از دست دادن دندان، چه درمانی دارد؟
در این ویدئو به این سوال پاسخ داده میشود که چه درمانی برای افرادی که به کلی دندانهای خود را از دست داده اند مناسب است؟
سوال : چه درمانی برای افرادی که به کلی دندانهای خود را از دست داده اند مناسب است؟
پاسخ : در اینگونه افراد ما ۲ طرح داریم که میتوانیم برایشان انجام دهیم. یکی اینکه برویم سمت درمان ثابت با ایمپلنت ، در این موارد تعداد ایمپلنت بیشتری در فک بالا و پایین عموما ۶ تا ۸ واحد ایمپلنت در فک بالا و بین ۵ تا ۷ واحد ایمپلنت در فک پایین قرار میدهیم تا بتوانیم یک پروتز دندان ثابت روی این ایمپلنت ها قرار دهیم. روش دیگر اینکه در بعضی افراد ما میتوانیم با تعداد ایمپلنت کمتری به عنوان مثال ۳ یا ۴ واحد در فک پایین و ۴ یا ۵ واحد در فک بالا پروتزهای متحرکی را روی ایمپلنت ها قرار دهیم. این پروتزها با وجود اینکه متحرک هستند و قابل درآوردن هستند اما چون روی ایمپلنت ها گیر میکنند، در هنگام غذا خوردن و صحبت کردن به راحتی لق نمیخورند.
برای آگاهی بیشتر از درمان مناسب برای افراد فاقد دندان به سراغ دکتر نیما نداف پور رفتیم. از شما دعوت میکنیم ویدئو زیر را تماشا کنید.
نام دیگر پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت اوردنچر (overdenture) است. پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت پروتزی است که به طور کامل یا تا حدی توسط ایمپلنت و بافت نرم پشتیبانی می شود. مقدار پشتیبانی به تعداد ایمپلنت های گذاشته شده بستگی دارد. مقدار و کیفیت استخوان باقیمانده، قوس فکی، دندان های فک مقابل، دندان قروچه و عادات بیمار، قطر، طول و عرض ایمپلنت مورد استفاده، سابقه پزشکی بیمار و هزینه درمانی از جمله عواملی است که در این طرح درمان و تعداد ایمپلنتهای مورد استفاده تاثیر می گذارد. مزایای درمان پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت به خوبی ثابت شده است. ایمپلنت ها ارتفاع استخوان فک را حفظ می کند، کارایی جویدن را بهبود می بخشد، منجر به افزایش اعتماد به نفس بیمار می شود و بیمار را از نظر روانی حمایت می کند. ایمپلنت ها همچنین می توانند در موقعیت های متقارن بسیار مطلوبی قرار گیرند تا در دراز مدت، ایمپلنت های دیگری نیز قرار داده شود که امکان ایجاد یک پروتز متکی بر ایمپلنت ثابت را فراهم می کند.
تفاوت دندان مصنوعی و پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت
هر چند دندان مصنوعی متحرک یکی از قدیمی ترین راه های جایگزین کردن دندان های از بین رفته افراد در فک بالا یا پایین است و ساخت آن نیز نسبتا ساده است اما محدودیت های استفاده از دندان های مصنوعی موجب شده بیماران از استفاده مداوم از دندان های مصنوعی خسته شوند.
یکی از مشکلات اصلی افرادی که از دندانهای مصنوعی استفاده می کنند عدم توانایی در گاز زدن یا جویدن برخی مواد غذایی سفت است. دندان های مصنوعی معمولا با کوچکترین فشار یا ضربه یا در اثر افتادن میشکنند و دیگر به درستی در جای خود قرار نمی گیرد.
برای اکثر افراد، مراقبت و تمیز کردن دندان های مصنوعی و قرار دادن مجدد آنها در دهان ناخوشایند است. و از انجام هر روزی این کار ناراضی هستند. برای این افراد ایمپلنت های دندانی راه حل بسیار مناسبی است. اکثرا از عمر بسیار طولانی ایمپلنت های دندانی و ظاهر زیبا راضی هستند. برای قرار دادن پروتز دندان مصنوعی روی پایه های ایمپلنت باید استخوان فک بیمار توسط متخصص پروتز معاینه شود تا مشخص شود که فک قابلیت کاشت پایه های ایمپلنت به چه تعداد را دارد. حداقل تعداد ایمپلنت های مورد نیاز برای قرار دادن پروتز دندان مصنوعی کامل ۲ پایه ایمپلنت است و در صورتی که متخصص پروتز تشخیص دهد فک قابلیت کاشت پایه های ایمپلنت بیشتری را دارد از تعداد استاندارد ۴ پایه ایمپلنت و روش اوردنچر استفاده خواهد کرد.
بعد از کاشت پایه های ایمپلنت ، پروتز ثابت روی آنها قرار میگیرد تا دندان مصنوعی ثابت روی پایه های کاشته شده در فک قرار گیرند.معمولاً بیماران از کاشت اوردنچر رضایت کامل را دارند. با استفاده اوردنچر خوردن مواد غذایی سفت دیگر برای بیمارسخت نیست. علاوه بر این دیگر نیازی به برداشتن و گذاشتن آن در طول روز نیست و مانند دندان های طبیعی مراقبت از ایمپلنت های دندانی نیز نیازمند رعایت بهداشت دهان و دندان با مسواک زدن، نخ دندان کشیدن جهت سالم ماندن دندان است.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼