علائم کم شنوایی در کودکان، چیست؟

کم شنوایی در کودکان زمانی اتفاق می افتد که هر بخشی از گوش به روش معمول کار نکند. این شامل گوش بیرونی ، گوش میانی ، گوش داخلی ، عصب شنوایی (صوتی) و سیستم شنوایی است.
والدین می توانند علائمی را مشاهده کنند که نشان دهنده کم شنوایی در کودکان بزرگتر است.کم شنوایی در کودکان بزرگتر که مهارت گفتاری آنها قبلاً توسعه یافته دشوارتر است.کم شنوایی کودکان برای والدین بسیار نگران کننده است اما خبر خوب اینکه مشکل کم شنوایی کودکان در اکثر مواقع قابل درمان است اما برای اینکه والدین بتوانند به موقع برای درمان کم شنوایی کودکشان اقدام کنند باید از علائم ابتدایی و اولیه ی کم شنوایی در کودکان آگاه باشند.

علائم کم شنوایی در کودکان
با این وجود ، دستورالعمل های زیر می تواند به والدین کمک کند تا مشکل کم شنوایی در کودکان را پیدا کنند.
به نظر می رسد فرزند شما بعضی اوقات خوب می شنود و در مواقع دیگر جواب نمی دهد
فرزند شما از میزان صدای تلویزیون ، بلندتر از سایر اعضای خانواده استفاده می کند.
فرزند شما بیشتر اوقات دوباره از شما می خواهد حرفتان را تکرار کنید و به شما می گوید "چی ؟ "
کودک شما هنگام گوش دادن ، یک گوش را به جلو حرکت می دهد ، یا شکایت می کند که فقط می تواند از "گوش سالم" خود بشنود.
نمرات فرزند شما سقوط می کند یا معلم آنها یادآوری می کند که به نظر نمی رسد مانند سایر کودکان در کلاس نیز درس ها را می شنود یا به درس ها درست پاسخ نمی دهد.
فرزند شما می گوید که صدای شما را نشنیده است. این ممکن است واضح به نظر برسد ، اما بسیاری از والدین فکر می کنند که فرزندانشان توجه نمی کنند در حالی که در حقیقت ممکن است کم شنوایی ناشناخته وجود داشته باشد.
به نظر می رسد که فرزند شما به حرفها و صداهاهی اطرافش توجهی نمی کند.
کودک شما با صدای بلندتر از گذشته صحبت می کند.
اگر کودک شما هنگام صحبت با او به دقت به شما نگاه می کند ، انگار که دارد تمرکز می کند ، ممکن است به تفسیر گفتار به علائم دیداری وابسته باشد.
اگر گمان می کنید فرزند شما دچار کم شنوایی است ، باید با پزشک مشورت کنید. بچه ها و کودکان باید در نحوه بازی ، یادگیری ، برقراری ارتباط و عملکرد به نقاط عطف برسند. تأخیر در هر یک از این نقاط عطف می تواند نشانه کمبود شنوایی یا مشکل رشد دیگر باشد.

علل کم شنوایی در کودکان
دلایل کم شنوایی در کودکان عبارتند از:
اوتیت مدیا
این عفونت گوش میانی اغلب در کودکان خردسال اتفاق می افتد زیرا لوله هایی که گوش میانی را به بینی متصل می کنند ، به نام لوله های اوستاچی ، کاملاً تشکیل نشده اند. مایعات در پشت پرده گوش ایجاد می شوند و می توانند آلوده شوند. حتی اگر هیچ درد و عفونتی وجود نداشته باشد ، مایعات ممکن است حداقل در مدت کوتاهی در آنجا بمانند. در موارد شدید و طولانی مدت ، اوتیت می تواند منجر به کم شنوایی دائمی شود.
مشکلات هنگام تولد
برخی از کودکان با مشکلات شنوایی به دنیا می آیند. بیشتر اوقات ، آنها به ژن های کودک گره خورده اند. در موارد دیگر ، در دوران بارداری یا در مراقبت های دوران بارداری اتفاق می افتد. کاهش شنوایی همچنین می تواند در شرایطی اتفاق بیفتد که یک زن باردار از نظر پزشکی مشکلاتی مانند دیابت یا پره اکلامپسی داشته باشد. کودک متولد شده نارس نیز در معرض خطر بیشتری است.
بیماری یا جراحت
کودکان خردسال پس از ابتلا به برخی بیماری ها از جمله مننژیت ، آنسفالیت ، سرخک ، آبله مرغان و آنفولانزا ممکن است شنوایی خود را از دست بدهند. آسیب دیدگی سر ، صداهای بسیار بلند و برخی از داروها همچنین می توانند باعث کاهش شنوایی شوند.
کودک مبتلا به اوتیت مدیا نیز ممکن است:
گوش را بکشید یا مالش دهید.
بدون دلیل روشن دائماً لجبازی کند.
دست از توجه نمی کشد.
انرژی کمی دارد.
جهت صداها را درک نمی کند.
اغلب از تلویزیون یا رادیو با صدای بلند استفاده می کند.
درد گوش داشته باشد.
اگر در فرزند خود متوجه این علائم شده اید ، با پزشک خود صحبت کنید.

کم شنوایی در کودکان چگونه تشخیص داده می شود
بسیاری از بیمارستان ها قبل از مراجعه به خانه ، شنوایی نوزادان را آزمایش می کنند. برخی دیگر فقط نوزادانی را که در معرض مشکلات شنوایی هستند ، آزمایش می کنند ، مانند کسانی که ناشنوا در خانواده هایشان دارند. با پزشک متخصص اطفال یا بیمارستان خود تماس بگیرید تا متوجه شوید شنوایی کودک شما آزمایش شده است یا خیر. اگر چنین نیست ، بپرسید که چگونه می توانید این آزمایش را انجام دهید.
غربالگری شنوایی آسان است و دردناک نیست. در حقیقت ، نوزادان هنگام غربالگری اغلب در خواب هستند. مدت زمان بسیار کمی طول می کشد - معمولاً فقط چند دقیقه.

تشخیص کم شنوایی در نوزادان
همه نوزادان باید حداکثر تا یک ماهگی ، غربالگری شنوایی انجام دهند. بیشتر نوزادان در حالی که هنوز در بیمارستان هستند ، غربالگری شنوایی خود را می دهند. اگر کودک غربالگری شنوایی را انجام نداده ، بسیار مهم است که در اسرع وقت آزمایش کامل شنوایی انجام شود ، حداکثر تا ۳ ماهگی نوزاد این کار را انجام دهید.

تشخیص کم شنوایی کودکان بزرگتر
کودکان باید قبل از ورود به مدرسه تست شنوایی خود را آزمایش کنند یا هر زمانی که نگرانی از شنوایی کودک وجود دارد. کودکانی که غربالگری شنوایی را پشت سر نمی گذارند ، باید در اسرع وقت تست شنوایی کامل را کسب کنند.

درمان کم شنوایی در کودکان
کم شنوایی زودرس می تواند بر نحوه یادگیری کودک تأثیر بگذارد ، که کارشناسان معتقدند در ماه های اول زندگی شروع می شود. اگر مشکلات سریع تشخیص داده و تحت درمان قرار بگیرند ، نوزادان و کودکان مشکلی در بیان و گفتار نخواهند داشت.
درمان صحیح برای کودکی که نمی تواند بشنود بستگی به این دارد که چه چیزی باعث این مشکل شده و چقدر او نمی تواند بشنود.
منتظر باشید تا این بیماری اغلب به خودی خود از بین برود ، بنابراین گاهی اوقات اولین درمان فقط تماشای تغییرات کودک و انتظار است.
داروها
پزشک متخصص اطفال ممکن است آنتی بیوتیک یا داروهای دیگری را برای کودک تجویز کند.
لوله های گوش
اگر مشکل از بین نرود و به نظر می رسد که بر شنوایی فرزند شما تأثیر می گذارد ، پزشک متخصص اطفال ممکن است به کودک شما پیشنهاد کند که این لوله ها را استفاده کند. اینها باعث تخلیه مایعات می شوند و می توانند به جلوگیری از عفونت کمک کنند. اگر متخصص اطفال فکر کند فرزند شما به آنها احتیاج دارد ، او شما را به پزشک (گوش و حلق و بینی) ، که به عنوان یک متخصص گوش و حلق و بینی است ، ارجاع می دهد. کودک شما برای جابجایی لوله های گوش نیاز به عمل جراحی جزئی دارد. در بیمارستان ، او دارویی را دریافت می کند ، بنابراین در طول عمل می خوابد ، اما وقتی عمل تمام شد باید بتواند به خانه برود.
سمعک
کودکان می توانند در سن ۱ ماهگی از سمعک استفاده کنند. یک متخصص شنوایی به شما اطمینان می دهد که کودک شما از دستگاه به شکل مناسب استفاده می کند.
کاشت حلزون
بسیاری از کودکان و بزرگسالان کاشت حلزون مشکلشان را می کنند ، این وسیله الکترونیکی است که پزشکان برای کمک به شنوایی در گوش داخلی قرار می دهند.
بسیاری از دستگاه های دیگر می توانند به کودکان در کم شنوایی کمک کنند. در مورد آنچه که ممکن است برای فرزند شما مناسب باشد از یک متخصص شنوایی سؤال کنید.

کمک به والدین کودکانی که دچار کم شنوایی هستند
بیشتر کودکانی که کم شنوایی دارند ، در والدین با شنوایی طبیعی به دنیا می آیند.
ممکن است متوجه شوید فرزند شما هنگام تولد دچار کم شنوایی است یا ممکن است بعداً در کودکی به کم شنوایی مبتلا شود. در هر صورت ، مهمترین کاری که باید انجام شود این است که هرچه زودتر درمان صحیح انجام شود. اگر اطلاعات بیشتری راجع به این شرایط بدست آورید ، می توانید به کودک خود به موقع کمک کنید تا بتواند با هم سالانش بازی کند و ارتباط برقرار کند.

چگونه می توان پشتیبانی کرد
قانون آموزش افراد دارای معلولیت (IDEA) می گوید کودکانی که کم شنوایی دارند از زمان تولد در طی سالهای تحصیلی خود می توانند آموزش ببینند. کمک های اولیه می تواند به کودک شما یاد دهد که چگونه از طریق گفتار ارتباط برقرار کند.
اگر فرزند شما در مدرسه به کمک مداوم نیاز دارد ، با مربیان مدرسه صحبت کنید تا ببینید که چگونه می تواند کمک را دریافت کند. با رشد او ، به احتمال زیاد برنامه آموزشی وی نیاز به تعدیل دارد. با معلمان و سایر متخصصان مدرسه در ارتباط باشید تا بدانید به چه چیزی نیاز دارد.
با درمان و پشتیبانی زودرس ، کودکانی که دچار کم شنوایی هستند ، احتمالاً یاد می گیرند ارتباط برقرار کنند و در مدرسه و سایر فعالیت ها شرکت کنند.
در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید برای کمک به خودتان و فرزندتان انجام دهید:
در این مورد تحقیق کنید و ازاطلاعات لازم در مورد نحوه ی برخورد با این موضوع و درمان را کسب کنید .بسیاری از گروه های پشتیبانی می توانند به شما کمک کنند.
برقراری ارتباط.با والدین کودکانی که کم شنوایی دارند با گروههای پشتیبانی و انجمنهای چت آنلاین ارتباط برقرار کنید. آنها می دانند که شما چه مشکلاتی دارند و شما را بیشتر از بقیه درک می کنند و می توانند کمک زیادی به شما بکنند.
با فرزند خود ارتباط زیادی برقرار کنید.باز گذر زمان و افزایش سن کودک ، او متوجه می شود با همسالانش متفاوت است .اما درمان زودرس و سمعک می تواند شانس احساس تنهایی را کاهش دهد.
مراقب خود و دیگر روابط خود باشید. کمک به کودکان می تواند زمان زیادی را ببرد. و سعی کنید خودتان و شریک زندگیتان را فراموش نکنید . برای همسر یا شریک زندگی خود وقت بگذارید ، با دوستان خود در تماس باشید و کارهایی را که از آنها لذت می برید انجام دهید.

عوامل تشدید کننده کم شنوایی در کودکان
در زیر مواردی وجود دارد که می تواند احتمال کمبود شنوایی کودک را افزایش دهد:
یک علت ژنتیکی
حدود ۱ از ۲ مورد کم شنوایی در نوزادان به دلایل ژنتیکی است. برخی از نوزادان که علت ژنتیکی برای کاهش شنوایی دارند ممکن است فردی در خانواده داشته باشند که دچار کم شنوایی است. در حدود ۱ از ۳ نوزاد مبتلا به کم شنوایی ژنتیکی دارای "سندرم" هستند. این بدان معنی است که آنها علاوه بر کم شنوایی ، از جمله شرایط دیگر مانند سندرم داون یا سندرم اوشر دارند.
عفونت های مادر در دوران بارداری
۱ از ۴ مورد کم شنوایی در نوزادان ناشی از عفونتهای مادر در دوران بارداری ، عوارض بعد از تولد و ضربه مغزی است.به عنوان مثال کودک:
کودک قبل از تولد در معرض عفونت قرار گرفته است.
۵ روز یا بیشتر در یک واحد مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان (NICU) گذراند یا عوارضی در حین NICU داشته.
برای درمان زردی به یک روش خاص مانند انتقال خون نیاز دارد
دارای سر ، صورت یا گوش به شکلی متفاوت از حالت معمول شکل گرفته است
حالتی مانند اختلال عصبی دارد که ممکن است با کم شنوایی همراه باشد
عفونتی در اطراف مغز و نخاع داشته که به آن مننژیت می گویند.
به ناحیه سر آسیب دیده و نیاز به بستری در بیمارستان داشته .

جلوگیری از کم شنوایی در کودکان
در زیر نکاتی برای والدین برای کمک به جلوگیری از کم شنوایی در کودکان وجود دارد:
حاملگی سالم داشته باشید.
اطمینان حاصل کنید که فرزند شما واکسنهای منظم دریافت می کند.
کودک خود را از سر و صدای زیاد ، مانند اسباب بازی های بسیار بلند دور نگه دارید.
اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است دچار کم شنوایی باشد ، از پزشک کودک در اسرع وقت برای معاینه شنوایی کمک بخواهید.
اگر فرزند شما غربالگری شنوایی را پشت سر نگذاشته است ، در اسرع وقت از پزشک کودک بخواهید تست شنوایی کامل را انجام دهد.
اگر فرزند شما دچار کم شنوایی است ، در مورد خدمات درمانی و مداخله با پزشک کودک صحبت کنید.
کم شنوایی می تواند بر توانایی کودک در توسعه گفتار ، زبان و مهارت های اجتماعی تأثیر بگذارد. کودکانی که دچار کم شنوایی هستند و به موقع درمان می شوند ، به احتمال زیاد آنها به توانایی های کامل خود خواهند رسید. اگر حس میک نید کودک شما کم شنوایی دارد به غرایز خود اعتماد کنید و با پزشک فرزند خود صحبت کنید.