تغییرات بدن در بارداری، بیست و شش مورد مهم
زنان باردار افزایش ناگهانی و چشمگیری را در سطح استروژن و پروژسترون تجربه می‌کنند.
بارداری باعث تغییرات زیادی در بدن می‌شود. این تغییرات بدن در دوران بارداری می‌توانند از موارد معمول و پیش‌بینی شده، مانند تورم و احتباس مایعات تا موارد ناشناخته مثل تغییرات بینایی متفاوت باشند. در صورتی که تمایل دارید در مورد تغییرات بدن در دوران بارداری اطلاعات بیشتری کسب کنید، با ما همراه باشید.
۱. تغییرات هورمونی در دوران بارداری
تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی که در اثر حاملگی رخ می‌دهند، منحصر به فرد هستند.
زنان باردار افزایش ناگهانی و چشمگیری را در سطح استروژن و پروژسترون تجربه می‌کنند. آن‌ها تغییراتی را نیز در مقدار و عملکرد تعدادی از هورمون‌های دیگر تجربه می‌کنند. این تغییرات تنها بر خلق و خوی زنان باردار تاثیر نمی‌گذارند بلکه می‌توانند:
- پوست زنان را گلگون و درخشان کنند
- به طور قابل‌توجهی به رشد جنین کمک کنند
- تاثیر فیزیکی ورزش و فعالیت بدنی را روی بدن تغییر بدهند
۲. تغییرات استروژن و پروژسترون
استروژن و پروژسترون مهم‌ترین هورمون‌های بارداری هستند. یک زن در دوران بارداری بیش از تمام طول زندگی‌اش که باردار نیست استروژن تولید می‌کند. افزایش استروژن در حاملگی باعث می‌شود که رحم و جفت:
- عروق‌زایی را بهبود بدهند (تشکیل عروق خونی)
- مواد مغذی را انتقال بدهند
- از کودک در حال رشد حمایت کنند
علاوه بر این، به نظر می‌رسد که استروژن نقش مهمی در کمک به رشد جنین داشته باشد.
سطح استروژن در طول بارداری به طور پیوسته افزایش می‌یابد و در سه ماهه‌ی سوم به اوج خود می‌رسد. این افزایش سریع سطح استروژن در سه ماهه‌ی اول ممکن است باعث بروز حالت تهوع و استفراغ مرتبط با بارداری شود، و در سه ماهه‌ی دوم، نقش مهمی در پیشرفت مجاری شیر دارد و سبب بزرگ شدن سینه‌ها می‌شود.
سطح پروژسترون نیز در دوران بارداری بسیار بالا است. تغییر سطح پروژسترون موجب شل و سست شدن رباط‌ها و مفاصل در سراسر بدن می‌شود. علاوه بر این، سطح بالای پروژسترون باعث افزایش اندازه‌ی برخی ساختارهای داخلی می‌شود، مانند میزنای. میزنای کلیه و مثانه را به هم متصل می‌کند. عملکرد دیگر پروژسترون تغییر سایز رحم از یک گلابی کوچک - در حالت غیر بارداری - به رحمی است که می‌تواند یک نوزاد کامل را در خود جای بدهد.
۳. هورمون‌های بارداری و آسیب‌های ورزشی
در حالی که این هورمون‌ها برای سپری کردن یک دوره‌ی موفق بارداری بسیار حیاتی هستند، می‌توانند ورزش کردن را دشوارتر کنند. از آن‌جایی که رباط‌ها آزادتر هستند، زنان باردار ممکن است در معرض ریسک بالاتر رگ به رگ شدن و آسیب دیدن مچ پا یا زانو باشند. با این حال، هیچ مطالعه‌ای تا کنون افزایش نرخ آسیب را در دوران بارداری ثبت نکرده‌است.
وضعیت بدن یک زن باردار به طور کامل تغییر می‌کند. سینه‌ی او بزرگ‌تر می‌شود. شکم او از حالت تخت یا مقعر، به حالت محدب تبدیل می‌شود و انحنای پشت او افزایش می‌یابد. این تاثیر ترکیبی مرکز ثقل بدن را به جلو تغییر می‌دهد و ممکن است منجر به تغییر در تعادل فرد شود.
۴. افزایش وزن، احتباس مایعات و فعالیت بدنی
افزایش وزن در زنان باردار فشار روی بدن آن‌ها را در اثر انجام هرگونه فعالیت بدنی افزایش می‌دهد. این وزن اضافی و گرانش، گردش خون و مایعات بدن را به ویژه در اندام تحتانی کند می‌کند. در نتیجه مایعات در بدن زنان باردار حفظ می‌شود و صورت و اندام ورم می‌کنند. این وزن آب محدودیت دیگری هم روی کیفیت ورزش زنان ایجاد می‌کند.
بسیاری از زنان در سه ماهه‌ی دوم کم کم تورم را تجربه می‌کنند. تورم بدن اغلب تا سه ماهه‌ی سوم ادامه می‌یابد. این افزایش در حبس مایعات منجر به افزایش قابل‌توجه وزن زنان در دوران بارداری می‌شود. نکاتی که برای کاهش تورم می‌توانید امتحان کنید، عبارتند از:
- استراحت کنید
- به مدت مدت طولانی نایستید
- از مصرف کافئین و سدیم پرهیز کنید
- پتاسیم را در برنامه‌ی غذایی‌تان افزایش بدهید
افزایش وزن معمولا دلیل اصلی این است که بدن نمی‌تواند سطح آمادگی قبل از بارداری را تحمل کند. این موضوع حتی در مورد ورزشکاران حرفه‌ای و کسانی که در سطح قهرمانی کار می‌کنند، هم صدق می‌کند. با فشار روی رباط گرد زهدان، افزایش اندازه‌ی رحم و بی ثباتی لگن در اثر سستی رباط معمولا ورزش کردن برای زنان باردار دشوار شود.
- نکته: در همان اوایل بارداری یک عکس از پهلو از خودتان بگیرید. بعد نزدیک زمان زایمان‌تان هم عکس دیگری از زاویه‌ی پهلو بگیرید و این دو عکس را با هم مقایسه کنید. تغییراتی که می‌بینید بسیار قابل‌توجه و جالب هستند، این‌طور نیست؟
۵. تغییرات حسی
بارداری می‌تواند به طرز چشمگیری شیوه‌ی تجربه کردن جهان را از طریق حس بینایی، چشایی و بویایی، تغییر دهد.
۶. تغییر قوه‌ی بینایی
برخی از زنان تغییراتی را در قوه‌ی بینایی و معمولا نزدیک‌بینی را در دوران بارداری تجربه می‌کنند. محققان مکانیسم بیولوژیکی پشت تغییرات رخ داده در قوه‌ی بینایی را نمی‌دانند. سطح بینایی اکثر زنان پس از زایمان دوباره به وضعیت سابق برمی‌گردد.
برخی تغییرات بدن در دوران بارداری تار شدن دید و مشکلات استفاده از لنزهای تماسی را شامل می‌شوند. زنان باردار اغلب افزایش فشار داخل چشم را تجربه می‌کنند. زنان مبتلا به پره اکلامپسی یا دیابت بارداری ممکن است در معرض خطر بالای مشکلات نادر چشم مانند جداشدگی یا پارگی شبکیه یا از دست دادن بینایی باشند.
۷. تغییر در قوه‌ی چشایی و بویایی
اکثر زنان در طول بارداری تغییراتی را در حس چشایی تجربه می‌کنند. آن‌ها معمولا غذاهای شورتر و غذاهای شیرین‌تر را نسبت به زنان غیر باردار ترجیح می‌دهند. آن‌ها همچنین آستانه‌ی تحمل بالاتر برای طعم‌های ترش، شور و شیرین دارند. دیسگوسیا، یا کاهش قوه‌ی چشایی، اغلب در طول سه ماهه‌ی اول بارداری تجربه می‌شود.
ممکن است در هر کدام از سه دوره‌ی بارداری طعم متفاوتی را ترجیح بدهید. اگر چه بسیاری از زنان کاهش قدرت چشایی را برای دوره‌ی کوتاهی پس از زایمان هم تجربه می‌کنند، اما معمولا بعد از حاملگی این قوه را دوباره به طور کامل به دست می‌آورند. بعضی از زنان باردار هم نوعی طعم فلز را در دهان‌شان تجربه می‌کنند. حس کردن طعم فلز در دهان می‌تواند تهوع را تشدید کند و ممکن است نشان‌دهنده‌ی عدم دریافت مواد مغذی به میزان کافی و متعادل باشد.
زنان باردار در بعضی موارد تغییراتی را در حس بویایی‌شان نیز گزارش می‌دهند. بسیاری از آن‌ها حساسیت بالایی نسبت به انواع بوها دارند. داده‌های قابل‌اطمینان و بسیار کمی جود دارد که نشان بدهد زنان باردار در واقع بیشتر از زنان غیر باردار بوها را حس می‌کنند و تشخیص می‌دهند. با این وجود اکثریت خانم‌های باردار تقویت قوه‌ی بویایی را در این دوران تجربه می‌کنند.
۸. تغییرات پستان و گردن رحم
تغییرات هورمونی، که در سه ماهه‌ی اول شروع می‌شود، منجر به رخ دادن تغییرات فیزیولوژیکی زیادی در سراسر بدن خواهند شد. این تغییرات کمک می‌کنند که بدن مادر برای بارداری، زایمان و شیر دادن به نوزاد آماده شود.
۹. تغییرات پستان
سینه‌های زنان باردار اغلب در طول بارداری به طور چشمگیری تغییر می‌کنند، زیرا بدن آن‌ها برای شیر دادن به نوزاد تازه متولد شده آماده می‌شود. هورمون‌های بارداری که روی رنگ پوست تاثیر می‌گذارند، اغلب هالچه‌ی دور نوک پستان را تیره می‌کنند. در حین این‌که سینه‌ها رشد می‌کنند، زنان باردار ممکن است حساسیت به لمس را تجربه کنند و متوجه شوند که رگ‌ها تیره‌تر شده‌اند و نوک پستان برجسته‌تر از زمان قبل از بارداری است. بعضی از زنان ممکن است ترک پوستی روی سینه‌ها را تجربه کنند، به ویژه اگر رشد سریعی داشته باشند. بسیاری از زنان همچنین افزایش اندازه‌ی نوک پستان و هالچه‌ی دور آن را متوجه می‌شوند.
یک سری برجستگی‌های کوچک نیز در هالچه اغلب ظاهر می‌شوند. اکثر زنان در طول سه ماهه‌ی دوم تولید و حتی "نشت" مقدار کمی ماده ضخیم و زرد را شروع می‌کنند. این ماده به عنوان آغوز نیز شناخته می‌شود. مجاری شیر علاوه بر تولید آغوز برای اولین بار که نوزاد شیر مادر را می‌خورد، به منظور آمادگی برای تولید و ذخیره‌ی شیر گسترش می‌یابند. بعضی از زنان ممکن است توده‌های کوچکی را در بافت پستان‌شان مشاهده کنند که می‌توانند در اثر مجاری مسدود شیر ایجاد شده باشند. اگر بعد از چند روز ماساژ پستان و گرم کردن آن با آب یا دستمال مرطوب، توده‌ها ناپدید نشدند، پزشک باید اوضاع پستان را بررسی کند.
۱۰. تغییرات گردن رحم
گردن رحم یا دهانه‌ی رحم، در طول بارداری و زایمان دچار برخی تغییرات فیزیکی می‌شود. در بسیاری از زنان، بافت دهانه‌ی رحم ضخیم، سخت و غده‌دار می‌شود. تا چند هفته قبل از زایمان، دهانه‌ی رحم ممکن است در اثر فشار نوزادی که در حال رشد است، کمی نرم‌تر و بازتر شود.
در ابتدای بارداری، دهانه‌ی رحم یک مخاط غلیظ ایجاد می‌کند تا رحم را مسدود کند. این انسداد اغلب در اواخر بارداری یا هنگام زایمان از بین می‌رود. باز شدن این انسداد با خروج مقدار کمی خون و مخاط از دهانه‌ی رحم رخ می‌دهد، فرایندی که به نمایش خونین مشهور است. قبل از زایمان، گردن رحم به طور قابل‌توجهی باز، نرم و نازک می‌شود و به این ترتیب اجازه می‌دهد که کودک از مجرای زایمان عبور کند.
۱۱. تغییرات در مو، پوست و ناخن
بسیاری از زنان در طول بارداری تغییراتی را در پوست‌شان تجربه خواهند کرد. اگر چه اکثر این تغییرات موقتی هستند، اما بعضی از آن‌ها - مانند ترک پوستی - می‌توانند دائمی باشند. علاوه بر این، زنانی که برخی از این تغییرات پوستی را در دوران بارداری تجربه می‌کنند احتمالا در بارداری‌های آینده یا حتی زمان مصرف قرص‌های ضد بارداری هم آن‌ها را تجربه می‌کنند.
۱۲. تغییرات بدن در دوران بارداری در مو و ناخن
بسیاری از زنان تغییراتی را در رشد مو و ناخن در دوران بارداری تجربه می‌کنند. گاهی اوقات تغییرات هورمونی باعث ریزش مو می‌شود. این امر مخصوصا در زنانی که سابقه‌ی آلوپسی زنان را در خانواده‌شان دارند صادق است.
اما بسیاری از زنان در دوران بارداری رشد و پرپشت شدن مو را تجربه می‌کنند و حتی ممکن است در مکان‌های ناخواسته رشد مو داشته باشند. رشد مو ممکن است در صورت، دست‌ها، پاها یا پشت رخ بدهد. اغلب تغییرات در رشد مو پس از تولد نوزاد به حالت طبیعی باز می‌گردد. با این حال، ریزش مو تا یک سال بعد از زایمان ادامه دارد، چرا که فولیکول های مو و سطح هورمون‌ها بدون تاثیر هورمون‌های حاملگی مجددا تنظیم می‌شوند.
بسیاری از زنان نیز در طول حاملگی رشد سریع‌تر ناخن را تجربه می‌کنند. خوردن غذاهای مفید و مصرف ویتامین‌های دوران بارداری باعث افزایش هورمون‌های رشد بارداری می‌شود. اگرچه بعضی از زنان ممکن است این تغییر را به شیوه‌ای مطلوب تجربه کنند، اما بسیاری از زنان شکنندگی ناخن یا ضعیف شدن و مشکلات دیگر ناخن را پشت سر بگذارند. تغییرات غذایی سالم برای افزایش قدرت ناخن می‌تواند به جلوگیری از شکستگی آن، بدون استفاده از محصولات شیمیایی ناخن کمک کند.
۱۳. لکه‌های بارداری و تیره شدن پوست
اکثریت قریب به اتفاق زنان باردار در طول حاملگی نوعی تیره شدن پوست را تجربه می‌کنند. این تیرگی شامل تیره شدن رنگ پوست در برخی قسمت‌های بدن مانند هالچه‌ی دور نوک سینه، ناحیه‌ی تناسلی، جای زخم و خط سفید در وسط شکم می‌شود. تیره شدن پوست می‌تواند در زنان با هر رنگ پوستی اتفاق بیفتد، اما در زنانی که تن پوست تیره‌تر دارند، بیش از زنان سفیدپوست شایع است.
علاوه بر این، تا ۷۰ درصد زنان باردار، تیره شدن پوست صورت را تجربه می‌کنند. این اختلال به عنوان ملاسما یا "لکه‌های" بارداری شناخته می‌شود. ملاسما می‌تواند از طریق قرار گرفتن در معرض تابش خورشید، بدتر شود، بنابراین کرم ضد آفتاب UVA / UVB باید در طول بارداری استفاده شود. در اغلب موارد، ملاسما پس از حاملگی برطرف می‌شود.
۱۴. ترک‌های پوستی
ترک‌های پوستی احتمالا شناخته‌شده‌ترین تغییر پوست در دوران بارداری هستند. آن‌ها به وسیله‌ی ترکیبی از کشش فیزیکی پوست و اثرات تغییرات هورمونی بر کشسانی پوست ایجاد می‌شوند. ترک پوستی تا ۹۰ درصد زنان را در سه ماهه‌ی سوم بارداری، اغلب در سینه‌ها و شکم، تحت تاثیر قرار می‌دهد. گرچه ترک‌های پوستی صورتی و بنفش ممکن است هرگز به طور کامل ناپدید نشوند، اما اغلب به رنگ پوست اطراف درمی‌آیند و بعد از زایمان کوچک‌تر می‌شوند. ترک‌های پوستی می‌توانند خارش ایجاد کنند، بنابراین حتما برای نرم شدن پوست و کاهش میل به خاراندن پوست و احتمالا آسیب زدن به آن، کرم مصرف کنید.
۱۵. تغییرات کک و مک و خال
تیره شدن ناشی از تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند منجر به تغییر در رنگ خال‌ها و کک و مک‌ها شود. تیره شدن برخی از خال‌ها، کک و مک‌ها و خال‌های مادرزادی می‌توانند بدون ضرر باشند. اما در صورت هرگونه تغییر در سایز، رنگ یا شکل خال‌ها بهترین کار این است که به متخصص پوست مراجعه کنید.
هورمون‌های بارداری همچنین ممکن است سبب ظهور لکه‌ّهای تیره روی پوست شوند که اغلب غیرقابل پیشگیری هستند. اگرچه بیشتر تغییراتی که در رنگ پوست ایجاد شده پس از بارداری از بین می‌روند یا ناپدید می‌شوند، اما برخی از تغییرات در رنگ خال یا کک و مک ممکن است دائمی باشند. اگر متوجه تغییراتی شدید، بهتر است به متخصص پوست مراجعه کنید تا احتمال ابتلا به سرطان پوست یا اختلالات مرتبط با بارداری رد شود.
۱۶. راش پوستی و جوش در دوران بارداری
درصد کوچکی از زنان ممکن است در معرض اختلالات پوستی مخصوص دوران بارداری باشند از جمله PUPPP (پلاک و پاپول‌های خارش‌دار و کهیری زمان بارداری) و فولیکولیت. اکثر اختلالات جوش چرک‌دار و برجستگی‌های قرمز در امتداد شکم، پاها، بازوها یا پشت را شامل می‌شوند. اگر چه بیشتر راش‌های پوستی بدون ضرر هستند و به سرعت پس از زایمان درمان می‌شوند، اما ممکن است بعضی از بیماری‌های پوستی با زایمان زودرس یا بروز مشکلاتی در کودک ارتباط داشته باشند. این اختلالات عبارتند از کلستاز درون کبدی دوران بارداری و پمفیگوئید حاملگی.
۱۷. تغییرات سیستم گردش خون
موارد زیر در دوران بارداری شایع هستند:
- نفس نفس زدن در هنگام بالا رفتن از پله‌ها
- احساس سرگیجه در اثر بلند شدن ناگهانی
- تغییر فشار خون
با توجه به گسترش یافتن سریع عروق خونی و افزایش فشاری که روی قلب و ریه‌ها است، زنان باردار خون بیشتری تولید می‌کنند و باید در حین انجام تمرینات ورزشی بیش از زنان غیرباردار احتیاط به خرج بدهند.
۱۸. ضربان قلب و حجم خون در دوران بارداری
در طول سه ماهه‌ی دوم بارداری، قلب مادر در حالت استراحت، ۳۰ تا ۵۰ درصد سخت‌تر از قبل کار می‌کند. بیشتر این افزایش ناشی از قلبی است که عملکرد کارآمدتری دارد و خون بیشتری را با هر ضربان بیرون می‌فرستد. ضربان قلب ممکن است در طول بارداری بین ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش بیابد. و حتی در سه ماهه‌ی سوم، رسیدن به ۹۰ تا ۱۰۰ ضربان در دقیقه ابدا غیرعادی نیست. حجم خون در طول بارداری تا ماه آخر افزایش می‌یابد. حجم پلاسما ۴۰ تا ۵۰ درصد و میزان گلبول قرمز ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش می‌یابد و در نتیجه نیاز به افزایش مصرف آهن و فولیک اسید را ایجاب می‌کند.
۱۹. فشار خون و ورزش
دو نوع تغییر در گردش خون وجود دارد که ممکن است بر انجام تمرینات ورزشی در حین بارداری تاثیر بگذارند. هورمون‌های بارداری به طور ناگهانی ممکن است حالت کشسانی رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار بدهند. از دست دادن ناگهانی حالت کشسانی ممکن است منجر به احساس سرگیجه و حتی شاید از دست دادن هوشیاری شود به این دلیل که پایین آمدن فشار خون سبب می‌شود که خون کم‌تری به مغز و سیستم عصبی مرکزی ارسال شود.
علاوه بر این، ورزش سنگین ممکن است منجر به کاهش جریان خون به رحم شود، به این دلیل که خون زیادی به عضلات فرستاده می‌شود. با این حال، تاثیر طولانی مدت این فرایند روی کودک ثابت نشده‌است. علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد افراد اهل ورزش، در حالت استراحت هم عرضه‌ی خون‌شان به طرف جفت در حالت مطلوبی قرار دارد. این امر ممکن است برای رشد جفت و جنین و افزایش وزن کودک مفید باشد.
۲۰. سرگیجه و غش کردن
شکل دیگری از سرگیجه می‌تواند به علت دراز کشیدن به پشت رخ بدهد. این سرگیجه بعد از هفته‌ی۲۴ شیوع بیشتری دارد. با این حال، در حاملگی چند قلو یا با وجود اختلالاتی که در اثر آن‌ها مایع آمنیوتیک افزایش می‌یابد، ممکن است زودتر از این زمان رخ دهد.
دراز کشیدن به پشت، رگ‌های خونی بزرگ را که از قسمت پایین تنه به قلب منتهی می‌شوند (با نام بزرگ‌سیاهرگ نیز عنوان می‌شوند)، فشرده می‌کند. این پیامد جریان خون را به قلب و از قلب به سایر قسمت‌های بدن کاهش می‌دهد و منجر به افت ناگهانی و شدید فشار خون می‌شود. به این ترتیب فرد ممکن است سرگیجه یا غش کردن را تجربه کند.
توصیه می‌شود که پس از سه ماهه‌ی اول، به دلیل فشاری که روی رگ‌های خونی وجود دارد، تمریناتی را که خوابیدن به پشت را شامل می‌شوند، انجام ندهید. دراز کشیدن به پهلوی چپ ممکن است به تسکین سرگیجه کمک کند و وضعیت مناسبی برای خواب باشد.
زنانی که هر یک از این اختلالات را تجربه می‌کنند، مخصوصا در طول ورزش، باید با پزشک‌شان مشورت کنند.
۲۱. تغییرات دستگاه تنفسی و متابولیکی
زنان باردار افزایش اکسیژن موجود در خون را تجربه می‌کنند به این دلیل که در این دوران هم تقاضا برای خون و هم انبساط عروق خونی افزایش می‌یابد. این افزایش، سرعت متابولیسم را نیز در دوران بارداری بالا می‌برد، سبب می‌شود که زنان مجبور به افزایش دریافت انرژی شوند و در طول انجام تمرینات احتیاط بیشتری به خرج بدهند.
۲۲. تنفس و سطح اکسیژن خون
در طول بارداری، مقدار هوای داخل و خارج ریه از ۳۰ تا ۵۰ درصد افزایش می‌یابد به دو دلیل: هر نفس حجم بالایی از هوا دارد و نرخ تنفس کمی افزایش می‌یابد. در حین این‌که رحم گسترش می‌یابد، فضا برای حرکت دیافراگم ممکن است محدود شود. بنابراین، بعضی از زنان وجود مشکلاتی را در روند تنفس عمیق گزارش می‌دهند. حتی بدون تمرین، این تغییرات ممکن است باعث تنگی نفس یا میل به دریافت هوا شود. تمرینات ورزشی ممکن است این علائم را افزایش دهند.
به طور کلی، سطح اکسیژن خون در زنان باردار بالاتر است. مطالعات نشان داده‌اند که زنان باردار در حالت استراحت اکسیژن بیشتری مصرف می‌کنند. این افزایش دریافت اکسیژن ظاهرا بر میزان اکسیژن موجود برای ورزش یا سایر کارهای فیزیکی در دوران بارداری تأثیری ندارد.
۲۳. سرعت سوخت و ساز
نرخ متابولیسم پایه یا حالت استراحت (RMR)، مقدار انرژی که بدن هنگام استراحت مصرف می‌کند، در طول بارداری به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. این میزان به وسیله‌ی مقدار اکسیژن مورد استفاده در طول دوره‌های استراحت اندازه‌گیری شده‌است. نرخ متابولیسم پایه کمک می‌کند که مقدار انرژی مورد نیاز را برای حفظ یا افزایش وزن تخمین بزنید. تغییرات در نرخ سوخت و ساز بدن نیاز به افزایش مصرف کالری در دوران بارداری را نشان می‌دهد. نیاز به انرژی در بدن یک زن باردار کم کم افزایش می‌یابد تا برای تغییرات و رشدی که هم در مادر و هم در کودک رخ می‌دهد، پاسخگو باشد.
نرخ متابولیسم تا هفته‌ی پانزدهم و بعد در سه ماهه‌ی آخر در طول بزرگ‌ترین مرحله‌ی رشد، به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. این افزایش نرخ سوخت و ساز ممکن است زنان باردار را در معرض خطر بالای هیپوگلیسمی یا قند خون پایین قرار دهد. اگر چه میزان متابولیسم ممکن است کم کم کاهش بیابد، اما در طول چند هفته پس از زایمان، در مقایسه با سطح قبل از زایمان بالا می‌ماند. نرخ متابولیسم در دوران شیردهی هم همچنان بالا می‌ماند.
۲۴. تغییرات دمای بدن
افزایش دمای پایه‌ی بدن یکی از اولین نشانه‌ها و تغییرات بدن در دوران بارداری است. دمای پایه کمی بالاتر از زمان حاملگی خواهد رفت. زنان در دوران بارداری به آب بیشتری نیاز دارند. آن‌ها بدون احتیاط در هنگام ورزش کردن و در صورتی که آب کافی ننوشند، می‌توانند در معرض خطر بالای هیپرترمی و کم شدن آب بدن قرار بگیرند.
۲۵. هیپرترمی - گرمازدگی در دوران بارداری
شوک گرمایی در طول انجام تمرینات ورزشی به دو دلیل موجب نگرانی است: اول این‌که افزایش دمای پایه‌ی بدن مادر، چیزی که در هیپرترمی اتفاق می‌‌افتد، می‌تواند برای رشد کودک مضر باشد. دوم، از دست دادن آب بدن مادر، یا همان دهیدراته شدن، می‌تواند مقدار خون ارائه شده به جنین را کاهش دهد. این دو پیامد می‌تواند منجر به افزایش خطر انقباض زودرس شود.
در زنان غیر باردار، ورزش هوازی در حد متوسط باعث افزایش قابل‌توجه درجه حرارت پایه‌ای بدن می‌شود. زنان باردار، صرف نظر از این‌که ورزش می‌کنند یا نه، به طور کلی افزایش نرخ متابولیسم پایه و دمای هسته‌ای را تجربه می‌کنند. زنان باردار به طور موثری دمای هسته‌ای بدن‌شان را تنظیم می‌کنند. افزایش جریان خون به پوست و گسترش سطح پوست باعث افزایش حرارت بدن می‌شود.
ثابت شده‌است که دمای بدن زنان باردار در طول ورزش به اندازه‌ی دمای بدن زنانی که باردار نیستند بالا نمی‌رود. با این حال، زنان باردار باید از ورزش کردن با لباس‌هایی که پوست در آن تنفس نمی‌کند و در شرایط بسیار گرم یا مرطوب اجتناب کنند، زیرا پیامدهای هیپرترمی می‌تواند شدید باشد. راه‌حل‌های زیر ممکن است به کاهش خطر بیش از حد در زمان ورزش کردن کمک کنند:
- استفاده از پنکه در فضاهای داخلی
- ورزش در استخر
- پوشیدن لباس‌های رنگ روشن و آزاد
۲۶. کم شدن آب بدن
اکثر زنان که از ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ورزش می‌کنند یا در هوای گرم و مرطوب تمرینات را انجام می‌دهند، قطعا عرق خواهند ریخت. در زنان باردار، از دست دادن مایعات بدن در اثر تعریق می‌تواند جریان خون را به رحم، عضلات و برخی از اندام‌ها کاهش دهد. جنین در حال رشد نیاز به یک منبع ثابت اکسیژن و مواد مغذی دارد که از طریق خون دریافت می‌کند، بنابراین آسیب ممکن است ناشی از کمبود مایعات باشد.
در اکثر شرایط، مصرف اکسیژن رحمی در طول ورزش ثابت است و خطری متوجه جنین نیست. با این حال، ورزش می‌تواند برای زنان مبتلا به فشارخون ناشی از بارداری خطرناک باشد زیرا این اختلال حجم خون رحم را به دلیل فشرده شدن رگ‌های خونی محدود می‌کند.
اگر قصد دارید در حین حاملگی ورزش کنید، نکات احتیاطی را به دقت در نظر داشته باشید. از گرمای و رطوبت بیش از حد دور کنید و به میزان کافی آب بنوشید، حتی زمانی که تشنه نیستید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼