اولین رابطه زناشویی، نحوه پیش بینی زمان آن

سنی که خانم ها اولین قاعدگی (پریود، عادت ماهانه) خود را تجربه می کنند در سال های اخیر کاهش یافته است. در سال ۱۸۸۰ قاعدگی حدودا در ۱۸ سالگی و در سال های بعد از ۱۹۸۰ این سن به میانگین ۱۲.۵ سال رسیده است.
دلیل این اتفاق کاملا مشخص نیست ولی برخی معتقدند که شاید این اتفاق به دلیل بهبود کیفیت تغذیه و اندازه های بزرگ تر بدن است. عده ای دیگر از دانشمندان معتقدند که این تغییر ممکن است به دلیل افزایش مواد شیمیایی باشد که با توسعه صنعت وارد محیط زیست می شود.
تحقیقات قبلی سن زودرس قاعدگی را با سنین اولیه اولین رابطه جنسی و اولین زایمان، موفقیت تحصیلی کمتر و کاهش سلامت مرتبط می دانستند. به همین علت فهم عواملی که این زمان بندی ها را تحت تاثیر قرار می دهند از اهداف مهم است.

ژنتیک و اهمیت زمان بندی قاعدگی
مطالعات ژنوم تاکنون ۱۲۳ متغیر ژنتیکی که در ارتباط با زمان بندی قاعدگی هستند را پیدا کرده اند. این ژن ها در زمان بندی بلوغ مردان نیز نقش دارند.
استفاده از داده های ژنتیکی بیش از 380هزار نفر به فهم این موضوع کمک می کند که آیا ژن هایی که باعث قاعدگی زودرس می شوند؛ تاثیری روی سن برقراری اولین رابطه جنسی، سن اولین زایمان، تعداد فرزندان و دیگر پارامترهای مرتبط با میزان موقیت در زندگی دارند یا خیر.
این گروه تحقیقاتی ۳۸ متغیر ژنی را که مربوط به سن اولین رابطه جنسی بودند پیدا کردند؛ بسیاری از این متغیرها که قبلا مورد مطالعه قرار گرفته بودند، در تکوین مغز و ارتباط های عصبی نقش ایفا می کنند. این گروه عنوان کردند که گرچه عوامل اجتماعی و فرهنگی در این موارد نقش دارند ولی سنی که فرد اقدام به برقراری اولین رابطه جنسی خود می کند تحت تاثیر ژن هایی است که روی زمان بندی بلوغ فیزیکی دوران کودکی و ژن هایی که در تفاوت های طبیعی ما در انواع مختلف شخصیتی سهیم هستند، می باشد.

تاثیر ژنتیک در سن اقدام به برقراری اولین رابطه جنسی
یکی از ژن های ذکر شده به نام CADM۲ ارتباط های سلولی و فعالیت مغز را کنترل می کند. احتمال داشتن یک شخصیت خطرپذیر، سن کمتر در اولین رابطه جنسی و تعداد بیشتر فرزندان را نیز به این ژن ربط داده اند.
از لحاظ تاریخی، سن فرد در هنگام اولین رابطه جنسی و اولین زایمان عمدتا تحت تاثیر روابط با والدین و همسالان، نظارت کم والدین، نبود اعتقادات مذهبی یا دیگر عوامل فرهنگی و اجتماعی است. این ژن ها ویژگی های فیزیکی مانند زمان بندی بلوغ یا ویژگی های شخصیتی مانند ریسک پذیری را تحت تاثیر قرار می دهند و این موارد هر دو بدون در نظر گرفتن جنسیت، در تصمیم گیری نقش دارند.
تحقیقات قبلی سن کمتر بلوغ را با افزایش خطر ابتلا به دیابت، تعدادی از سرطان ها و بیماری قلبی مرتبط دانسته اند. بلوغ زودرس و رشد سریع در دوران کودکی به طرز نامطلوبی روی خطر بیماری ها در سنین بالاتر اثر دارد. این عوامل مشابه در سنین کمتر نیز اثرات نامطلوب خود را مانند داشتن رابطه جنسی زودهنگام و پیشرفت تحصیلی کمتر به جا می گذارند. از طرفی تحقیقات نشان می دهد که اضافه وزن و چاقی در دختران باعث بلوغ زودرس و در پسران باعث بلوغ دیررس می شود.
دانشمندان معتقدند که با کشف ارتباط های شبکه ای بین ژن ها، محیط و بلوغ جنسی قادر خواهند بود تا راه کارهای بهتر و موثرتری برای مداخله و ارتقای رفتارهای بهداشتی و سلامتی ارائه دهند.