عفونت ادراری در بارداری، علل بروز و انواع آن

عفونت ادراری در بارداری بدون هیچ نشانه ای رخ می دهد و باعث زایمان زودرس و عفونی شدن جنین در هتگام زایمان و همچنین آسیباتی به کلیه مادر می شود.

انواع و علل عفونت ادراری در دوران بارداری چیست؟
انواع مختلفی از عفونت ادراری وجود دارد:
عفونت مجاری ادرار و یا مثانه:
اغلب باکتری ها در مثانه توقف می کنند و تکثیر می شوند و باعث التهاب و ایجاد علایم آشنای عفونت مثانه می شوند. التهاب مجاری ادرار در میان زنانی که فعالیت جنسی زیادی دارند، بین سنین ۲۰-۵۰ سال رایج است.
عفونت کلیه:
باکتری ها همچنین می توانند از مثانه تان عبور کنند و یک یا هر دو کلیه را آلوده کنند. عفونت کلیه شایع ترین بیماری پزشکی در دوران بارداری است. عفونت می تواند به جریان خون سرایت کند و برای شما تهدید کننده زندگی شود.
عفونت کلیه ممکن است عواقب جدی برای نوزادتان داشته باشد. این کار باعث افزایش ریسک کار زایمان زودرس و داشتن نوزاد با وزن کم می شود و با افزایش خطر مرگ و میر جنین یا بدنیا آمدن نوزاد مرده ارتباط دارد.

دلایل اصلی عفونت ادراری در بارداری
باکتری های بدون نشانه:
داشتن باکتری در مجاری ادراری ممکن است که هیچ نشانه ای نداشته باشد. این با نام باکتری های بدون نشانه شناخته می شود.زمانی که باردار نیستید، این وضعیت به طور کلی باعث بروز مشکل نمی شود و اغلب به تنهایی خودش از بین می برد.
با این حال در دوران بارداری، باکتری های بدون نشانه به طور معنی داری خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش می دهد و همراه با زایمان زودرس و وزن پایین نوزاد است. این یکی از دلایلی است که ادرار شما به طور معمول در دوران بارداری مورد آزمایش قرار می گیرد.

چرا در دوران بارداری عفونت ادراری رایج است؟
عفونت ادراری در دوران بارداری شایع است. به این دلیل که جنین رو به رشد می تواند مثانه و دستگاه ادراری را فشار دهد. این کار باکتری ها را گرفتار می کند یا باعث ترشحاتی می شود ؛ همچنین تغییرات فیزیکی نیز وجود دارد و تا هفته ششم بارداری، تقریباً همه زنان باردار تورم مجرای ادرار را تجربه می کنند، زمانی که مجرای پیشابشان گسترش می یابد و تا زمان زایمان ادامه می یابد.
مجرای ادرار بزرگ شده، همراه با افزایش حجم مثانه و کاهش میزان مثانه، همه اینها باعث می شود که ادرار بیشتر در مجرای پیشاب بماند. این اتفاق به باکتری ها اجازه رشد می دهد.برای بدتر شدن اوضاع، ادرار یک زن باردار بیشتر متمرکز و غلیظ می شود.
هم چنین انواع خاصی از هورمون ها و قند در آن وجود دارد.این می تواند رشد باکتری ها را بیشتر کند و توانایی بدن شما برای مبارزه با باکتری های "بد" را کاهش دهد.

عفونت ادراری در بارداری چگونه درمان می شود؟
عفونت های دستگاه اداری با استفاده از آنتی بیوتیک ها که مصرف آنها در این دوران بی خطر است رمان می شوند. احساس سوزش در هنگام ادرار، بد بو شدن ادرار و وجود انقباضاتی در ناحیه تحتانی شکم از شایع ترین علائم ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری به شمار می روند. چنانچه این علائم تا سه روز پس از مصرف داروها بهبود نیافت به منظور انجام آزمایشات تشخیصی بیشتر به پزشک خود مراجعه کنید.

درمان های غیر دارویی
مواد غذایی حاوی ویتامین C ، زینک و بتاکاروتن که در مقابله با عفونت های ادراری بسیار موثرند را رد رژیم غذایی روزانه خود بگنجانید.
مقادیر فراوانی آب زغال اخته بنوشید. اب زغال اخته حاوی ترکیبات فعالی است که در مقابله با عوامل بیماری زای باکتریایی بسیار موثرند به طوریکه در ابن باره گفته میشود علائم ابتلا به عفونت ادراری ظرف ۸ ساعت پس از نوشیدن آب زغال اخته کاملا برطرف می شود.

روش های پیشگیری از عفونت های ادراری
برای حفظ سلامت خود روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید هر چه آب کمتری مصرف کنید میزان آسیب پذیری شما در برابر این بیماری بیشتر خواهد بود.
تا حد امکان مثانه خود را زود به زود خالی کنید نگه داشتن طولانی ادرار احتمال ابتلا به عفونت های ادراری را افزایش می دهد.
مقعدف مهبل و نواحی اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید از مصرف صابون ها و محصولات قوی پاک کننده پوست خودداری کنید پس از هر بار اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز کنید.
از ماندن بیش از نیم ساعت در وان حمام اجتناب کنید
از مصرف کافئین، الکل و شکر خودداری کنید
تا هنگامی که تحت درمان عفونت های ادراری قرار دارد از برقراری آمیزش جنسی خودداری کنید با رعایت این امر علاوه بر آنکه از ابتلا همسر خود به این عارضه پیشگیری می کنید احتمال عود مجدد بیمرای در خود را نیز کاهش می دهید.