آموزش سیاره ها به کودکان، حتما بخوانید

مجله آفتاب: هر جایی یک آدرسی دارد. آدرس خانه‌ی ما، کوچه و محله و شهر و حتی کشور را نشان می‌دهد. هر چند تا کشور یک قاره می‌شوند و اگر بخواهیم نامه‌ای به کشوری دور بفرستیم، اسم قاره را هم می‌نویسیم. مثلا ما در کشور ایران، قاره آسیا زندگی می‌کنیم. اما اگر بخواهیم نامه‌ای به سیاره‌ی دیگر بنویسیم چی؟ آنوقت باید اسم سیاره‌یمان را هم بنویسیم! بله، یک سیاره زمین هم باید به آدرسمان اضافه کنیم. اما اگر بخواهیم نامه‌ای به یک جای خیلی خیلی دور بنویسیم چی؟ این جاست که آدرس ما کمی ناقص است. دانشمندان برای آدرس دادن زمین در آسمان هم یک راه‌هایی بلدند. تا به حال اسم منظومه‌ی شمسی را شنیده‌اید؟ این آدرس زمین بین یک عالمه ستاره و سیاره‌ی دیگر است. دوست دارید بدانید این منظومه شمسی کجاست و چرا چنین اسمی برایش گذاشته‌اند؟

توی دنیا، ستاره‌های زیادی وجود دارند. به دور این ستاره‌ها می‌تواند سیاره‌هایی گردش کنند. به مجموعه‌ی آن ستاره و چند سیاره‌ی اطرافش، منظومه گفته می‌شود. حالا اگر اسم ستاره‌ خورشید باشد، می‌شود منظومه‌ی خورشیدی. شاید اسم منظومه‌ی شمسی به گوش شما آشناتر باشد. خب، شمس هم یعنی خورشید! خورشید و ۸ سیاره‌ی دورش، یک خانواده‌اند. دوست دارید با اعضای این خانواده آشنا شوید؟

خورشید

نور، گرما و حتی قدرتی که خورشید برای نگه داشتن سیاره‌ها به دور خودش دارد، علت به وجود آمدن زندگی و طبیعت و سر سبزی روی کره‌ی زمین است. حتی بقیه‌ی سیاره‌ها هم زمانی از بخشی از خورشید به وجود آمده‌اند و حالا به دور خورشید می‌چرخند.

به نظر شما می‌شود اسم خورشید را مادر منظومه‌ی شمسی گذاشت؟

عطارد

فکر می‌کنید نزدیکترین سیاره به خورشید بودن چه حسی دارد؟ خورشید خیلی داغ است، عطارد سیاره کوچکی است که هم که خیلی به خورشید نزدیک است، هم تنهاست. مثل زمین ماه ندارد!

زهره

ناهید هم یک سیاره کوچولوی تنهاست، ماه ندارد و تنش داغ داغ است. در بعضی شب‌ها، سیاره زهره را می‌توانید از روی پشت بام خانه‌یتان نگاه کنید، چون نزدیک زمین است خیلی پر نور دیده می‌شود. فکر می‌کنید نورش را از کجا می‌آورد؟ خودش که نور ندارد!

زمین

خانه‌ی کوچک و زیبای ما، با یک دوست مهربان و ماه! زمین نه خیلی نزدیک به خورشید است که داغ و سوزان باشد و نه خیلی دور که سرد و یخبندان شود، یک جای خوب در منظومه شمسی که می‌شود راحت در آن زندگی کرد.

مریخ

بداخلاق است! از بس که دانشمندان دوربین و ماهواره فرستاده‌اند دور و برش تا ببینند همسایه زمین چه جور همسایه‌ای است، حوصله‌اش سر رفته. خاک این سیاره قرمز است و برای همین توی آسمان قرمز رنگ دیده می‌شود. مریخ شبیه زمین است، کمی آب یخ زده دارد اما چون محافظی ندارد، شهاب سنگ‌های زیادی به سر و صورتش برخورد می‌کنند.

مشتری

مشتری از جنس خاک و سنگ نیست! پس از چی ساخته شده؟ از گاز! یک غول گازی با یک چشم روی پیشانی‌اش. بله، مشتری یک چشم بزرگ دارد که پر از طوفان است. اگر یک روز از توی تلسکوپ به این سیاره نگاه کنید، چشم بزرگش را می‌بینید. مشتری انقدر بزرگ است که خیلی از شهاب سنگ‌های بزرگ منظومه شمسی را به سمت خودش می‌کشد. اینطوری زمین هم در امان است.

زحل

با حلقه‌ای که روی سرش دارد، خب معلوم است که هر کسی دوست دارد توی تلسکوپ نگاه کند و چشم ازش بر ندارد. زحل دوستان زیادی دارد، ۲۹تا ماه! او هم مثل مشتری از جنس گاز است.

اورانوس

یک سیاره‌ی آبی با یک حلقه‌ی نازک، قشنگ نیست؟ اورانوس هم چندتایی ماه دارد و آنقدر بزرگ است که 63 تا زمین تویش جا می‌شود.

نپتون

آنقدر دور از خورشید است که یخ زده و خیلی طول می‌کشد که یک دور به دور زمین بچرخد. یک سال نپتون، ۱۶۵ سال زمین است. یعنی یک بچه‌ی یک ساله توی نپتون یک پیر ۱۶۵ ساله در زمین است!