اختلال نعوظ در مردان، چگونه درمان کنید؟

مشکل در رسیدن به نعوظ و حفظ آن می‌تواند نشانه یک مشکل نهفته مربوط به سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد و یا عامل خطر مشکل قلبی باشد. از نشانه‌های اختلال نعوظ می‌توان به مشکل پی در پی در رسیدن به نعوظ، مشکل در حفظ نعوظ و کاهش میل جنسی اشاره کرد.

علت بروز اختلال ناتوانی جنسی چیست؟
برانگیختگی جنسی مردان فرایند پیچیده‌ای است که شامل مغز، هورمون‌ها، احساسات، اعصاب، عضلات و رگ‌های خونی می‌شود و اختلال نعوظ می‌تواند نتیجه وجود مشکل در هرکدام از این اعضا باشد. علاوه بر این، استرس و سلامت روان نیز می‌تواند علت بروز این مسئله و یا عاملی برای تشدید آن باشد. گاهی ترکیب مسائل فیزیکی و روانی می‌تواند باعث اختلال در عملکرد نعوظ شود. به‌عنوان نمونه، یک مشکل فیزیکی جزئی که واکنش جنسی شما را کند می‌کند، می‌تواند موجب اضطراب درمورد حفظ نعوظ شود. این اضطراب می‌تواند منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.

آیا کم‌آبی با اختلال نعوظ مرتبط است؟
سطح آب بدن می‌تواند در اختلال نعوظ موقت فرد موثر باشد. فقدان آب کافی در بدن می‌تواند از نظر فیزیولوژیکی و ذهنی روی او تاثیر بگذارد.
از آن‌جا که مجموعه‌ای از عوامل نیاز است که یک مرد بتواند به نعوظ دست یابد و آن را حفظ کند، اختلال در یک یا چند مرحله به این معنی است که او قادر به دستیابی به نعوظ نخواهد بود. هنگامی که یک مرد دچار کم‌آبی است، حجم خون بدن او به اندازه زمانی نیست که به‌خوبی هیدراته باشد. درنتیجه رگ‌های خونی محدودتر می‌شود. زیرا خون کافی برای منقبض نگه داشتن آن‌ها وجود ندارد. این مسئله جریان خون به تمام قسمت‌های بدن ازجمله آلت تناسلی را کاهش می‌دهد.
وقتی یک فرد دچار کم‌ آبی است، بدن او مقادیر بیشتری آنزیم آنژیوتانسینوژن نوع یک آزاد می‌کند که به گرفتگی رگ‌های خونی منجر خواهد شد. علاوه بر اثرات فیزیکی کم‌ آبی که بر نعوظ تاثیر می‌گذارد، خلق و خو نیز با کم‌ آبی در ارتباط است. نتایج تحقیقی که در سال ۲۰۱۱ انجام گرفت، نشان داد که کم‌ آبی با اختلالات حافظه، تنش و اضطراب در مردان مرتبط است و از آن‌جا که وضعیت ذهنی فرد می‌تواند تاثیر شدیدی بر میل جنسی و نعوظ او داشته باشد، این مسئله قابل تامل است. بنابراین امکان دارد که تغییرات خلق و خوی ناشی از کم‌آبی به اختلال در نعوظ منجر شود.

اختلال نعوظ و دیابت
اختلال نعوظ در میان مردان دیابتی بخصوص افراد مبتلا به دیابت نوع دو شایع است. مسئله‌ای که می‌تواند ناشی از آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی باشد که به علت کنترل بلند‌مدت قند خون روی می‌دهد.
اختلال نعوظ همچنین می‌تواند با دیگر بیماری‌های شایع مردان مبتلا به دیابت نظیر فشار خون بالا و بیماری‌ قلبی مرتبط باشد. اختلال نعوظ در مردان دیابتی در مقایسه با مردانی که به این بیماری مبتلا نیستند، زودتر رخ می‌دهد.
بهبود سطح قند خون می‌تواند به جلوگیری از آسیب‌ به رگ‌های خونی که ممکن است به اختلال نعوظ منجر شود کمک کند و همچنین باعث احساس بهتر و بهبود کیفیت زندگی‌تان شود. در نتیجه با پزشک خود صحبت کنید و ببینید آیا برای کنترل این بیماری قدم‌های درستی بر‌می‌دارید. درباره دیگر مشکلات سلامتی‌تان هم بپرسید. برای مردان مبتلا به دیابت معمول است که به بیماری‌های مزمن دیگر که می‌توانند باعث بروز یا بدتر شدن اختلال نعوظ شوند مبتلا باشند. داروهای مصرفی‌تان را با پزشک بررسی کنید. زیرا بعضی داروهایی که برای درمان افسردگی یا فشار خون بالا استفاده می‌شوند، می‌توانند به اختلال نعوظ منجر شوند.

داروهایی که ممکن است به اختلال نعوظ منجر شوند
یکی از دلایل شیوع اختلال نعوظ در مردان با سنین بالا این است که احتمال این‌ بیشتر است که آن‌ها تحت درمان با داروی خاصی باشند. درواقع، درحدود ۲۵درصد موارد بروز اختلال نعوظ، ناشی از عوارض جانبی داروهاست.
شایع‌ترین نوع داروهایی که با اختلال نعوظ مرتبط هستند؛ شامل داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد زخم، آرام‌ بخش‌ها و ادرار آورهاست که به بدن کمک می‌کنند از شر سدیم و آب خلاص شوند و برای درمان نارسایی قلبی، نارسایی کبدی و بعضی اختلالات کلیوی استفاده می‌شوند.
فیناستراید (پروپشیا)، دارویی که برای مقابله با ریزش مو مورد استفاده قرار می‌گیرد، در ۳/۱ درصد از مردان به اختلال نعوظ منجر شده است. دیگر داروهایی که ممکن است باعث بروز این اختلال شوند شامل آنتی‌-آندروژن‌ها که برای درمان سرطان پروستات به کار می‌روند، آنتی-کولینرژیک‌ها که برای درمان مثانه بیش‌فعال، بی‌اختیاری، بیماری مزمن انسدادی ریه و نشانه‌های بیماری پارکینسون استفاده می‌شوند و بعضی داروهای ضدسرطان هستند.
با این حال، شایع‌ترین نوع دارویی که ممکن است به اختلال نعوظ منجر شود، داروهای فشار خون است. اختلال نعوظ و فشار خون بالا معمولا دست در دست هم هستند. نتایج یک بررسی که روی 9/1 میلیون مرد انجام شد نشان داد که مردان مبتلا به اختلال نعوظ تقریبا ۳۸درصد بیشتر فشار خون بالا را تجربه می‌کنند. از آن‌جا که اختلال نعوظ بیشتر در افرادی سیگاری یا دارای اضافه‌ وزن روی می‌دهد که هر دو از عوامل خطر برای فشار خون بالا هستند، این ارتباط چندان عجیب نیست.
با این‌که تمامی انواع داروهای فشار خون می‌توانند به اختلال نعوظ بینجامند، به نظر می‌رسد که این مشکل با داروهای ادرارآور و مسدودکننده‌های بتا بیشتر از مسدودکننده‌های آلفاست.

مراقب ویاگراهای گیاهی باشید
ادعا می‌شود که تعدادی از محصولات بدون نسخه شکل گیاهی ویاگرا هستند. بعضی از این محصولات حاوی مقادیر ناشناخته‌ای از مواد مشابه با داروهای تجویزی هستند که می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشد. بعضی در واقع حاوی داروی واقعی‌اند که فقط باید با نسخه تجویز شود. اگرچه سازمان غذا و دارو بسیاری از این محصولات را ممنوع اعلام کرده، بعضی از داروهایی که به‌ طور بالقوه برای درمان اختلال نعوظ خطرناک‌اند در بازار Store باقی مانده‌اند.

چطور از اختلال نعوظ جلوگیری کنیم؟
بهترین راه برای جلوگیری از اختلال نعوظ درپیش گرفتن یک سبک زندگی سالم و مدیریت هر نوع مشکلی در سلامتی است. به‌عنوان مثال:
- با پزشک‌تان تلاش کنید دیابت، بیماری‌های قلبی یا دیگر بیماری‌های مزمن را مدیریت کنید.
- برای چکاپ‌های منظم و آزمایش‌های غربالگری پزشکی به دکتر مراجعه کنید.
- سیگار کشیدن را ترک کنید و از مصرف الکل و مواد مخدر Drugs دوری کنید.
- مرتب ورزش Sport کنید.
- برای کاهش استرس قدم بردارید.
- برای درمان اضطراب، افسردگی یا دیگر مشکلات سلامتی کمک بگیرید.

نقش همسر در درمان اختلال نعوظ
تحقیقات نشان داده که اختلال نعوظ علاوه بر مردان، بر همسران‌شان نیز تاثیر منفی می‌گذارد و باعث ناراحتی هر دوی آن‌ها می‌شود. مشارکت همسر شما در روند درمان این اختلال می‌تواند به موفقیت درمان‌تان کمک کند و یک تجربه زناشویی مثبت را به هر دوی شما برگرداند.
به‌ عنوان مثال همسرتان ممکن است هنگام صحبت با پزشک چیزهایی به یاد بیاورد که شما فراموش کرده‌اید توضیح دهید یا تغییرات در الگوی اختلال نعوظ شما را بهتر توصیف کند. از طرفی صحبت‌های پزشک درباره فیزیولوژی و روان‌ شناسی عملکرد جنسی و صمیمیت جنسی می‌تواند به همسرتان کمک کند که دلیل به وقوع پیوستن اختلال نعوظ را بهتر درک کند. او می‌تواند در روند درمان‌ شما از لحاظ روانی بسیار کمک‌کننده باشد.

گزینه‌های درمانی اختلال نعوظ
چندین درمان برای اختلال نعوظ وجود دارد. از پزشک خود بپرسید که کدام‌ یک از آن‌ها می‌تواند انتخاب خوبی برای شما باشد.
داروهای خوراکی
داروهای اختلال نعوظ شامل سیلدنافیل ( ویاگرا )، تادالافیل (سیالیس، ادسیرکا)، وردنافیل (لِویترا، استاکسین) یا اونافیل (استندرا) می‌شوند. این قرص‌ها می‌توانند به جریان خون به آلت تناسلی کمک کرده و رسیدن به نعوظ و حفظ آن را آسان‌تر کنند.
داروهای دیگر
اگر این قرص‌ها گزینه مناسبی برای شما نباشند، ممکن است پزشک یک شیاف کوچک به شما پیشنهاد کند که پیش از رابطه زناشویی نوک آلت خود قرار دهید. یک امکان دیگر، دارویی است که بر پایه یا اطراف آلت تناسلی تزریق می‌شود. مثل داروهای خوراکی، این داروها نیز جریان خون را افزایش می‌دهند که به رسیدن به نعوظ کمک می‌کنند.
دستگاه وکیوم
این دستگاه که باعنوان پمپ آلت تناسلی نیز شناخته می‌شود، یک لوله توخالی است که روی آلت قرار گرفته و از یک پمپ برای رساندن خون به آن استفاده می‌کند. نواری که در پایه آلت تناسلی قرار می‌گیرد باعث می‌شود پس از برداشتن لوله، نعوظ حفظ شود. استفاده از این دستگاه که با باطری یا دست کار می‌کند، ساده است و خطر بروز مشکل در آن کم است.
ایمپلت
در مواردی که داروها یا پمپ آلت تناسلی برای شما جوابگو نباشد، ایمپلت آلت تناسلی می‌تواند گزینه مناسبی باشد. یک راه‌حل ایمن و موثر برای بسیاری از مردانی که با اختلال نعوظ دست و پنجه نرم می‌کنند.

مثل همیشه: ورزش
تمریناتی وجود دارد که یک مرد می‌تواند برای کاهش اثر اختلال نعوظ انجام دهد. بهترین راه برای درمان این اختلال بدون دارو، تقویت عضلات کف لگن یا تمرینات کگل است. این تمرین معمولا به زنانی توصیه می‌شود که به دنبال تقویت ناحیه لگن خود در زمان بارداری هستند، می‌تواند برای مردانی که می‌خواهند توانایی جنسی خود را دوباره به دست بیاورند، نیز موثر باشد. شش هفته بعد از انجام تمرینات کگل می‌توانید شاهد بهبودی باشید. ورزش‌های هوازی مثل پیاده‌ روی نیز می‌توانند باعث گردش بهتر خون و کمک به بهبود اختلال نعوظ شوند.