناباروری را افزایش دهد.
۲. باعث بروز انواع خاصی از سرطان‌ها شود.
۳. به شریک زندگی‌تان نیز سرایت کند.
۴. به جنین‌تان آسیب برساند، اگر باردار باشید.
۵. باعث شود که بیش‌تر مستعد ابتلا به عفونت HIV باشید.

علائم
بیماری‌های مقاربتی بسیاری از آدم‌ها را شوکه می‌کنند. با این حال، مهم است که سلامت جنسی خود را حفظ کنید. حواس‌تان به هر گونه تغییر فیزیکی، هر چه‌ قدر هم جزئی، باشد. از یک پزشک یا مرکز درمانی برای تشخیص آنها کمک بگیرید.
با پزشک‌تان صحبت کنید اگر علائم یک بیماری مقاربتی را دارید. او می‌تواند عفونت را درمان کند یا داروهایی برای‌تان تجویز کند که علائم یا مشکلاتی که احتمالا دارید، را کاهش می‌دهند. او همچنین می‌تواند به شما یاد بدهد که چه‌طور خطر ابتلا به STD را در آینده کاهش بدهید.
علائم بیماری‌های مقاربتی (STD) می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از علائم شایع بیماری‌های مقاربتی عبارتند از:
۱. بروز تغییرات در ادرار
درد یا سوزش در هنگام دفع ادرار می‌تواند نشانه‌ای از چند بیماری مقاربتی باشد. هرچند چنین مشکلی می‌تواند در اثر عفونت دستگاه ادراری یا سنگ کلیه نیز رخ بدهد. بنابراین اگر شما دچار درد یا نشانه‌های دیگری در هنگام ادرار کردن هستید، حتما باید آزمایش بدهید.
بیماری‌های مقاربتی که می‌توانند باعث بروز درد در هنگام دفع ادرار شوند، عبارتند از:
- کلامیدیا
- سوزاک
- تریکومونا
- تب خال ناحیه تناسلی
با پزشک‌تان صحبت کنید اگر متوجه هر گونه تغییری در ادرارتان شدید. شما همچنین باید به رنگ ادرارتان توجه داشته باشید چون احتمال وجود خون نیز وجود دارد.
۲. ترشح غیر معمول از آلت تناسلی
ترشح از آلت جنسی معمولا نشانه‌ای از یک بیماری مقاربتی یا عفونت است. حتما باید این علائم را در اسرع وقت به پزشک‌تان گزارش بدهید تا علت ترشح را تشخیص بدهد. بیماری‌های مقاربتی که می‌توانند باعث وجود ترشح از آلت تناسلی شوند، عبارتند از:
- کلامیدیا
- سوزاک
- تریکومونا
این عفونت‌ها به طور کلی با آنتی بیوتیک درمان می‌شوند. اما مهم است که داروها را دقیقا طبق تجویز دکتر مصرف کنید.
اگر علائمی که دارید بهبود نیافتند یا برگشتند، باید دوباره به پزشک‌تان مراجعه کنید. ممکن است از طریق تماس با شریک زندگی‌تان دوباره آلوده شده باشید، به خصوص اگر آنها همزمان با شما درمان نشده باشند. همچنین ممکن است لازم باشد آنتی‌بیوتیک دیگری مصرف کنید.
۳. سوزش یا خارش در ناحیه واژن
بیماری‌های مقاربتی همیشه علت سوزش یا خارش در ناحیه‌ی واژن نیستند. یک عفونت باکتریایی یا قارچی نیز می‌تواند باعث ایجاد سوزش یا خارش در واژن شود. به هر حال، شما باید با پزشک خود در مورد هر گونه تغییری در ناحیه‌ی واژن‌تان صحبت کنید. واژینوز باکتریال و شپش ناحیه‌ی تناسلی می‌تواند باعث خارش شود و باید مورد درمان قرار بگیرد.
۴. درد هنگام رابطه‌ی جنسی
درد به هنگام رابطه‌ی جنسی در میان زنان نسبتا شایع است. به این دلیل، می‌توان آن را یکی از علائم نادیده گرفته شده‌ی بیماری‌های مقاربتی دانست. اگر در هنگام رابطه‌ی جنسی احساس درد دارید، باید آن را با پزشک خود مطرح کنید. این امر به ویژه زمانی درست است که درد:
- جدید است
- تغییر کرده‌است
- پس ازرابطه با یک شریک جنسی جدید، آغاز شده‌است
- بعد از یک تغییر در عادات جنسی شروع شده‌است
درد در هنگام انزال نیز می‌تواند یکی از نشانه‌های STD در مردان باشد.
۵. ترشحات غیر طبیعی واژن یا خونریزی
ترشحات غیر طبیعی واژن می‌تواند نشانه‌ای از چند عفونت باشد. البته همه‌ی این ترشحات از طریق رابطه‌ی جنسی منتقل نمی‌شود. عفونت‌های مرتبط با رابطه‌ی جنسی، مانند قارچ و واژینوز باکتریال نیز می‌تواند باعث وجود ترشح از واژن شود.
اگر شما تغییراتی در ترشحات واژن‌تان دیدید، با پزشک‌تان مشروت کنید. برخی ترشحات واژن در چرخه‌ی قاعدگی نرمال است. اما این ترشحات نباید رنگ داشته باشد یا بدبو باشد. وجود رنگ یا بو می‌تواند ‌نشانه‌های یک بیماری مقاربتی باشد. به عنوان مثال، ترشحی که در اثر تریکومونا رخ می‌دهد اغلب سبز، کف‌آلود، و بدبو است. ترشحات سوزاک ممکن است زرد و آغشته به خون باشد.
اگر شما بین دوره ‌های‌تان همراه با ترشحات خونریزی داشته باشید، یک وقت ملاقات از پزشک‌تان بگیرید. این علائم می‌تواند نشانه‌ی سرطان باشد.
۶. برآمدگی یا زخم
برآمدگی و زخم ممکن است نخستین نشانه‌ی مهمِ بیماری‌های مقاربتی باشد. بیماری‌هایی از قبیل:
- تب خال ناحیه تناسلی
- ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)
- سیفلیس
- زگیل آبکی
اگر برآمدگی یا زخم عجیبی روی (یا نزدیک) دهانه‌ی واژن یا ناحیه تناسلی‌تان دارید، با پزشک‌تان صحبت کنید. شما باید وجود این زخم‌ها را با پزشک‌تان در میان بگذارید حتی اگر قبل از قرار ملاقات‌تان از بین بروند. برای مثال، زخم‌های تب خال معمولا ظرف یک یا دو هفته ناپدید می‌شوند. با این حال، همچنان می‌توانند عفونی شوند حتی زمانی که هیچ زخمی وجود نداشته باشد.
از بین رفتن زخم به این معنا نیست که عفونت هم از بین رفته‌است. عفونت مانند تبخال مادام‌العمر است. هنگامی که آلوده به عفونت شوید، ویروس همیشه در بدن‌تان وجود دارد.
۷. درد در ناحیه‌ی لگن یا شکم
درد لگن می‌تواند نشانه‌ای از چند اختلال باشد. اگر درد غیر معمول یا شدید است، بهتر است که با پزشک‌تان در مورد آن صحبت کنید.
بسیاری از عللِ ایجادکننده‌ی درد لگن به بیماری‌های مقاربتی ارتباطی ندارند. با این حال، یکی از دلایل درد شدید لگن در زنان بیماری التهابی لگن (PID) است، و زمانی رخ می‌دهد که بیماری های مقاربتی درمان نشده باشند. باکتری‌ها وارد رحم و شکم می‌شوند. عفونت باعث التهاب و زخم در این نواحی شود. این مشکل می‌تواند بسیار دردناک و در موارد نادر، کشنده باشد. PID یکی از علل اصلی ناباروری قابل پیشگیری در زنان است.

علائم غیر اختصاصی
بیماری های مقاربتی عفونی هستند. و درست مثل عفونت‌های دیگر، می‌توانند باعث بروز علائم غیراختصاصی (علائمی که می‌توانند در اثر تعدادی از بیماری‌ها ایجاد شوند) زیادی شوند. آنها نشان می‌دهند که بدن شما در حال واکنش نشان دادن در برابر یک عفونت است. علائم غیر اختصاصی که می‌توانند با توجه به بیماری های مقاربتی و اختلالات مرتبط ایجاد شوند، عبارتند از:
- لرز
- تب
- خستگی
- بثورات
- کاهش وزن
این علائم به تنهایی نمی‌توانند باعث شوند که پزشک‌تان تصور کند مبتلا به STD هستید. اگر فکر می‌کنید در معرض خطر ابتلا به STD هستید، پزشک‌تان را در جریان بگذارید.

کسانی که بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی قرار دارند
اگر چه هر کسی می‌تواند در معرض یک بیماری مقاربتی باشد، اما داده‌ها نشان می‌دهند که جوانان و مردانی که با مردان دیگر (MSM) رابطه‌ی جنسی دارند، بیش‌تر در معرض خطر هستند. نرخ کلامیدیا و سوزاک در میان جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله بالاتر است، در حالی که ۸۳ درصد از مردان که سفلیس دارند، MSM هستند.

درمان علائم بیماری‌های مقاربتی (STD)
برخی از بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند و برخی دیگر درمانی ندارند. با پزشک‌تان در مورد درمان و همین‌ طور اقدامات پیشگیرانه مشورت کنید، برای حصول اطمینان از این‌که بیماری مقاربتی تان را به شخص دیگری منقل نمی‌کنید، چرا که حتی پس از درمان نیز ممکن است همچنان مسری باشد.
پزشکان می‌توانند بیماری‌های مقاربتی خاصی را درمان کنند. نمونه‌هایی از بیماری‌های قابل درمان عبارتند از:
- آنها عفونت کلامیدیا را با آنتی‌بیوتیک درمان می‌کنند.
- آنها می‌توانند سوزاک را با استفاده از آنتی‌بیوتیک درمان کنند. هرچند مشخص شده‌است که برخی از سویه‌های این ویروس مقاوم به دارو هستند و درمان‌های همیشگی روی آنها تاثیری ندارد.
- مصرف آنتی‌بیوتیک می‌تواند سفلیس را درمان کند. دارویی که پزشک‌تان تجویز می‌کند بستگی به این دارد که بیماری سفلیس در چه مرحله‌ای قرار دارد.
- پزشکان می‌توانند داروهای ضد قارچی مثل مترونیدازول یا تینیدازول را برای درمان این بیماری تجویز کنند.
برخی از بیماری های مقاربتی قابل درمان نیستند، اما درمان می‌تواند نشانه‌های آنها را کاهش دهد. تبخال و ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) دو بیماری‌ مقاربتی هستند که در این دسته قرار می‌گیرند.
برای تبخال، پزشکان داروهایی تجویز می‌کنند تا جلوی شیوع آن را بگیرند. این داروها به عنوان ضد ویروس شناخته شده‌اند. برخی از افراد این داروها را برای کاهش احتمال شیوع به صورت روزانه مصرف می‌کنند.
پزشکان درمان مشخصی برای HPV ندارند. با این حال، ممکن است برخی داروهای موضعی را برای کاهش بروز خارش و ناراحتی تجویز کنند.
حتی اگر شما درمان شده‌اید و دیگر بیماری مقاربتی ندارید، باز هم این احتمال وجود دارد که دوباره مبتلا شوید. شما از ابتلا به همان STD در امان نیستند.

چه زمانی باید به پزشک‌تان مراجعه کنید؟
پزشکان باید آزمایش‌هایی را انجام دهند تا مشخص شود که آیا به STD مبتلا هستید، یک بیماری عفونی دیگر دارید و یا اصلا مبتلا به یک اختلال متفاوت شده‌اید. مهم است که به محض این‌که متوجه علائم شدید، به پزشک‌تان مراجعه کنید. تشخیص زود هنگام یعنی شما می‌توانید زودتر درمان شوید و کمتر در معرض خطر عوارض آن خواهید بود.
دلیل دیگر برای مراجعه به پزشک‌تان بلافاصله پس از داشتن علائم این است که تشخیص بسیاری از بیماری های مقاربتی در هنگام بروز علائم بسیار آسان‌تر است. گاهی اوقات ممکن است علائم وجود نداشته باشند، اما این بدان معنی نیست که STD درمان شده‌است. بیماری مقاربتی (STD) همچنان می‌تواند وجود داشته باشد و علائم نیز ممکن است دوباره عود کنند.
غربالگری بخشی از یک معاینه‌ی سلامت استاندارد نیست. شما نمی‌توانید مطمئن شوید که آیا مبتلا به بیماری مقاربتی شده‌اید یا نه، مگر این‌که آزمایش داده باشید و جواب آن را دریافت کرده باشید.